ലൂക്കോച്ചു 6:27-49

പിന്നെ ഏച്ചു പറേഞ്ചു: “എന്റെങ്കി എന്റ ബാക്കു കേട്ടികീന്റ നിങ്കടൊന്റ നാനു പറേന്റെയ്: നീങ്ക നിങ്കട എദിരാളിയളെ ചിനേഗിമി. നിങ്കടൊന്റ അരിയത്തികീന്റെരക്കു നീങ്ക നല്ലെനെ ചെയിമി. നിങ്കക്കു ചാപ്പയിണ്ടെരക്കു ‘നല്ലെയെയ് ബരോട്ടു’ എന്റു പറേമി. നിങ്കളെ കറുമഗെട്ടിന്റെരക്കുബേണ്ടി പുറാത്തിമി. ഇഞ്ച ഒരു ചെന്നിക്കു അറേന്റെങ്കു അങ്കുടില ചെന്നിമുകൂടി കാട്ടികൊടുക്കൊണു. ഇഞ്ച പുദേപ്പു എടുക്കിന്റെങ്കു ഇഞ്ച കുപ്പെയചിന്തെമുകൂടി കൊടുത്തുകാഗു. ഇഞ്ഞക്കെ കേളുക്കിന്റ ഒക്കായിക്കുമു കൊടുക്കൊണു. ഇഞ്ച എന്നെനെങ്കില എടുക്കിന്റെരളക്കെ അയിനെ മടാക്കികേളുപ്പനാഗയ്. ബേറെകീന്റെര നിങ്കക്കു ചെയിദു തരോണെന്റു നീങ്ക അലാക്കിന്റപല്ലെതന്നെ അയിരക്കുമു ചെയിദുകൊടുമി. നിങ്കളെ ചിനേഗിക്കിന്റെരളെ മാത്തിര ചിനേഗിച്ചെങ്കി അയിനെകോണ്ടു എന്ന കാരിയ? പാപ്പ ചെയിന്റെരളുമു തങ്കളെ ചിനേഗിക്കിന്റെരളെ ചിനേഗിക്കിന്റൊരില്ല. നിങ്കക്കു നല്ലെനെ ചെയിന്റെരക്കു മാത്തിര നല്ലെനെ ചെയിദെങ്കി അയിനെകോണ്ടു എന്ന കാരിയ? പാപ്പ ചെയിന്റെരളുമു തങ്കക്കു നല്ലെനെ ചെയിന്റെരക്കു നല്ലെനെ ചെയിന്റൊരില്ല. തിരിച്ചുകിട്ടുവൊയ് എന്റു നിനേച്ചൊണ്ടു കടകൊടുത്തെങ്കി അയിനെകോണ്ടു എന്ന കാരിയ? പാപ്പ ചെയിന്റെരളുമു ഒരു അഞ്ചു പയിച്ചെ കുറേയദെ മടാക്കി കേളുപ്പബേണ്ടി കട കൊടുക്കിന്റൊരില്ല. എന്റെങ്കി നീങ്ക ഇങ്ങാണെ ആവപാടുകാണി. നീങ്ക നിങ്കട എദിരാളിയളെ ചിനേഗിമി. അയിരക്കു നല്ലെനെ ചെയിമി. തിരിച്ചുകിട്ടുവൊയ് എന്റു നിനേയദെ കടകൊടുമി. എന്റെങ്കി ചൊറുഗത്തി നിങ്കക്കുകീന്റ കൂലി അദിഗമായിപ്പൊയ്. അങ്ങാണെ നീങ്ക ബലിബലിയദാന ഈച്ചിരന്റ മക്കളാവെരി. അദു നന്നി കാണത്തെരണ്ടൊന്റമു കറുമഗെട്ടിന്റെരണ്ടൊന്റമു ബാറുകത്തെലു കാട്ടിന്റില്ല. നിങ്കട അപ്പെനാന ഈച്ചിര ഒക്കായിന്റൊന്റമു ബാറുകത്തെലു കാട്ടിന്റപല്ലെതന്നെ നീങ്കളുമു ഒക്കായിന്റൊന്റമു ബാറുകത്തെലു കാട്ടുമി.” പിന്നെ ഏച്ചു പറേഞ്ചു: “ആരുനെമു ബിദിപ്പനാഗയ്. എന്റെങ്കി ഈച്ചിര നിങ്കളെമു ബിദിയ. ആരുനെമു ചിച്ചിപ്പനാഗയ്. എന്റെങ്കി ഈച്ചിര നിങ്കളെമു ചിച്ചിയ. ഒക്കായിന്റ തെറ്റുമു പൊറുക്കൊണു. എന്റെങ്കി ഈച്ചിര നിങ്കട തെറ്റുമു പൊറുപ്പു. കൊടുമി എന്റെങ്കി ഈച്ചിര നിങ്കക്കുമു തരുവു. നീങ്ക കൊടുത്തെങ്കി കൊടുക്കിന്റെങ്കിന്തുമു അദിഗമായി ഈച്ചിര നിങ്കക്കു തരുവു. അമിക്കി കുലുക്കി നിറേഞ്ചു