Apostoloin ruavot 15

Jerusaliman kerähmö

1Juudiespäi Antiohien kanzukundah tuldih miehet, kudamat opastettih uskovellii: «Ku etto andane ymbärileikata iččie, kui Moisei on käskenyh, työ etto voi piästä riähkis.» 2Puavil da Varnava ruvettih sanomah vastah, i rodih suuri kiistu. Sit hyö tuldih sih mieleh, ku Puavil da Varnava da vie erähät heis lähtiettäs tämän kiistan periä Jerusalimah apostoloin da uskojien kanzukunnan vahnimien luo. 3Uskojien kanzukundu keräi heidy matkah. Hyö matkattih Finikies da Samaries läbi i saneltih vellile, kui Jumalua tundemattomat rahvahat ruvettih uskomah Häneh. Tämän kuultuu kaikin äijäl ihastuttih. 4Konzu Puavil da Varnava tuldih Jerusalimah, sie uskojien kanzukundu, apostolat dai vahnimat hyvin vastattih heidy, i hyö saneltih niilöis suuris ruadolois, midä Jumal oli luadinuh heijän kauti. 5Sit erähät uskoh tulluot fariseit nostih da sanottih: «Jumalua tundemattomis rahvahispäi uskoh kiändynyöt pidäy ymbärileikata da käskie, gu hyö kuunneltas Moisein Zakonua.»

6Apostolat da vahnimat kerävyttih da ruvettih pagizemah sidä dieluo. 7Hyö kiistettih hätki, sit nouzi Pedri da sanoi: «Vellet, työ tiijättö, Jumal jo ammui valličči teijän keskes minuu, ku minun suus Jumalua tundemattomat rahvahat kuultas jevangelii da ruvettas uskomah. 8Jumal, kudai tiedäy kaikkien sydämet, ozutti, Häi kaččou hyvin heihgi, gu andoi heile Pyhän Hengen kui meilegi. 9Häi ei luadinuh nimittumua eruo heijän da meijän keskes, ku puhtasti uskol heijän sydämet. 10Miksebo työ sit nygöi suututatto Jumalua, ku panetto opastujien hardieloile takan, kudamua ei voidu kandua ni meijän tuatat, ni myö? 11Myö uskommo: myö piäzemmö vai Ižändän Iisusan hyvyöl, da sil piästäh hyögi.»

12Kai rahvas vaikastuttih. Hyö kuunneltih Varnavua da Puavilua, ku hyö saneltih, mittumii tunnusruadoloi da kummii Jumal oli luadinuh heijän käzil Jumalua tundemattomien rahvahien keskes. 13Konzu hyö loppiettih pagin, pagizemah rubei Juakoi. Häi sanoi: «Vellet, kuulkua vai midä minä sanon. 14Simon saneli teile, kui Jumal enzi kerran kačahtih Händy tundemattomih rahvahih, ku ottua heispäi rahvas omale nimele. 15Tämä tulou yhteh Jumalan iänenkandajien sanoinke. Onhäi Pyhis Kirjutuksis sanottu:

16– Jälles sidä Minä tulen järilleh

da nostan uvvessah Davidan kuadunuon koin.

Kivitukus Minä luajin sen uvvekse,

Minä nostan sen uvvessah,

17anna muutgi rahvas ečitäh Ižändiä,

kai Jumalua tundemattomat rahvahat,

kudamii Minä otin omikse.

Nenga sanoi Ižändy,

18kudai andoi tämän tiijokse jo ammui.

19Sendäh minä duumaičen, ei pie jyvendiä niilöin elaigua, kudamat Jumalua tundemattomis rahvahispäi kiännytäh Jumalan puoleh. 20Yhtelläh meil pidäy työndiä heile kirjaine, ku hyö ei syödäs nimidä, min paganoitettih valehjumalat, ei karrattas, ei syödäs lihua, kudamas ei ole piästetty veri, da ei syödäs verdy. 21Onhäi Moisein Zakonua kuuloitettu joga linnas jo ammuzis aijois, gu sidä lugietah iäneh sinagougis joga suovattua.»

Mih sanah tuli kerähmö?

22Sit apostolat, uskojien kanzukunnan vahnimat da kogo kanzukundu tuldih yhteh mieleh, gu vallita omas joukos erähii miehii da työndiä heidy Antiohieh Puavilan da Varnavanke. Vallittih Juudua, kudamua sanottih Varsavvakse, da Siilua. Mollei hyö oldih enzimäzii miehii uskovellien keskes. 23Heidy myö työttih nengoine kirjaine:

«Myö, apostolat da vahnimat, teijän vellet, työnnämmö tervehytty Jumalua tundemattomis rahvahispäi kiändynyzile vellile Antiohieh, Siirieh da Kilikieh. 24Myö kuulimmo, kui erähät meispäi lähtenyöt, kudamii myö emmo työndänyh, omil paginoil pöllätettih teidy da sevoitettih teijän mielet. 25Sikse myö tulimmo yhteh mieleh, vallita meijän keskes miehii da työndiä teijän luo. Hyö tullah yhtes meijän kallehien vellien, Varnavan da Puavilanke, 26kudamat oldih valmehet andamah oma hengi meijän Ižändän Iisusan Hristosan nimen täh. 27Ga sit työnnämmö teile Juudan da Siilan, i hyö vie suusanal tuvvah teile tämä samaine viesti. 28Pyhä Hengi da myö kačoimmo hyväkse ei panna teijän hardieloile muudu takkua, ku vai nämä, kudamii ei sua vältiä: 29älgiä syögiä valehjumaloile tuoduu syömisty, älgiägo verdy, älgiä syögiä lihua, kudamas ei ole piästetty veri, da älgiä karrakkua. Ku nämii kohtii vältelettökseh, sit kai roih hyvin. Jiägiä tervehekse.»

30Nenga heidy työttih matkah. Antiohieh tulduu hyö kerättih uskojat yhteh da annettih kirjaine heile. 31Kirjazen lugiettuu hyö ihastuttih, gu suadih rohkevuttu sen sanois. 32Juudu da Siilu, kudamat ičegi oldih Jumalan iänenkandajat, äijil sanoil kehitettih da lujendettih uskovellii. 33Hyö oldih vie kodvazen linnas, sit vellet piästettih heidy rauhas lähtemäh järilleh niilöin luo, ket heidy työttih. [ 34No Siilu kačoi hyväkse jiäjä heijänke, i Juudu lähti yksin.] 35A Puavil da Varnava jiädih vie Antiohieh i yhtes äijien toizienke opastettih da saneltih sie Ižändän sanua.

PUAVILAN TOINE USKONLEVITYSMATKU 15:36-18:22

Puavil da Varnava erotah

36Meni vähäine aigua, i Puavil sanoi Varnavale: «Läkkä uvvessah kaikkih niilöih linnoih, kudamis myö sanelimmo Ižändän sanua. Kävymmö kaččomah, midä kuuluu vellile.» 37Varnava tahtoi ottua kerale Iivanuagi, kudamua sanottih Markakse. 38A Puavil ei tahtonuh ottua händy, ku Marku Pamfilies eroi heis da ei lähtenyh ruadamah yhtes heijänke. 39Tämän täh Puavil da Varnava muga äijäl riidavuttih, ga erottih. Varnava otti Markan da ajoi vetty myö Kiprale. 40A Puavil valličči ruadovellekse Siilan. Uskovellet annettih Puavilua Ižändän hyvyöle, i häi lähti matkah. 41Häi käveli Siiries dai Kilikies läbi da lujendi uskojien kanzukundii.

Currently Selected:

Apostoloin ruavot 15: LIVVI

Highlight

Copy