تثنیه 4
4
موسی مردم را به اطاعت تشویق می‌کند
1سپس موسی به قوم گفت: «حالا ای قوم اسرائیل، به فرایض و قوانینی که به شما تعلیم می‌دهم به‌دقّت گوش داده آن‌ها را انجام بدهید تا زنده بمانید و بتوانید به سرزمینی که یَهْوه، خدای اجدادتان به شما داده است وارد شوید و آن را تصرّف کنید. 2به این احکام نه چیزی بیفزایید نه چیزی از آن‌ها کم کنید، بلکه فقط احکامِ یَهْوه، خدای خود را که من به شما می‌دهم، به‌جا آورید. 3شما به چشم خود دیدید که خداوند چطور در بلندی فِعور تمام کسانی را که بَعَلِ در آنجا پرستش می‌کردند، از میانِ شما هلاک کرد. 4امّا چون شما به یَهْوه، خدای خود وفادار بودید، تا امروز زنده مانده‌اید.
5«طبق فرمان یَهْوه، خدای خود تمام فرایض و قوانین او را به شما تعلیم داده‌ام تا هنگامی‌که سرزمین را تسخیر کردید، از آن‌ها اطاعت نمایید. 6اگر از آن‌ها با دل‌وجان اطاعت کنید، نزد مردم در داشتن حکمت و بصیرت مشهور می‌شوید و چون مردم کشورهای دیگر این قوانین را بشنوند، خواهند گفت، 'این قوم بزرگ واقعاً مردمی حکیم و با‌بصیرت هستند.'
7«زیرا کدام قومِ بزرگی هست که خدایی داشته باشد که مثلِ یَهْوه، خدای ما نزدیک باشد تا هر وقت به حضورِ او دعا کنیم، بشنود؟ 8کدام ملّت بزرگی هست که فرایض و قوانینی این‌چنین عادلانه که امروز به شما دادم، داشته باشد؟ 9لیکن توجّه کنید و بسیار مواظب باشید، مبادا در طول زندگی خود آنچه را که با چشمان خود دیده‌اید، فراموش کرده از یاد ببرید؛ بلکه آن‌ها را به فرزندان و نوادگان خود بیاموزید. 10به‌یاد آورید آن روزی را که در کوه سینا در حضور یَهْوه، خدای خود ایستاده بودید؛ در آن روز، خداوند به من گفت، 'مردم را در حضور من جمع کن تا کلام مرا بشنوند و بیاموزند که تا زنده هستند به من احترام بگذارند و به فرزندان خود نیز چنین تعلیم بدهند.'
11«شما نزدیک آمده در دامنه کوه ایستادید در‌حالی‌که ابرهای سیاه و غلیظی کوه را پوشانیده بودند و شعله‌های آتش از آن به آسمان زبانه می‌کشیدند. 12آنگاه خداوند از میان آتش با شما صحبت کرد و شما تنها آواز کلام او را شنیدید، امّا خودش را ندیدید. 13او پیمانِ خود را به شما داد تا از آن اطاعت کنید، یعنی ده فرمان را که او آن‌ها را بر دو لوحِ سنگی نوشت. 14آنگاه خداوند به من امر فرمود تا آن فرایض و قوانین را به شما تعلیم بدهم که وقتی به سرزمینی که نزدیک به تصرّف آن هستید رسیدید از آن‌ها اطاعت کنید.
نهی از بُت‌پرستی
15«در آن روزی که خداوند در کوه سینا از میان آتش با شما صحبت کرد، هیچ شکل و صورتی را ندیدید؛ پس خیلی مواظب باشید 16که با ساختن هیچ بُتی خود را فاسد نسازید، چه به شکل مرد، چه به شکلِ زن، 17و یا به‌صورت حیوانی در روی زمین یا به شکلِ پرندگان بالداری که در آسمان پرواز می‌کنند، 18یا به شباهتِ خزندگان روی زمین یا ماهیان در آب. 19همچنین مواظب باشید وقتی به آسمان‌ها نگاه می‌کنید و خورشید و ماه و ستارگان را می‌بینید، منحرف نشوید و آن‌ها را سجده و پرستش نکنید. یَهْوه، خدای شما آن‌ها را برای تمام قوم‌های جهان اختصاص داده است. 20خداوند شما را از کورۀ آهن، یعنی از مصر بیرون آورد تا قوم خاص و میراث او باشید، چنان‌که امروز هستید.
21«خداوند به سبب شما از من خشمگین شد و قسم خورد که من از رود اُردن عبور نخواهم کرد و در آن سرزمین حاصل‌خیز که یَهْوه، خدای شما به‌عنوانِ میراث به شما داده است، داخل نخواهم شد. 22من در همین‌جا بدون آنکه به آن‌طرف رود اُردن بروم، خواهم مُرد؛ امّا شما برای تصرّف آن سرزمین حاصل‌خیز به آنجا خواهید رفت. 23پس خیلی مواظب باشید تا پیمانی را که یَهْوه، خدای شما با شما بست، از یاد نبرید. برای خود بُتی به هیچ شکلی نسازید؛ یَهْوه، خدایتان شما را از این کار منع کرده است، 24زیرا یَهْوه، خدای شما آتشِ سوزنده و خدای غیور است.
