أَيُّكَنْ مَنْذَنِّے 10:1-11
أَيُّكَنْ مَنْذَنِّے 10:1-11 HAUAS
سَعَدَّ سُكٜىٰ ظُبَ عِدُواْ سَمَ، شِيكُمَ يَنَ تَڢِيَ، سَيْغَا مُتُمْ بِيُ أَڟَيٜىٰ كُسَدَسُو، سَنْيٜىٰ دَ ڢَرَرٜىٰنْ رِيغُنَ؞ سَيْ سُكَثٜىٰ «كُو مُتَنٜىٰنْ غَلِيلِ، دُوانْمٜىٰ كُكٜىٰ ڟَيٜىٰ كُنَ كَلُّوانْ سَمَ؟ عِيسَىٰ نَّنْ دَ عَكَ طَوْكٜىٰ دَغَ وُرِنْكُ ذُوَا سَمَ، ذَيْسَاكٜىٰ دَاوُاْوَ كَمَرْ يَدَّ كُكَغَ يَا تَڢِے ذُوَا سَمَ؞»