ലൂക്കോച്ചു 4

ചുടേലെപേയി ഏച്ചുനെ ചോദണെ ചെയിന്റൊയ്

1ഏച്ചു ഈച്ചിരനുവേലു നിറേഞ്ചദായി ഓറുദാനിലിന്തു മടാങ്കിപോയിത്തു. ഈച്ചിരനുവേലു അദുനെ ബറാണ്ടമന്റത്തെക്കു കൂട്ടികോണ്ടുപോയിത്തു. 2അവുടെ ചുടേലെപേയി അദുനെ ചോദണെ ചെയിദിച്ചു കുടുക്കുവബേണ്ടി നാപ്പെദു ജിന പേച്ചാടികോണ്ടിന്തയ്. ആ ചമേയത്തിയൊക്ക ഏച്ചു ഒന്റുമു തിമ്മകാണി. അയികവുഞ്ചിച്ചു അദുക്കു പച്ചയ്.

3എമ്മടെക്കു ചുടേലെപേയി അദുന്റൊന്റ പറേഞ്ചയ്: “നീ ഈച്ചിരന്റ മഗെനായിത്തെങ്കി ഈ കല്ലുന്റൊന്റ ഒട്ടിയാവ പറെ.”

4അയിങ്കു ഏച്ചു പേയിന്റൊന്റ പറേഞ്ചു: “‘മയിച്ചെയ് ഒട്ടികോണ്ടു മാത്തിരമല്ല ബദുക്കിന്റെയെയ്’ എന്റു ഈച്ചിരന്റ ബുക്കിലി എവുദികീന്റൊയ്.”

5പിന്നെ ചുടേലെപേയി ഏച്ചുനെ ഗേരകീന്റ ഒരു ജാഗത്തെക്കു കൂട്ടികോണ്ടു പോനയ്. എന്റിച്ചു അദുക്കു ലോഗത്തില ഒക്കാ നാടുമു ബിരേന്റുതന്നെ കാട്ടികൊടുത്തയ്. 6എന്റിച്ചു പേയി ഏച്ചുന്റൊന്റ പറേഞ്ചയ്: “ഈ നാടുന്റൊക്ക അദിഗാരമു അയിന്റ നിലേമുബിലേമു നാനു നീക്കു തരുവെയ്. ഏനൊക്ക എന്റ ആന്റു. എനാക്കു മനാകീന്റെങ്കു നാനു ഏനൊക്ക കൊടുപ്പെയ്. 7നീ എന്നെ തൊവുദെങ്കി ഏനൊക്ക നാനു നീക്കു തരുവെയ്.”

8അയിങ്കു ഏച്ചു പേയിന്റൊന്റ പറേഞ്ചു:

“‘ഇഞ്ച ഈച്ചിരനാന കറുത്താവുനെ തൊവ്വനുമു

അദുനെ മാത്തിരമെ കുമ്പിടുവനുമു പാടുകീന്റെയെയ്’

എന്റു എവുദികീന്റൊനില്ല.”

9പിന്നെ പേയി ഏച്ചുനെ എരുച്ചലേമുക്കു കൂട്ടികോണ്ടുപോച്ചു ദേവരുഗുടിന്റ ഗേരകീന്റ ഒരു ബരിലി അദുനെ നില്ലിപ്പിച്ചയ്. എന്റിച്ചു അദുന്റൊന്റ പറേഞ്ചയ്: “നീ ഈച്ചിരന്റ മഗെനായിത്തെങ്കി ഏന്റ ഗേരത്തിന്തു താത്തെക്കു തുള്ളു.

10-11‘ഇഞ്ഞെ കാപ്പബേണ്ടി ഈച്ചിര തന്റ ദേവദൂദെരണ്ടൊന്റ പറേവു’

എന്റുമു

‘ഇഞ്ച കാലു കല്ലുക്കു പടാദെ അയിര ഇഞ്ഞെ കയിലി താങ്കികോവൊരു’

എന്റുമു ഈച്ചിരന്റ ബുക്കിലി എവുദികീന്റൊനില്ല.”

12എന്റെങ്കി ഏച്ചു പേയിന്റൊന്റ പറേഞ്ചു: “‘ഇഞ്ച ഈച്ചിരനാന കറുത്താവുനെ ചോദണെ ചെയിവനാഗയ്’ എന്റുമു പറേഞ്ചുകീന്റൊയ്.”

