حزقیال 7
7
سرانجام اسرائیل فرا می‌رسد
1خداوند با من چنین سخن گفت: 2«ای انسان فانی، خداوند، یَهْوه به سرزمین اسرائیل چنین می‌گوید: پایان تمام سرزمین فرارسیده است.
3«اکنون پایان تو فرارسیده است. تو آتش خشم مرا احساس خواهی کرد، زیرا من رفتار زشت تو را داوری کرده تو را به سزای کارهای منفورت خواهم رساند. 4من تو را نخواهم بخشید و به تو رحم نخواهم کرد. من تو را به‌خاطر کارهای زشتی که انجام داده‌ای، تنبیه خواهم کرد. آنگاه خواهی فهمید که من خداوند هستم.»
5خداوند متعال می‌گوید: «نگاه کنید، مصیبت پس از مصیبت فرا خواهد رسید. 6پایان فرارسیده است، آری، پایان فرارسیده است. وقت انقضای شما است. 7ای ساکنان سرزمین اَجل شما رسیده است. روزهای آشوب، نه جشن و شادی در معبدهای کوهستانی فرارسیده است.
8«به‌زودی خشم خود را بر شما فرو خواهم ریخت و غضب خود را نصیب شما می‌کنم. من شما را طبق کردارتان قضاوت کرده شما را به‌خاطر همۀ پلیدی‌هایتان مجازات خواهم نمود. 9بر شما دل‌سوزی نشان نداده رحم نخواهم کرد، بلکه شما را به‌خاطر کردار پلیدتان مجازات خواهم نمود تا بدانید من خداوند هستم که شما را مجازات می‌کنم.»
10آن روز فرارسیده، روز واپسین اینجا است. بی‌عدالتی شکوفا گشته، غرور غنچه داده است. 11از شاخۀ پلیدی، شرارت روییده است. هیچ‌چیزی از آن‌ها باقی نخواهند ماند، نه ثروت، نه شکوه و نه جلال.
12آن زمان فرارسیده و آن روز نزدیک می‌شود. خریدار شادی نکند و فروشنده ماتم نگیرد، زیرا خشم خداوند بر همه فرو خواهد ریخت. 13فروشندگان تا زنده‌اند به آنچه فروخته‌اند باز نخواهند گشت، زیرا خشم خدا بر همه خواهد بود. پلیدکاران زنده نخواهند ماند. 14شیپورها نواخته شده‌اند و همه‌‌چیز آماده گشته است، امّا کسی به نبرد نمی‌رود، زیرا خشم من بر همۀ مردم قرار گرفته است.
مجازات گناهان اسرائیل
15در بیرون شمشیر است، در اندرون بیماری و گرسنگی. کسانی که در کشتزارها هستند، با شمشیر کشته می‌شوند و کسانی که در شهر هستند، از گرسنگی خواهند مرد. 16برخی چون فاخته‌ای که از درّه ترسیده باشد، به کو‌ه‌ها فرار خواهند کرد؛ همه به‌خاطر گناهان خود ناله خواهند کرد. 17دست‌های همه ناتوان می‌گردند و زانوهایشان خواهند لرزید. 18پلاس می‌پوشند و ترس، ایشان را می‌پوشاند. با سرهای تراشیده، شرم چهره‌شان را فرامی‌گیرد. 19ایشان نقره و طلای خود را چون زباله در خیابان‌ها می‌ریزند. در روز خشم خداوند، نقره و طلا نمی‌تواند ایشان را نجات دهد و خواسته‌هایشان را برآورده سازد و یا گرسنگی ایشان را برطرف کرده شکمشان را سیر کند. طلا و نقره ایشان را به گناه کشاند. 20با جواهراتی که به داشتن آن‌ها افتخار می‌کردند، بُت‌های کَریه ساختند، بنابراین من آن‌ها را از ثروتشان متنفّر می‌سازم.
21خداوند می‌گوید: «من ثروت آن‌ها را چون غنیمت به دست بیگانگان و همانند غارت به پلیدان جهان خواهم داد و آن را آلوده خواهند ساخت. 22من از اسرائیل روی برخواهم گرداند تا مکان مقدّس مرا آلوده نمایند و دزدان وارد شده آن را بی‌حرمت سازند.
23«زنجیری بسازید، زیرا سرزمین پُر از جنایات خونین است. شهر پُر از خشونت است. 24من پلیدترین ملّت‌ها را خواهم آورد تا خانه‌های ایشان را تصرّف کنند. من به غرور نیرومندان پایان خواهم داد و مکان‌های مقدّس ایشان بی‌حرمت خواهند شد. 25هنگامی‌که پریشانی فرارسد، خواستار آرامش خواهند بود، امّا هرگز آن را نخواهند یافت. 26مصیبت پشت مصیبت فرا خواهد رسید و شایعه پشت شایعه. ایشان از نبی رؤیا خواهند خواست؛ کاهنان چیزی برای آموزش و بزرگان پندی نخواهند داشت. 27پادشاه سوگوار و شاهزاده ناامید خواهد شد و مردم از ترس خواهند لرزید. من شما را به‌خاطر کارهایتان مجازات خواهم کرد و همان‌گونه که دیگران را قضاوت کردید، شما را قضاوت خواهم کرد. به‌این‌ترتیب خواهید دانست که من خداوند هستم.»
Currently Selected:
حزقیال 7: مژده
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Today's Persian Version Revised (TPVR) © United Bible Societies, 2023
