Lǔka 4:5-8

Htodě khînǎmo̤pha hǐkǒdû̌ kaǎcû̌ Ye̤shǔ gûla̤htò̌yî̤ tò̤glò dě a dǔlṳbò nû̌û shiga pṳ̂̌taga htě a ǒbò hǎkhû̌ pṳ̂̌teběnu. Khînǎmo̤pha hǐkǒdû̌ hî̌ yǎ, “Bò꤮ sîrîshû̌sho htǒotoǒ ta ta̤sîrîdû̌sîrîhtû htǒotoǒnu, he ǐyǎ ta na pě. Bò꤮ htǒotoǒ numî̌ a ǒbò dě he cû̌dekû hǒ, he ǐ kòyò htě he sò̌yṳ ǐ nû̌ûnu toǒ pě. Hǐnudě na dè sabahtò̌ he hî̌nu, htǒotoǒ lǒ̤bònu he ǐbò yǎta na pě.” Ye̤shǔ hî̌shǔ nû̌û, “Cǒmara ale̤ayo̤ hî̌ hè̌o, ‘Sabahtò̌ pwǎpǒ̤ na Běcǎ Cǒmara ta ma̤pwǎpǒ̤ ata̤ma̤ pwǎ nî̌,’” a hî̌ hǐnu.