ചല്ലിന്റത്തെനെമു ഈച്ചിര നിങ്കക്കു മടാക്കി തരുവു. നീങ്ക അളാന്തുകൊടുക്കിന്റ അളാവിലിതന്നെ നിങ്കക്കുമു അളാന്തുകിട്ടുവൊയ്.” പിന്നെ ഏച്ചു അയിരക്കു ഒരു കദെ ഇട്ടൊണ്ടു ഈ കാരിയ പടേപ്പിച്ചു: “ഒരു കുറുടെങ്കു ബേറൊരു കുറുടെനെ കൂട്ടികോണ്ടു നടാപ്പ പറ്റുവൊനോ? അങ്ങാണെ പോനെങ്കി അയിര രാണ്ടാളുമു ഗുണ്ടുക്കു ബൂവൊരില്ല. ഒരു ബൊവുകെട്ടിമു തന്റ ഗുരുനെമുകാട്ടി ബലിയെനല്ല. എന്റെങ്കി അയിനു ഒക്കാ കാരിയമു പടേച്ചു കവ്വടെക്കു ഗുരുനെപല്ലെതന്നെ ആവൊയ്. ഇഞ്ച കണ്ണില ഗഡ്ഡിചീക്കെനെ ഗുമാനമാടദെ ബേറൊരുത്തെന്റ കണ്ണില പൊടിനെ മെലേന്റെയെയ് എന്നെഗു? ചൊന്ത കണ്ണിലി ഗഡ്ഡിചീക്കെ ഇപ്പടെക്കു ബേറൊരുത്തെന്റൊന്റ: ‘ഇമ്മത്തവ, ഇഞ്ച കണ്ണില പൊടി നാനു എടുത്തുതന്റെയ്’ എന്റു നീക്കു എങ്ങാണെ പറേവ പറ്റുവൊയ്? ബുളേവിലി ഈച്ചിരനെ തൊവുന്റ മയിച്ചാ, മുല്ലെ ഇഞ്ച കണ്ണില ഗഡ്ഡിചീക്കെ എടു. എന്റെങ്കി നീക്കു ബേറൊരുത്തെന്റ കണ്ണില പൊടി എടുപ്പ ബെടുപ്പായി കണ്ടുബരുവൊയ്.” നല്ല മരാത്തി ആഗത്ത പാമുമു ആഗത്ത മരാത്തി നല്ല പാമുമു പുടിഗയ്. ഓരോ മരാത്തിനെമു അയിന്റ പാമിലിന്തു ഗൊത്തുമാടുവനാവൊയ്. ചേരു മരാത്തിന്തു അത്തിപാമുമു മുള്ളു മരാത്തിന്തു മുന്തിരിങ്ങെപാമുമു കൊയ്യരില്ല. തന്റ ഉള്ളുമനാത്തി നല്ലകാരിയ നിറേച്ചുബെച്ചുകീന്റ നല്ല മയിച്ചെയ് നല്ലകാരിയമൊക്ക നിനേച്ചിച്ചു നല്ലെനെ ചെയിന്റൊയ്. എന്റെങ്കി ഉള്ളുമനാത്തി ആഗത്തകാരിയ നിറേച്ചുബെച്ചുകീന്റ ആഗത്ത മയിച്ചെയ് ആഗത്തകാരിയമൊക്ക നിനേച്ചിച്ചു ആഗത്തെനെ ചെയിന്റൊയ്. ഒരുത്തെന്റ മനാത്തി കീന്റെനല്ലേ അയിന്റ ബായിലിന്തു ബന്റെയെയ്. നീങ്ക എന്നെ കറുത്താവേ, കറുത്താവേ, എന്റു ബുളിപ്പനുമു നാനു പറേന്റെനെ കേട്ടിരാദിപ്പനുമു ചെയിന്റെയെയ് എന്നെഗു? എന്നാത്തെക്കു ബന്തിച്ചു എന്റ ബാക്കു കേട്ടിന്തുനടാക്കിന്റ ഒരുത്തെയ് എങ്ങാണത്തെയെയ് എന്റു നാനു കാട്ടിതന്റെയ്. അയിനു ആവത്തി ഗുണ്ടു കുളേച്ചിച്ചു പാറെമുഗാളു കുള്ളുമാണ മയിച്ചെനെപല്ലത്തെനാന്റു. മുഗുദിമറിഞ്ചിച്ചു ആ കുള്ളുനെ ഓക്കിച്ചുകാവ പേച്ചാണദെമു ആ കുള്ളുക്കു നല്ല ഉറേപ്പുകീന്റ അടിത്തറെ ഇട്ടിന്തെനെകോണ്ടു അയിനു ഇടിഞ്ചുപോവകാണി. എന്റെങ്കി എന്റ ബാക്കു കേട്ടിന്തുനടാഗത്തെയെയ് അടിത്തറെ ഇടാദെ മണ്ണുന്റ മുഗാളു കുള്ളുമാണ മയിച്ചെനെപല്ലത്തെനാന്റു. മുഗുദിമറിഞ്ചിച്ചു ആ കുള്ളുക്കു അലേച്ചിച്ചു ആ കുള്ളു ബിരേന്റു ഇടിഞ്ചുബൂന്തിച്ചു ദവുടുപൊടിയായിപോനയ്.