13അങ്ങാണെ ചുടേലെപേയി ഏച്ചുനെ പലേ കാരിയത്തിമു ചോദണെ ചെയിദുകവുഞ്ചിച്ചു കുറെകാലത്തെക്കു അദുനെ ബുട്ടുക്ക പോയികട്ടയ്.

നചറത്തുകാറെര ഏച്ചുനെ തള്ളിപറേന്റൊരു

14ഏച്ചു നുവേലുന്റ ചഗുത്തിലി ഗെലീലെ നാടുക്കു മടാങ്കിപോയിത്തു. ഗെലീലെന്റ ബളേഞ്ചുമുകീന്റ നാടുപരാക്കകീന്റ മയിച്ചെര ഏച്ചുനെപറ്റി അറിഞ്ചരു. 15അദു അയിരണ്ട പള്ളികായൊക്ക പോച്ചു അയിരളെ പടേപ്പിച്ചു. ഒക്കായിമു അദുനെപറ്റി നല്ലെനെ പറേഞ്ചരു.

16ഏച്ചു താനു ഗേരുന്തുബന്ത നചറത്തു എന്റ അങ്ങടിക്കു ബന്തു. എപ്പൊണുമു പല്ലെതന്നെ അദു ഉളേപ്പുജിനാത്തി ജൂദപള്ളിക്കു പോയിത്തു. പിന്നെ അദു ഈച്ചിരന്റ ബുക്കിലിന്തു ബായിപ്പബേണ്ടി ഏന്തെച്ചുനിന്റു. 17അവുടെ ഇന്തെര തമ്മടിയാന ഏച്ചെയ്യാവുന്റ ബുക്കു അദുക്കു ബായിപ്പ കൊടുത്തരു. അദു ബുക്കു തുറാന്തു, അയിലി ഇങ്ങാണെ എവുദിന്തെനെ അദു മെലേഞ്ചു:

18“പാവപട്ടെരണ്ടൊന്റ നല്ലബാക്കു പറേവബേണ്ടി

കറുത്താവു എന്നെ ആക്കിബെച്ചനെകോണ്ടു അദുന്റ നുവേലു എന്റ മേലിലി കീന്റൊയ്.

കെട്ടിബെച്ചുകീന്റെരണ്ട കെട്ടു അവ്വൊയ് എന്റു പറേവബേണ്ടിമു

കുറുടെരക്കു കണ്ണുകണ്ടുബരുവൊയ് എന്റു പറേവബേണ്ടിമു

കട്ടപ്പാടു തരിക്കിന്റെരളെ രെച്ചിപ്പബേണ്ടിമു അദു എന്നെ ചൊല്ലിബുട്ടുകീന്റു.

19കറുത്താവു മയിച്ചെരളെ രെച്ചിക്കിന്റ കാല ബന്തെത്തികീന്റൊയ് എന്റു പറേവബേണ്ടിമു അദു എന്നെ ചൊല്ലിബുട്ടുകീന്റു.”

20പിന്നെ ഏച്ചു ആ ബുക്കു മടാക്കിച്ചു അവുടില കാരിയ നോക്കിനടാത്തിന്റെങ്കു കൊടുത്തുകാന്റു അവുടെ ഉളേച്ചു. പള്ളിലി ഇന്തെരളൊക്കായിമു ഏച്ചുനെ കറ്റുകറ്റെ മെലേവകൂടിന്തരു. 21ഏച്ചു നെരേയണ്ടൊന്റ ഇങ്ങാണെ പറേഞ്ചു: “ഈച്ചിരന്റ ബുക്കിലിന്തു നാനു ബായിച്ചെനൊക്ക ഇന്റുതൊട്ടു നടാപ്പപോന്റൊയ്.”

22നെരേയ ഒക്കായിമു ഏച്ചുനെപറ്റി നല്ലെനെ പറേഞ്ചരു. അദു പറേഞ്ച നല്ലബാക്കു കേട്ടിന്തിച്ചു അയിരക്കു അദിച്ചെയമാനയ്. എന്റെങ്കി കുറെ മയിച്ചെര: “ഏനു ഓച്ചേപ്പുന്റ മഗെനല്ലേ” എന്റൊണ്ടു അദുനെ ബിലേബെപ്പകാണി.

