ایّوب 42

1آنگاه ایّوب به خداوند چنین جواب داد.

ایّوب:

2من می‌دانم که تو قادر به انجام هر کاری هستی

و هیچ‌کسی نمی‌تواند تو را از اراده‌ات باز دارد.

3تو پرسیدی، «چرا با سخنان بی‌معنی خود حکمت مرا انکار می‌کنی؟»

به‌راستی من از روی نادانی حرف زدم

و نمی‌دانستم چه می‌گویم.

دربارۀ چیزهایی سخن گفتم که بالاتر از فهم من بودند.

4به من گفتی که سخنانت را گوش کنم

و به سؤال‌هایی که از من می‌کنی، جواب بدهم.

5قبل از این گوش من دربارۀ تو چیزهایی شنیده بود،

امّا اکنون چشم من تو را می‌بیند؛

6بنابراین از خودم بیزارم

و در خاک و خاکستر نشسته توبه می‌کنم.

خاتمه

7بعد از آنکه خداوند سخنان خود را با ایّوب تمام کرد، به اِلیفازِ تیمانی فرمود: «من از تو و دو دوستت خشمگین هستم، زیرا شما مانند بنده‌ام ایّوب دربارۀ من به‌درستی حرف نزدید. 8پس حالا هفت گوساله و هفت قوچ گرفته نزد بنده‌ام ایّوب بروید و آن‌ها را به‌خاطر گناه خود به‌عنوان قربانی سوختنی تقدیم کنید. آنگاه بندۀ من ایّوب برای شما دعا خواهد کرد و من دعایش را پذیرفته گناه شما را خواهم بخشید، چراکه حقیقت را دربارۀ من چنان‌که ایّوب بیان کرد بیان نکردید.»

9پس اِلیفازِ تیمانی، بِلدَدِ شوحی و صوفر نَعَماتی رفته همان‌طور که خداوند فرموده بود، عمل کردند و خداوند دعای ایّوب را در حقّ آن‌ها مستجاب نمود.

10پس از آنکه ایّوب برای دوستان خود دعا کرد، خداوند باز ایّوب را کامیاب ساخت و دو برابر همۀ چیزهایی را که در گذشته داشت، به او بازگردانید. 11سپس همۀ برادران، خواهران و آشنایانش به‌خاطر مصیبتی که بر سر او آمده بود، برای تسلّی نزد او آمدند و در خانه‌اش جشن گرفتند. هرکدام آن‌ها پول و انگشتر طلا به او هدیه دادند.

12خداوند در سال‌های آخر عمر ایّوب، بیشتر از اوّل به او برکت داد. او دارای چهارده هزار گوسفند، شش هزار شتر، هفت هزار جفت گاو و هزار الاغ مادّه شد. 13‏-14او همچنین هفت پسر و سه دختر به نام‌های یمیمَه، قِصیعَه و قِرِن‌هَفّوک داشت. 15در تمام آن سرزمین، هیچ زنی، زیبایی دختران ایّوب را نداشت و پدرشان به آن‌ها هم به‌اندازهٔ برادرانشان ارث داد.

16بعد از آن، ایّوب یک‌صد و چهل سال دیگر زندگی کرد و فرزندان و نوادگان خود را تا نسل چهارم دید. 17او پس از یک عمر طولانی در پیری و سالخوردگی چشم از جهان فرو بست.

Currently Selected:

ایّوب 42: مژده

Highlight

Copy