مزمور 22
22
سرود داوود
درخواست کمک و سرود ستایش
1ای خدای من، ای خدای من! چرا مرا ترک کرده‌ای؟
چرا از من دور هستی و کمکم نمی‌کنی
و به فریادم نمی‌رسی؟
2ای خدای من، روزها التماس می‌کنم
و تو جواب نمی‌دهی؛
شب‌ها نیز ناله می‌کنم
و آرامش نمی‌یابم.
3امّا تو قدّوس هستی و ستایش اسرائیل
به‌سوی تختی است که تو بر آن نشسته‌ای.
4نیاکان ما بر تو توکّل کردند؛
آن‌ها بر تو توکّل نمودند و تو آن‌ها را نجات دادی.
5به حضور تو فریاد برآوردند و رهایی یافتند؛
بر تو توکّل کردند و شرمنده نشدند.
6امّا من کِرم هستم، نه انسان.
نزد همه‌کس خوارگشته و تحقیر شده‌ام.
7هرکه مرا می‌بیند مسخره‌ام می‌کند؛
آن‌ها دهن‌کجی نموده سَرخود را می‌جنبانند
8و می‌گویند: «تو به خداوند توکّل کردی؛
چرا نجاتت نمی‌دهد؟
اگر خداوند تو را دوست دارد،
چرا به تو کمک نمی‌کند.»
9تو بودی که مرا از رحم مادر به دنیا آوردی
و در آغوش او از من محافظت نمودی.
10از همان روز تولّدم، تو خدای من بوده‌ای
و من به تو توکّل نموده‌ام.
11از من دور نشو،
زیرا سختی نزدیک است
و کسی نیست که به من کمک کند.
12دشمنان بسیاری
همچون گاوانِ نرِ سرزمینِ باشان
مرا احاطه کرده‌اند،
13و مانند شیرانِ درّنده و غرّان
دهان خود را بر من باز‌کرده‌اند.
14قوّتم از بین رفته، همچون آبی که بر روی زمین ریخته شده باشد.
بند‌بند استخوان‌هایم از هم جدا‌شده،
و دلم مانند موم در سینه‌ام آب‌شده است.
15گلویم#22:15 واژهٔ عبری استفاده شده در اینجا معنی «قوّتم» می‌دهد ولی مترجمین با توجّه به قسمت دوّم این آیه واژهٔ «گلویم» را استنباط کرده‌اند. همچون سفال خشک شده
و زبانم به سقف دهانم چسبیده است؛
تو مرا به حال مرگ رها کرده‌ای.
16دشمنان، این گروه شریر، مرا احاطه کرده‌اند
مانند سگ‌ها دور مرا گرفته‌اند،
دست‌ها و پای‌های مرا دریده‌اند.
17استخوان‌هایم از فرط لاغری شمرده می‌شوند.
دشمنانم به من خیره شده نگاهم می‌کنند.
18ردایم را بین خود تقسیم می‌کنند
و بر جامهٔ من قرعه می‌اندازند.
19امّا تو، ای خداوند، از من دور نشو!
ای یاور من، به دادم برس!
20مرا از دَمِ شمشیر نجات بده،
مرا از چنگ این سگ‌ها رهایی ده!
21مرا از دهان این شیرها نجات بده،
و جان مرا از دست شاخ‌های گاوان وحشی برهان!
22کارهای تو را برای قوم خود بیان خواهم کرد؛
در میانِ جماعت، تو را ستایش خواهم نمود.
23ای ترسندگان خداوند، او را ستایش نمایید،
ای فرزندان یعقوب، او را تمجید نمایید!
ای بنی‌اسرائیل، او را گرامی بدارید،
24زیرا او رنج‌دیدگان را حقیر نمی‌شمارد
و روی خود را از آن‌ها برنمی‌گرداند،
بلکه دعای آن‌ها را شنیده مستجاب می‌نماید.
25در میان جماعتی بزرگ، تو را پرستش خواهم نمود؛
نذرهای خود را در مقابل ترسندگانت ادا خواهم کرد.
26فقیران هرقدر که بخواهند
خواهند خورد و سیر خواهند شد؛
جویندگان خداوند او را خواهند ستود. دل‌های شما تا ابد زنده بماند!
27مردم سراسر جهان، خداوند را به یاد خواهند آورد
و همۀ قوم‌های عالم به او روی خواهند آورد
و او را پرستش خواهند کرد.
28پادشاهی از آنِ خداوند است
و بر همۀ ملّت‌ها فرمانروایی خواهد کرد.
29همۀ متکبّران جهان در پیشگاه او تعظیم خواهند کرد،
تمام انسان‌های فانی در مقابل او سجده خواهند نمود.
30آیندگان، خداوند را خواهند پرستید؛
مردم دربارۀ خداوند برای نسل‌های آینده تعریف خواهند کرد.
31آنانی که هنوز متولّد نشده‌اند، خواهند شنید
که خداوند قوم خود را نجات داده است.
Currently Selected:
مزمور 22: مژده
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Today's Persian Version Revised (TPVR) © United Bible Societies, 2023