23ഏച്ചു അയിരണ്ടൊന്റ പറേഞ്ചു: “‘ബയിദിയകാറാ, നീ ഇഞ്ഞെതന്നെ ചാരിമാടു’ എന്റു പണ്ടിലെര പറേന്റചാദിമു നീ കബറുന്നഗൂമിലി ചെയിദെനെപറ്റി നാങ്ക കേട്ടിന്ത കാരിയമൊക്ക നീ ഇഞ്ച ചൊന്ത അങ്ങടിലിമു ചെയി എന്റുമു നീങ്ക നേരാച്ചുമു എന്റൊന്റ പറേവെരി. 24ഒരു തമ്മടിനെമു അദുന്റ ചൊന്ത അങ്ങടിലെര ബിലേബെയ്യരു എന്റു നാനു നേരാച്ചുമു നിങ്കടൊന്റ പറേന്റെയ്.

25ഏലിയാവു ബദുക്കിന ചമേയത്തി ഇച്ചുറായേലു നാടിലി ബലാബരി പുണ്ടത്തിയ ഇന്തരു എന്റു നാനു നേരാച്ചുമു നിങ്കടൊന്റ പറേന്റെയ്. മൂന്റരെ കാലബരെ മോടത്തിന്തു മാവു പെയ്യദെ ആ നാടുപരാക്ക ചാല പട്ടിനി ആനയ്. 26എന്റെങ്കി ഈച്ചിര ഏലിയാവുനെ ജൂദെരണ്ട ഇണ്ടിലികീന്റ ഒരു പുണ്ടത്തിയാത്തെക്കുമു ചൊല്ലിബുടുവകാണി. ഈച്ചിര അദുനെ ചീദോനുന്റ അടുക്കകീന്റ ചാരെപാത്തു അങ്ങടിലി ബദുക്കിന്റ ഒരു പുണ്ടത്തിയാത്തെക്കാന്റു ചൊല്ലിബുട്ടെയെയ്. 27അങ്ങാണെതന്നെ തമ്മടിയാന ഏലീച്ചെ ബദുക്കിന ചമേയത്തി ഇച്ചുറായേലു നാടിലി ചുമാറു കുട്ടറോഗ പുടിച്ച മയിച്ചെര ഇന്തരു. എന്റെങ്കി ചുറിയെ നാടിലികീന്റ നയമാനു എന്റ മയിച്ചെയ് മാത്തിരമെ ചാരിയാനെയെയ്. ബേറെ ആരുമു ചാരിയാവകാണി.”

28ഏച്ചു ഇങ്ങാണെ പറേഞ്ചെനെ കേട്ടിന്തിച്ചു പള്ളിലിന്ത ഒക്കായിക്കുമു അരിയ ബന്തു നിറേഞ്ചയ്. 29അയിര ഒക്കായിമു ഏന്തെച്ചിച്ചു ഏച്ചുനെ ആ അങ്ങടിലിന്തു പുറാത്താക്കിനരു. എന്റിച്ചു അയിര അദുനെ തങ്കട അങ്ങടി മാടിന്ത മലേന്റ ബരെബരെ കൊണ്ടുപോച്ചു അവുടിന്തു തിലേകുത്തനെ താത്തെക്കു തള്ളിടുവ പേച്ചാണരു. 30എന്റെങ്കി അദു അയിരണ്ട ഇണ്ടുകായെ കടാന്തൊണ്ടു തന്റ പാടുക്കു പോയിത്തു.

പേയിപുടിച്ച ഒരു മയിച്ചെനെ ഏച്ചു ചാരിമാണ്ടു

31പിന്നെ ഏച്ചു ഗെലീലെ നാടില കബറുന്നഗൂമു എന്റ അങ്ങടിക്കു പോയിത്തു. ഉളേപ്പുജിനാത്തി അദു നെരേയക്കു പറേഞ്ചുകാട്ടികൊടുത്തു. 32അദുന്റ ബാക്കു അദിഗാര കീന്റപല്ലത്തെയാനെനെകോണ്ടു അദു പടേപ്പിച്ചെനെ കേട്ടിന്തെര അദിച്ചെയപട്ടുപോനരു.

33അവുടില പള്ളിലി പേയിപുടിച്ച ഒരു മയിച്ചെനിന്തയ്. അയിനു ബലാമായി അയ്യബുളിച്ചൊണ്ടു പറേഞ്ചയ്: 34“നചറത്തുകാറെനാന ഏച്ചുവേ, എങ്കളെ ബുട്ടു പോയികടു, എങ്കളെകോണ്ടു ഞാക്കെന്ന കാരിയ? എങ്കളെ കാണദെമാടുവനൊങ്കോ നീ ബന്തെയെയ്? നീ ആരെന്റു എനാക്കു ഗൊത്തു, നീ ഈച്ചിര ചൊല്ലിബുട്ട ചുദ്ദകീന്റദു തന്നെ.”

