اوّل قرنتیان 9

اختیارات حقوق یک رسول

1مگر من آزاد و مختار نیستم؟ مگر من رسول نیستم؟ آیا من خداوند ما عیسی را ندیده‌ام؟ مگر شما نتیجۀ کار من در خداوند نیستید؟ 2اگر برای دیگران رسول نباشم، حداقل برای شما که هستم، زیرا وجود شما در خداوند مُهر تأیید رسالت من است.

3این است دفاع من به آنانی که از من انتقاد می‌کنند: 4آیا این حقّ را نداریم که غذای خود را از کلیساها تأمین کنیم؟ 5آیا مانند سایر رسولان و برادرانِ خداوند و پطرس، حقّ نداریم در مسافرت‌های خود همسر مسیحی با خود داشته باشیم؟ 6آیا فقط من و برنابا باید برای امرار معاش خود کار کنیم؟ 7چه کسی با خرج خود سربازی می‌کند؟ چه کسی در تاکستان خود انگور کاشته از میوۀ آن نمی‌خورد؟ کدام شبان است که گلّه‌ای را شبانی کند و از شیر آن استفاده نکند؟

8فقط به نمونه‌های انسانی اشاره نمی‌کنم؛ شریعت نیز همین را می‌گوید. 9زیرا در شریعت موسی نوشته شده است: «هنگامی‌که گاو خرمن را می‌کوبد، دهانش را نبند.»#9‏:9 نقل قول از تثنیه ۲۵‏:۴ آیا خدا در فکر گاوان‌ است؟! 10یا واقعاً به‌خاطر ما بود که این‌گونه سخن گفت؟ البتّه در مورد ما نوشته شده است. زیرا آنکه شخم می‌زند و آنکه خرمن را می‌کوبد، به امید سهیم‌شدن در محصول کار می‌کند. 11حال که ما در میان شما بذر روحانی کاشتیم، آیا جای تعجّب دارد که از شما کمک مادّی بگیریم؟ 12اگر دیگران چنین توقّعی از شما دارند، آیا ما نباید توقّع بیشتری داشته باشیم؟

در هر صورت ما از حقّ خود استفاده ننموده‌ایم، بلکه همه‌‌چیز را تحمّل کرده‌ایم تا مانعی بر سر راه پیشرفت مژدۀ انجیل مسیح نگذارده باشیم. 13مگر نمی‌دانید که کارکنان معبدِ بزرگ از آنچه به معبدِ بزرگ اهدا می‌شود، می‌خورند و خادمان قربانگاه معبدِ بزرگ از قربانی‌های آن سهمی می‌گیرند؟ 14به همان طریق، خداوند دستور داده است که کسانی‌ که بشارت می‌دهند، معاش آن‌ها نیز از آن راه تأمین شود.

15امّا من از هیچ‌یک از این حقوق استفاده نکرده‌ام و این‌ را نیز به آن منظور نمی‌نویسم که برای خود چنین حقّی کسب کنم. من ترجیح می‌دهم بمیرم تا این‌که کسی افتخارات مرا از من بگیرد. 16اگر من بشارت دهم نمی‌توانم فخر کنم، زیرا که ناگزیرم! وای بر من اگر بشارت ندهم! 17اگر کار خود را با ارادۀ خود انجام می‌دادم، می‌توانستم انتظار پاداش داشته باشم، ولی من خدمت خود را وظیفه‌ای می‌دانم که خدا به من سپرده است. 18پس پاداش من چیست؟ پاداش من این است که وقتی بشارت می‌دهم، مژدۀ انجیل را رایگان به دیگران برسانم! یعنی من از حقوق خود به‌عنوان یک مبشر صرف‌نظر می‌کنم.

19زیرا اگرچه کاملاً آزادم و غلام کسی نیستم، خود را غلام همه ساخته‌ام تا عدّۀ زیادی به مسیح ایمان آورند. 20برای این منظور وقتی با یهودیان هستم، مانند یک یهودی زندگی می‌کنم و وقتی بین کسانی هستم که تابع شریعت موسی هستند، مانند آن‌ها رفتار می‌کنم اگرچه من تابع شریعت نیستم. 21و برای این‌که غیریهودیان که شریعت موسی را ندارند به مسیح ایمان آورند، همانند آنان شدم. منظورم نافرمانی از شریعت خدا نیست، چون درواقع من تحت فرمان مسیح هستم. 22همچنین در میان افراد ضعیف مثل آن‌ها ضعیف شدم تا به مسیح ایمان آورند. درواقع همانند همه شده‌ام تا به هر نحوی وسیلۀ نجات آن‌ها بشوم.

23همۀ این‌ کارها را به‌خاطر مژدۀ انجیل انجام می‌دهم تا در برکات آن سهیم گردم. 24مگر نمی‌دانید که در مسابقۀ دو، اگرچه همۀ شرکت‌کنندگان می‌دوند، ولی فقط یک نفر جایزه می‌گیرد؟ شما نیز طوری بدوید که آن جایزه نصیب شما شود. 25ورزشکاری که خود را برای مسابقه آماده می‌کند، سخت می‌کوشد و از زیاده‌روی خودداری می‌کند. آن‌ها برای به دست آوردن تاج گُلی که فانی است، چنین می‌کنند، ولی ما این‌ کار را به‌خاطر تاجی که تا ابد باقی می‌ماند، انجام می‌دهیم. 26بنابراین من می‌دوم ولی نه بدون هدف؛ من مشت می‌زنم امّا نه مثل کسی‌ که به هوا مشت می‌زند. 27بدن خود را می‌کوبم و آن‌ را تحت فرمان خود در می‌آورم، مبادا پس از دعوت، خودم از شرکت در آن محروم شوم.

Currently Selected:

اوّل قرنتیان 9: مژده

Highlight

Copy