مزمور 18
18
دعای داوود بندۀ خداوند در روزی که خداوند او را از دست شائول و تمامی دشمنانش رهایی داد
سرود پیروزی
(دوّم سموئیل 22:1-51)
1ای خداوند، ای قوّت من!
تو را دوست می‌دارم.
2خداوند صخرهٔ من است
و پناهگاه مستحکم من.
خدای من نجات‌دهندۀ من است.
به او که صخره من است پناه می‌برم؛
او سپر من است، و با‌قدرت از من محافظت می‌کند.
3خداوند را که شایستۀ ستایش است، می‌طلبم
و از دست دشمنانم رهایی می‌یابم.
4ریسمان‌های مرگ به دورم حلقه زده‌اند
و امواج نابود‌کننده احاطه‌ام کرده‌اند.
5ریسمان‌های گور#18:5 این اشاره‌ای است به دوّم سموئیل ۲۲: ۵ به دورم حلقه زده‌اند
و دام‌های مرگ بر سر راهم قرار گرفته‌اند.
6در مشکلاتم به حضور خداوند فریاد برآوردم؛
از خدای خود کمک خواستم.
او از معبدِ خود صدای مرا شنید
و فریاد من به گوشش رسید.
7آنگاه زمین لرزید و تکان خورد،
و بنیاد کو‌ه‌ها از شدّت خشم او به لرزه درآمده
مرتعش گشت.
8از بینی او دود برآمد،
از دهانش اخگرهای برافروخته و آتشِ کُشنده.
9او آسمان را شکافت و فرود آمد
و تاریکی غلیظی زیر پای‌هایش بود.
10او با سرعت بر فرشتۀ نگهبان خود سوار شد،
و بر بال‌های باد پرواز کرد.
11او با تاریکی خود را پوشانید
و ابرهای سیاهِ باران‌زا احاطه‌اش کردند.
12از نور درخشان حضور او
تگرگ و اخگرهای آتشین
پردۀ ابرهای سیاه را شکافت.
13آنگاه خداوند در آسمان‌ها با صدای رعدآسا سخن گفت
و صدای خداوند متعال شنیده شد.#18:13 در بعضی از نسخه‌های قدیمی این آیه این‌طور ادامه دارد: تگرگ و اخگرهای آتشین.
14او تیرهای خود را پرتاب نمود و دشمنان خود را پراکنده ساخت
و با رعدوبرق، همه را برآشفت.
15خشکی کف دریا ظاهر شد،
و بنیاد زمین آشکار گردید
هنگامی‌که، ای خداوند، دشمنانت را توبیخ کردی
و با خشم بر آن‌ها غریدی.
16خداوند دستش را از آسمان دراز کرد و مرا برگرفت،
و از آب‌های عمیق مرا بیرون کشید.
17او مرا از دست دشمنان قدرتمندم
و از دست تمام کسانی که از من متنفّرند رهانید،
زیرا آن‌ها از من نیرومندتر بودند.
18وقتی در سختی بودم، بر سرم ریختند،
امّا خداوند از من حمایت کرد.
19او مرا کمک کرد تا از خطر رهایی یابم؛
او مرا نجات داد زیرا از من خشنود بود.
20خداوند بر طبق نیکی‌ام به من پاداش داد
و به‌خاطر بی‌گناهی‌ام به من برکت عطا فرمود.
21من دستورات خداوند را به‌جا آورده‌ام
و روی خود را از خدای خود برنگردانده‌ام.
22همهٔ فرمان‌های او را انجام داده‌ام
و از اوامر او سرپیچی نکرده‌ام.
23در پیشگاه او بی‌عیب بوده‌ام
و از گناه دوری کرده‌ام.
24بنابراین خداوند بر طبق نیکی‌ام به من پاداش داد
و به‌خاطر بی‌گناهی‌ام به من برکت داد.
25ای خداوند، تو به اشخاص وفادار، وفادار هستی،
و با مردم بی‌عیب، به نیکویی رفتار می‌کنی.
26با کسانی که پاک هستند، به پاکی رفتار می‌نمایی
و با کسانی که کج‌رو هستند، مخالفت می‌کنی.
27تو فروتنان را نجات می‌بخشی
و متکبّران را سرنگون می‌سازی.
28ای خداوند، تو نور من هستی؛
تو تاریکی مرا به‌روشنی تبدیل می‌کنی.
29با نیروی تو به دشمن یورش می‌برم
و دژهای آنان را درهم می‌شکنم.
30راه خدا کامل است
و کلام خداوند خالص!
او حافظ کسانی است که به او پناه می‌آورند.
31زیرا کیست خدا غیراز یَهْوه؟
و کیست صخره‌ای غیراز خدای ما؟
32خدا است که مرا قدرت بخشیده،
و راه مرا امن ساخته است.
33پای‌های مرا مانند پای‌های آهو ساخته
و بر کو‌ه‌ها استوارم نموده است.
34دست‌هایم را برای جنگ تعلیم می‌دهد
تا بتوانم قوی‌ترین کمان را خَم‌کنم.
35خداوندا، تو سپر نجات خود را به من داده‌ای؛
دست راست تو مرا حمایت نمود،
و کمک تو مرا به عظمت رسانیده است.
36راه را برای قدم‌هایم وسیع ساخته‌ای
تا پای‌هایم نلغزند.
37دشمنانم را تعقیب کرده به آن‌ها رسیدم
و تا آن‌ها را از بین نبردم، بازنگشتم.
38آن‌ها را به‌کلّی پایمال نمودم تا دیگر برنخیزند
و زیر پای‌هایم جان دادند.
39تو برای مبارزه به من نیرو بخشیدی
و دشمنانم را به زیر افکندی.
40دشمنانم را متواری ساختی
و من کسانی را که از من نفرت داشتند، نابود کردم.
41آن‌ها برای کمک فریاد برآوردند، امّا کسی به دادشان نرسید.
خداوند را صدا کردند، امّا او به آن‌ها جوابی نداد.
42من آن‌ها را همچون غبار خُرد کردم،
و مثل خاک جاده بیرون ریختم.
43تو مرا از دست مردم ستیزه‌گر رهانیدی،
و مرا فرمانروای ملّت‌ها ساختی؛
مردمی که آن‌ها را نمی‌شناختم، اکنون مرا خدمت می‌کنند.
44بیگانگان نزد من تعظیم می‌کنند
و از دستوراتم فوراً اطاعت می‌نمایند.
45آن‌ها روحیهٔ خود را باخته‌اند
و با ترس‌ولرز از قلعه‌های خود بیرون می‌آیند.
46خداوند زنده است! متبارک باد صخرهٔ من،
خدای قدرتمند که مرا نجات می‌دهد.
47او است خدایی که انتقام مرا می‌گیرد
و ملل جهان را به زیر سلطهٔ من درمی‌آورد.
48او مرا از دست دشمنانم می‌رهاند.
خداوندا، تو مرا نزد دشمنانم سرافرازم می‌سازی
و از چنگ مردم ستمگر نجات می‌دهی.
49بنابراین من تو را در میان ملّت‌ها ستایش می‌کنم
و در وصف تو سرود می‌خوانم.
50خدا پیروزی بزرگی نصیب پادشاه خود می‌کند
و به برگزیدۀ خود، داوود، و فرزندان او
تا ابد رحمت و شفقّت نشان می‌دهد.
Currently Selected:
مزمور 18: مژده
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Today's Persian Version Revised (TPVR) © United Bible Societies, 2023