35“ചന്നയിരു, അയിന്റ മേലിലിന്തു ഉദുഗി പോ” എന്റൊണ്ടു ഏച്ചു പേയിനെ പഡാക്കിത്തു. എമ്മടെക്കു പേയി ആ മയിച്ചെനെ അവുടെ ഇന്തെരണ്ട നടുവെക്കു തള്ളിട്ടുകാന്റു അയിനെ ഒന്റുമു ചെയ്യദെ അയിന്റ മേലിലിന്തു ഉദുഗിപോന.

36ഒക്കായിമു അന്തബുട്ടുപോനരു. “ഇദു ഒരു പുദിയ കാരിയ പടേപ്പിക്കിന്റു! അദിഗാരമു ചഗുത്തിമു കീന്റദുനെപല്ലെ അദു പേയണ്ടൊന്റ പറേന്റു! അയിര അദു പറേന്റെനെ കേട്ടിപ്പനുമു ചെയിന്റൊരില്ല” എന്റു അയിര അങ്കെക്കിങ്കെക്കു പറേഞ്ചുകിടാന്തരു. 37അങ്ങാണെ ഏച്ചുനെപറ്റികീന്റ ചുദ്ദി ബിരേന്റു ആ നാടു പരാക്കകീന്റെര അറിഞ്ചരു.

ഏച്ചു പലേ റോഗപുടിച്ചെരളെമു ചാരിമാണ്ടു

38ഏച്ചു ജൂദപള്ളിലിന്തു നേരെ ചീമോനുന്റ കുള്ളുക്കു പോയിത്തു. അവുടെ ചീമോനുന്റ റാട്ടിന്റവ്വെ ചുഗാകാണദെ ചാല പനിയാച്ചു കിടാന്തിന്തു. അവുടെ ഇന്തെര അദുനെപറ്റി ഏച്ചുന്റൊന്റ പറേഞ്ചരു. 39ഏച്ചു അദുന്റ അരിഗെ പോച്ചു പനിനെ പഡാക്കിത്തു. ബിരേന്റു അദുന്റ പനി ബുട്ടയ്. അദു ഏന്തെച്ചിച്ചു അയിരളെ നോക്കിമാടിട്ടു.

40നേരബൂവനാന ഗളിഗെലി നെരേയ പലേ റോഗപുടിച്ച മയിച്ചെരളെ ഏച്ചുവാത്തെക്കു കോന്തരു. അദു ഓരോരുത്തെരണ്ടമു മേലുക്കു കയിബെച്ചിച്ചു അയിരളെ ചാരിമാടിത്തു. 41ചുമാറു മയിച്ചെരണ്ട മേലിലി പേയിവ ഇന്തരു. ആ പേയിവ ഉളാഗിച്ചു: “നീ ഈച്ചിരന്റ മഗെനാന കിറുത്തു” എന്റു അയ്യബുളിച്ചൊണ്ടു അയിരണ്ട മേലിലിന്തു ഉദുഗിപോനരു. എന്റെങ്കി ഏച്ചു അയിരളെ പഡാക്കിത്തു. താനു കിറുത്തു എന്റു പേയക്കു ഗൊത്തിന്തയ്. അയിനെകോണ്ടു അദു പേയളെ പറേഞ്ചുകിടാപ്പ ബുടുവകാണി.

42പിറ്റുജിന എദിരെയെ ഏച്ചു ആരുമു കാണത്ത ഒരു ജാഗത്തെക്കു പോയിത്തു. നെരേയ അദുനെ തടാക്കികോണ്ടു അദുവാത്തെക്കു എത്തിനരു. തങ്കളെ ബുട്ടുപോണ്ട എന്റൊണ്ടു അയിര അദുനെ തടുത്തരു. 43എന്റെങ്കി ഏച്ചു അയിരണ്ടൊന്റ പറേഞ്ചു: “ഈച്ചിരന്റ നാടുനെപറ്റികീന്റ നല്ലബാക്കു ബേറൊക്ക അങ്ങടിലിമു എനാക്കു പറേഞ്ചