YouVersion Logo
Search Icon

اِرمیا 13

13
پارچۀ کتانی برای بستن به دور کمر
1خداوند به من گفت بروم و لُنگی برای بستن به دور کمرم بخرم و آن‌ را بپوشم، ولی آن‌ را در آب فرو نکنم. 2پس من آن‌ را خریدم و پوشیدم. 3آنگاه خداوند دوباره به من گفت: 4«به کنار رود فرات برو و آن‌ را در سوراخی در میان صخره‌ها پنهان کن.» 5پس من به کنار رود فرات رفته آن‌ را مخفی کردم.
6مدّتی بعد خداوند به من گفت تا به کنار رود فرات بازگردم و لُنگ را بردارم. 7پس گشتم و وقتی مَحلی را که لُنگ را در آن پنهان کرده بودم یافتم، دیدم که لُنگ پوسیده و دیگر بی‌فایده شده است.
8آنگاه خداوند دوباره به من گفت: 9«من غرور یهودا و تکبّر اورشلیم را به همین نحو از بین خواهم برد. 10این مردم شریر از اطاعت من سرپیچی کرده‌اند. آن‌ها مثل همیشه سرسخت و شریر بوده‌اند، و خدایان بیگانه را ستایش و خدمت کرده‌اند. پس آن‌ها مثل این لُنگ خواهند پوسید و بی‌فایده خواهند بود. 11همان‌طور که لُنگ کتانی به کمر می‌چسبد، من قوم اسرائیل و یهودا را به خود چسباندم. من چنین کردم تا قوم من باعث افتخار و ستایش نام من باشند، امّا آن‌ها از من اطاعت نکردند.»
خُمرهٔ شراب
12خداوند به من گفت: «ای اِرمیا، به مردم اسرائیل بگو که تمام خُمره‌هایشان را از شراب پُر کنند. آن‌ها به تو خواهند گفت که خودشان می‌دانند که باید خُمره‌های خود را از شراب پُر کنند. 13بعد به آن‌ها بگو که من، خداوند، ساکنان این سرزمین، یعنی پادشاهانی که بر تخت داوود می‌نشینند، کاهنان و انبیا و تمام مردم اورشلیم، همه را مانند خُمره پُر از شراب خواهم کرد تا مست شوند. 14آنگاه من همۀ آن‌ها را، پیر و جوان، مثل کوزه‌هایی که در برخورد با یکدیگر می‌شکنند، درهم خواهم شکست. من در هلاک کردن آن‌ها هیچ رحم، شفقّت و بخششی نشان نخواهم داد.»
هشدار اِرمیا علیه غرور
15ای قوم اسرائیل، خداوند سخن گفته است!
فروتن باشید و به او گوش فرادهید.
16یَهْوه، خدای خود را تکریم کنید،
قبل از این‌که او روزگار شما را تیره کند
و شما بر فراز کوه‌ها بلغزید؛
قبل از آنکه او، نوری را که در انتظارش هستید
به ظلمت مبدّل کند.
17اگر گوش ندهید،
به‌خاطر غرور شما در خفا خواهم گریست.
برای قوم خدا که به اسارت رفته‌اند،
به تلخی خواهم گریست و اشک خواهم ریخت.
18خداوند به من گفت: «به پادشاه و به مادرش بگو از تخت‌های خود فرود آیند، چون تاج‌های زیبای آن‌ها از سرشان افتاده است.» 19شهرهای جنوبی یهودا محاصره شده و کسی نمی‌تواند وارد آن‌ها شود. تمام مردم یهودا را به اسارت برده‌اند.
20ای اورشلیم، نگاه کن! دشمنانت از جانب شمال به‌سوی تو در حرکت هستند! کجا هستند مردمی که سرپرستی تو به آن‌ها سپرده شده بود، مردمی که مورد افتخار تو بودند؟ 21وقتی کسانی‌ که تو آن‌ها را دوست می‌پنداشتی بر تو غلبه کرده حکومت نمایند، تو چه خواهی کرد؟ تو درد خواهی کشید، مثل درد زنی در حال زایمان. 22اگر بپرسی چرا تو می‌باید متحمّل تمام این دردها شوی، چرا لباس‌هایت دریده و به تو تجاوز شده است، همه به این خاطر است که مرتکب گناهان بزرگی شده‌ای. 23آیا کسی می‌تواند رنگ پوست خود را تعییر دهد و یا یک پلنگ می‌تواند خال‌هایش را از بین ببرد؟ اگر آن‌ها بتوانند، در‌ آن صورت تو هم که چیزی جز شرارت نمی‌دانی، خواهی توانست کارهای نیک انجام دهی. 24خداوند همۀ شما را مثل کاهی در برابر باد کویری پراکنده خواهد کرد. 25او گفته است که این سرنوشت شما است. این است آنچه او بر سر شما خواهد آورد، چون شما او را فراموش نموده و به خدایان دروغین توکّل کرده‌اید. 26خداوند خودش شما را عریان و رسوا خواهد کرد. 27او کارهای زشت شما را دیده است که چگونه مثل مردی که شهوتِ تصاحب زن همسایۀ خود را دارد و مثل اسب نری که به‌دنبال مادیان است، شما بر روی تپّه‌ها و در دشت‌ها در پی خدایان بیگانه هستید. وای بر شما ای مردم اورشلیم! کی از این گناهان پاک خواهید شد؟

Currently Selected:

اِرمیا 13: مژده

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in