اِرمیا 26
26
اِرمیا به دادگاه آورده می‌شود
1مدّت کوتاهی بعد از آنکه یِهویاقیم، پسر یوشیا پادشاه یهودا شد، 2خداوند به من گفت: «در وسط حیاط معبدِ بزرگ بایست و هرچه را به تو امر کرده‌ام، به مردمی که از شهرهای یهودا برای پرستش به اینجا می‌آیند، اعلام کن و کلمه‌ای از آن را کم نکن. 3شاید مردم گوش کنند و از راه‌های ناراست خود بازگردند. اگر آن‌ها بازگردند، من هم از تصمیم خود برای نابود کردن آن‌ها به‌خاطر شرارت‌هایشان، منصرف خواهم شد.»
4خداوند به من گفت که به مردم بگویم: «من خداوند گفته‌ام که شما با اطاعت از تعالیمی که من به شما داده‌ام، مرا پیروی کنید 5و به سخنان خادمان من یعنی انبیا، کسانی که من پیوسته برای شما فرستاده‌ام، توجّه کنید. ولی شما هرگز آنچه را که آن‌ها گفتند، اطاعت نکردید. 6اگر به بی‌اطاعتی ادامه دهید، در‌آن‌صورت همان بلایی که بر سر شیلوه آوردم، بر سر این معبدِ بزرگ نیز خواهم آورد و تمام ملّت‌ها نام این شهر را به‌عنوان لعن و نفرین به کار خواهند برد.»
7تمام کاهنان، انبیا و همۀ مردم آنچه را در معبدِ بزرگ گفتم، شنیدند. 8به‌محض این‌که آنچه را که خداوند امر کرده بود، گفتم، آن‌ها مرا گرفتند و فریاد زدند: «تو باید به‌خاطر این سخنان کشته شوی! 9چرا به نام خداوند نبوّت کرده می‌گویی که این معبدِ بزرگ به سرنوشت شیلوه مبتلا خواهد شد و این شهر ویران می‌شود و دیگر کسی در آن زندگی نخواهد کرد؟» آنگاه مردم از هر طرف دور من ازدحام کردند.
10وقتی رهبران یهودا از این واقعه باخبر شدند، باعجله خود را از کاخ سلطنتی به معبدِ بزرگ رسانیدند و در دروازۀ نو در جاهای خود نشستند. 11آنگاه کاهنان و انبیا به رهبران و عامۀ مردم چنین گفتند: «این مرد سزاوار حکم مرگ است، چون علیه شهر ما سخن گفته است. شما با گوش خودتان آن را شنیده‌اید.»
12آنگاه من گفتم: «خداوند مرا فرستاد تا همه‌‌چیز را علیه این معبدِ بزرگ و این شهر اعلام کنم. 13شما باید راه و روش و کردار خود را در زندگی تغییر دهید و از یَهْوه، خدای خود اطاعت کنید. اگر شما چنین کنید، او نیز از تصمیم خود برای نابودی شما منصرف خواهد شد. 14امّا در مورد من، در اختیار شما هستم! با من هرطور که صلاح می‌دانید منصفانه رفتار کنید. 15امّا شما مطمئن باشید چه می‌کنید: اگر مرا بکُشید، شما و مردم این شهر باید بدانید که مرد بی‌گناهی را کُشته‌اید، و خون او به گردن شما خواهد بود، چون خداوند مرا فرستاده تا این پیام را به شما بدهم.
16آنگاه مردم و رهبران قوم به کاهنان و انبیا گفتند: «این مرد به نام یَهْوه، خدای ما سخن گفته است و او نباید کشته شود.»
17بعد از آن بعضی از رهبران قوم برخاستند و به مردمی که در آنجا جمع شده بودند گفتند: 18«در زمانی‌‌که حِزقیا پادشاه یهودا بود، میکاه مورَشتی که یک نبی بود، به مردم گفته بود که خداوند متعال گفته است:
'اورشلیم مثل کشتزاری که شخم خورده باشد، زیر و رو خواهد شد؛
اورشلیم به تپّه‌ای مخروبه،
و کوهی که معبدِ بزرگ بر آن است، به جنگلی مبدّل خواهد شد.'»
19رهبران قوم در ادامه گفتند: «حِزقیای پادشاه و مردم یهودا، میکاه را نکُشتند. برعکس، حِزقیا خداوند را تکریم کرد و سعی کرد حمایت او را جلب کند. خداوند نیز از مصیبتی که گفته بود به سر آن‌ها خواهد آورد، منصرف شد. اکنون نزدیک است ما بلای بزرگی برای خود به وجود آوریم.»
20(نبی دیگری به نام اوریا پسر شِمعی از اهالی قَریت‌یِعاریم مثل اِرمیا به نام خداوند علیه این شهر و مردم آن سخن گفت. 21وقتی یِهویاقیم پادشاه و سربازان و درباریان او این را شنیدند، پادشاه سعی کرد او را بکُشد. وقتی اوریا از آن باخبر شد، از ترس به مصر فرار کرد. 22یِهویاقیم پادشاه، اِلناتان پسر عکبور را همراه عدّه‌ای به مصر فرستاد تا اوریا را دستگیر کنند. 23آن‌ها او را گرفته و به حضور یِهویاقیم پادشاه آوردند. پادشاه هم دستور داد او را بکُشند و جسدش را در قبرستان عمومی بیندازد.)
24چون من از حمایت اَخیقام پسر شافان، برخوردار بودم، مرا به دست مردم ندادند تا کشته شوم.
Currently Selected:
اِرمیا 26: مژده
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Today's Persian Version Revised (TPVR) © United Bible Societies, 2023