25«حتّی اگر سال‌ها در آن سرزمین زندگی کنید و دارای فرزندان و نوادگان شده باشید، خود را با ساختن بُت‌ها فاسد نسازید. این کار در نظر یَهْوه، خدای شما پلید است و او را غضبناک می‌سازد. 26من امروز آسمان و زمین را علیه شما شاهد می‌گیرم که در سرزمین آن‌سوی رود اُردن که به‌زودی آن را تصرّف خواهید کرد، مدّت زیادی زندگی نخواهید کرد و به‌کلّ هلاک خواهید شد. 27خداوند شما را در بین قوم‌های دیگر پراکنده کرده تعداد شما را بسیار کم خواهد ساخت. 28در آنجا بُت‌هایی را که از چوب و سنگ و به دست بشر ساخته شده‌اند، پرستش خواهید کرد، بُت‌هایی که نه می‌بینند، نه می‌شنوند، نه می‌خورند و نه می‌بویند. 29در آنجا به‌دنبال یَهْوه، خدای خود خواهید گشت و اگر با تمام قلب خود به جستجوی او بپردازید، او را خواهید یافت. 30هنگامی‌که شما در تنگی قرار گیرید و همۀ این وقایع برای شما رخ دهد، به‌سوی یَهْوه، خدای خود باز خواهید گشت و از صدای او اطاعت خواهید کرد. 31یَهْوه، خدای شما خدایی بخشنده است. او شما را تنها نخواهد گذاشت و هلاک نخواهد کرد و پیمانی را که با نیاکان شما بسته است، فراموش نخواهد کرد.
یَهْوه، خدای اسرائیل
32«گذشته را، یعنی زمان قبل از خودتان را، حتّی زمانی را که خداوند انسان را بر روی زمین آفرید، جستجو کنید. زمین را از یک کرانه تا کرانهٔ دیگر جستجو کنید؛ آیا هرگز چنین امر عظیمی واقع شده یا کسی چیزی مانند این شنیده است؟ 33آیا هرگز شده است که قومی صدای خداوند را از میان آتش بشنود، آنطور که شما شنیدید، و زنده بماند؟ 34آیا تا به‌حال خدایی کوشش کرده است تا برود و قومی را از میان قومی دیگر برای خود برگزیند، آن‌گونه که یَهْوه، خدای شما این کار را برای شما در مصر انجام داد؟ در برابر چشمان شما، او با قدرتِ عظیم خود معجزات و نشانه‌ها انجام داد، بلا و جنگ آورد، و باعث اتّفاقاتِ بسیار وحشتناک شد. 35همه این امور بر شما نمایان شد تا بدانید که یَهْوه، خدای شما است و خدای دیگری به‌جز او وجود ندارد. 36او گذاشت تا صدای او را از آسمان بشنوید تا شما را تأدیب کند، و در زمین، آتشِ عظیم خود را به شما نشان داد و شما کلام او را از میان آتش شنیدید. 37زیرا او نیاکان شما را دوست داشت و نسل ایشان را برگزید و خودش شما را باقدرت عظیمش از مصر خارج کرد. 38او اقوامی را که بزرگ‌تر و نیرومندتر از شما بودند، بیرون راند تا شما را وارد کند و سرزمین آن‌ها را به‌عنوان میراث به شما بدهد، چنان‌که تا به امروز هست. 39پس امروز بدانید و به‌یاد بسپارید که یَهْوه، خدا است؛ او خدای آسمان‌ها و زمین است و غیراز او خدای دیگری وجود ندارد. 40شما باید از فرایض و قوانین او که امروز به شما می‌دهم، اطاعت کنید تا شما و فرزندانتان کامیاب گردید و در سرزمینی که یَهْوه، خدای شما برای همیشه به شما داده است، برای مدّت‌های مدید در آن زندگی کنید.»
شهرهای پناهگاه در شرق رود اُردن
41بعد موسی سه شهر را در شرق رود اُردن تعیین کرد 42تا اگر کسی ناخواسته مرتکب قتل کسی بشود که دشمن او نبوده است، بتواند به یکی از آن شهرها فرار کرده زنده بماند. 43این شهرها عبارت بودند از: باصِر در همواری بیابان برای طایفۀ رِئوبین، یِرِموت، در جِلعاد برای طایفۀ جاد و جولان، در باشان برای طایفۀ مَنَسی.
معرّفی قوانین خدا به قوم اسرائیل
44موسی این فرایض و قوانین را هنگامی‌که بنی‌اسرائیل 45از سرزمین مصر خارج شدند 46و در شرق درّۀ اُردن، مقابل بِیت‌فغور اقامت داشتند، به آن‌ها داد. این همان سرزمینی بود که سیحون پادشاه اَموریان در آن سلطنت کرده بود و پایتخت آن، شهر حِشبون بود. موسی و بنی‌اسرائیل سیحون را با مردمش مغلوب ساختند 47و سرزمین او و همچنین سرزمین عوج پادشاه باشان را که هر دو از پادشاهان اموری در شرق رود اُردن بودند، تصرّف کردند. 48این سرزمین از عروعیر در کنار وادی اَرنون تا کوه سیئون که همان حِرمون است، امتداد داشت 49و شامل تمام منطقۀ عَرَبه در شرق رود اُردن بود که از جنوب به دریای مُرده و از مشرق به کوهپایۀ کوه فِسجه منتهی می‌شود.
Currently Selected:
تثنیه 4: مژده
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Today's Persian Version Revised (TPVR) © United Bible Societies, 2023
