دوّم قرنتیان 1
1
مقدّمه
1از طرف پولس که به ارادۀ خدا، رسول عیسای مسیح است و از طرف برادر ما تیموتاؤس به کلیسای خدا در شهر قرنتُس و تمام مقدّسین مقیم یونان:
2پدر ما خدا و عیسای مسیح خداوند به شما فیض و آرامش عطا فرماید.
شکرگزاری پولس
3سپاس بر خدا، پدر خداوند ما عیسای مسیح، که پدر رحمت‌ها و خدای تسلّی‌ها است. 4او به ما در تمام سختی‌ها و زحمت‌های ما تسلّی بخشید تا بتوانیم با استفاده از همان تسلّی که خدا به ما عطا فرمود، کسانی را که به انواع سختی‌ها گرفتار هستند، تسلّی بخشیم. 5همان‌گونه که ما در رنج‌های بسیارِ مسیح سهیم هستیم، به‌وسیلهٔ مسیح در تسلّی فراوان او نیز شریک هستیم. 6اگر زحمات و سختی‌ها نصیب ما می‌شوند، به‌خاطر تسلّی و نجات شما است و اگر تسلّی در انتظار ما است، این هم باید موجب تسلّی خاطر شما باشد. یعنی وقتی شما هم مثل ما متحمّل رنج و زحمت می‌شوید، صبور و بردبار باشید. 7امید ما به شما همیشه پابرجا است، زیرا می‌دانیم، چنان‌که در رنج‌های ما سهیم هستید، در تسلّی ما نیز سهیم خواهید بود.
8ما نمی‌خواهیم از سختی‌هایی که در استان آسیا برای ما پیش آمد بی‌خبر باشید. بارهایی که بر دوش ما گذاشته شد آن‌قدر گران و سنگین بود که امید خود را به ادامۀ زندگی از دست دادیم. 9احساس می‌کردیم که حکم اعدام ما صادر شده است. امّا این اتّفاق افتاد تا ما به خدایی که مردگان را زنده می‌کند متّکی باشیم نه به خودمان. 10خدا ما را از خطر مرگِ بسیار وحشتناکی رهانید و امید ما بازهم به او است که بار دیگر ما را رهایی بخشد. 11شما نیز باید با دعاهایتان ما را یاری کنید تا وقتی عدّۀ بسیاری برکاتی را که خدا به ما داده است ببینند، عدّۀ بیشتری به‌خاطر ما خدا را سپاس بگویند.
تغییر نقشۀ پولس
12افتخار ما این است و وجدان ما نیز گواه است که در روابط خود با مردم این جهان و مخصوصاً با شما با خلوص نیّت و صداقت الهی رفتار کرده‌ایم. ما به فیض خدا متّکی بودیم، نه به فلسفۀ دنیوی. 13چیز دیگری جز آنچه می‌خوانید و می‌فهمید برای شما نمی‌نویسیم 14و امیدواریم شما همان‌طور که ما را تا حدّی می‌شناسید مقصود ما را نیز کاملاً بفهمید تا سرانجام در روز عیسای خداوند چنان‌که ما به شما افتخار می‌کنیم، شما نیز به ما افتخار کنید.
15با چنین اطمینانی بود که تصمیم گرفتم قبل از همه از شما دیدن کنم تا به شما دوچندان برکت برسانم. 16یعنی می‌خواستم هم در وقت رفتن به مقدونیه و هم در بازگشت از آنجا، از شما دیدن کنم و با کمک شما راه یهودیه را در پیش بگیرم. 17آیا این تصمیم من با دودلی همراه بود؟ آیا من هم در تصمیم‌گیری‌های خود مثل افراد این جهان هم‌زمان بلی و خیر می‌گویم؟ 18همان‌گونه که سخنان خدا قابل اعتماد است، گفتار ما نیز به شما دو پهلو نمی‌باشد. 19زیرا پسر خدا، عیسای مسیح، که من و سیلاس و تیموتاؤس او را به شما اعلام کردیم، هرگز دو پهلو صحبت نمی‌کرد، بلکه بلی او همیشه «بلی» است. 20زیرا وعده‌های خدا هرچه باشند، در مسیح «بلی» می‌باشند و به‌خاطر همین، وقتی در ستایش خدا به‌وسیلهٔ مسیح «آمین» می‌گوییم، خدا جلال می‌یابد. 21خدا، ما و شما را در اتّحاد با مسیح استوار نموده و مأموریت مقدّسی به ما داده است. 22و خدا مُهر مالکیّت خود را بر ما گذاشت و روح‌القدس را به‌عنوان ضامن همۀ برکات آینده در دل‌های ما نهاد.
23خدا شاهد است که من از آمدن به قرنتُس به این دلیل خودداری کردم که شما را آزرده خاطر نسازم. 24مقصود من این نیست که حاکم بر ایمان شما باشم! خیر، بلکه ما همکاران شما برای شادی واقعی هستیم، زیرا شما در ایمان پایدار هستید.
Currently Selected:
دوّم قرنتیان 1: مژده
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Today's Persian Version Revised (TPVR) © United Bible Societies, 2023
