اوّل قرنتیان 13
13
محبّت
1اگر به زبان‌های آدمیان و فرشتگان سخن گویم ولی محبّت نداشته باشم، ناقوسی پُرصدا و سنجی پُرهیاهو شده‌ام. 2اگر قادر به نبوّت و درک کلّیۀ اسرار الهی و تمام دانش‌ها باشم و اگر چنان ایمانی داشته باشم که بتوانم کوه‌ها را از جایشان به‌جای دیگر منتقل کنم ولی محبّت نداشته باشم، هیچ هستم! 3اگر تمام دارایی خود را به فقرا بدهم و حتّی بدن خود را در راه خدا به سوختن بسپارم امّا محبّت نداشته باشم، هیچ سودی عاید من نخواهد شد.
4محبّت بردبار و مهربان است. در محبّت، حسادت و خودستایی و تکبّر نیست. 5محبّت رفتار ناشایسته ندارد، در پی نفع خود نیست، خشمگین نمی‌شود و کینه به دل نمی‌گیرد. 6محبّت از ناراستی خوشحال نمی‌شود ولی از راستی شادمان می‌گردد. 7محبّت همهچیز را متحمّل می‌شود، همواره اعتماد می‌کند، همیشه امیدوار است و در همه حال پایداری می‌کند.
8محبّت هرگز از میان نخواهد رفت؛ امّا نبوّت‌ها به پایان خواهد رسید و سخن گفتن به زبان‌ها خاتمه خواهد یافت و معرفت از میان خواهد رفت. 9معرفتی که داریم جزئی است و نبوّت ما هم جزئی؛ 10امّا با آمدن کمال، هرآنچه جزئی است از بین خواهد رفت.
11زمانی‌‌که بچّه بودم، حرف‌های بچّگانه می‌زدم و بچّگانه تفکّر و استدلال می‌کردم. حال که بزرگ شده‌ام، از روش‌های بچّگانه دست کشیده‌ام. 12آنچه اکنون می‌بینیم مثل تصویری تیره در آینه‌ای تار است، ولی در آن زمان همهچیز را روبه‌رو خواهیم دید. آنچه اکنون می‌دانم جزئی است، ولی در آن زمان معرفت من کامل خواهد شد، یعنی به‌اندازۀ کمال معرفت خدا نسبت به من!
13اکنون این سه چیز باقی می‌ماند: ایمان و امید و محبّت؛ ولی بزرگ‌ترین این‌ها محبّت است.
Currently Selected:
اوّل قرنتیان 13: مژده
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Today's Persian Version Revised (TPVR) © United Bible Societies, 2023
