حبقوق 2
2
1اکنون از بُرج دیدبانی خود بالا می‌روم و انتظار می‌کشم تا ببینم که خداوند به من چه می‌فرماید و به شکایت من چه پاسخی می‌دهد.
جواب خداوند
2خداوند به من پاسخ داد: «آنچه را که در رؤیا به تو نشان می‌دهم، به‌طور آشکار و خوانا بر لوحی بنویس تا هرکسی بتواند با یک نگاه آن را بخواند. 3این رؤیا را بنویس، زیرا هنوز زمان تحقّق آن نرسیده است، امّا زمان آن به‌زودی خواهد رسید. آنچه را که به تو نشان می‌دهم، حتماً واقع خواهد شد. شاید تا وقوع آن مدّتی طول بکشد، ولی منتظر باش، زیرا وقوع آن حتمی و بدون تأخیر است. 4پیغام این است: مردم بدکار هلاک خواهند شد، امّا شخص نیکو به‌وسیلهٔ ایمان زندگی خواهد کرد.»
مجازات بدکاران
5ثروت فریبنده است. اشخاص حریص مغرورند و آرامی ندارند. قوم‌ها را اسیر کرده آن‌ها را نزد خود جمع می‌کنند و مانند مرگ به کام خود فرو می‌برند و سیر نمی‌شوند. 6اسیران با طعنه و تمسخر به بابِلی‌ها می‌گویند: «وای بر شما! زیرا آنچه را که مال شما نیست غصب می‌کنید و به دارایی خود می‌افزایید. تا به کی مردم را مجبور می‌کنید تا بیشتر از آنچه که بدهکار هستند، به شما بپردازند؟»
7آیا کسانی که به شما بدهکار هستند، ناگهان برنخواهند خاست و شما را به وحشت نخواهند انداخت و شما را غارت نخواهند کرد؟ 8چون شما قوم‌ها را غارت کرده‌اید، پس بازماندگان آن‌ها شما را غارت خواهند کرد، زیرا شما مرتکب قتل شدید و ظلم‌و‌ستم را بر روی زمین رواج دادید و شهرها و ساکنان آن‌ها را از بین بردید.
9وای بر شما که از راه شرارت برای خود ثروت اندوخته‌اید تا خود و خانواده‌تان در رفاه و آسایش زندگی کنید و از خطر و بلا در امان باشید. 10نقشه‌های شوم شما باعث رسوایی خودتان خواهند شد. شما با نابود کردن مردم، مرگ و نیستی را برای خود می‌آورید. 11حتّی سنگ‌های دیوار و تیرهای سقف خانه‌تان بر ضد شما فریاد برمی‌آورند.
12وای بر شما که شهرها و روستاهای خود را با غارت و ریختن خون مردم، می‌سازید. 13قوم‌هایی که آن‌ها را اسیر کردید، از دست‌رنج خود فایده‌ای نبردند. آن‌ها زحمت بی‌فایده کشیدند و همۀ چیزهایی که ساخته‌اند دود می‌شوند و به هوا می‌روند، زیرا خداوند متعال چنین اراده فرموده است. 14امّا همان‌طور که دریاها پُر از آب می‌باشند، زمین نیز از حکمت و جلال خداوند پُر خواهد شد.
15وای بر شما که همسایگان خود را با جام غضب خود مست می‌سازید و بعد، از رسواییِ آن‌ها لذّت می‌برید. 16به‌زودی شکوه و جلال شما به رسوایی تبدیل خواهد شد و از پیالۀ مجازات خداوند خواهید نوشید و مست شده به زمین خواهید افتاد. 17به‌خاطر ظلم‌هایی که در لبنان کرده‌اید و حیواناتی که به وحشت انداخته هلاک نمودید، اکنون خودتان نابود خواهید شد. به سبب خون‌هایی که ریخته‌اید و ظلم‌ها‌ی که در شهرهای روی زمین و بر مردم آن کرده‌اید، خودتان گرفتار ظلم‌و‌ستم خواهید گشت.
18از بُت چه فایده‌ای به انسان می‌رسد؟ بُتی که انسان آن را بتراشد و بسازد و سپس بر آن توکّل نماید، تنها تمثالی است دروغین که حتّی نمی‌تواند حرف بزند و از آن نمی‌توان چیزی آموخت. 19وای بر شما که به یک تکّه چوب می‌گویید «بیدار شو» و از یک بُت بی‌جان می‌خواهید که برخیزد. آیا بُت می‌تواند به شما چیزی بیاموزد؟ بُت‌ها از بیرون با نقره و طلا پوشانده شده‌اند، امّا بی‌جان هستند و روحی در آن‌ها نیست.
20امّا خداوند در معبد مقدّس خودش می‌باشد؛ پس تمام روی زمین در حضور او خاموش باشند.
Currently Selected:
حبقوق 2: مژده
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Today's Persian Version Revised (TPVR) © United Bible Societies, 2023
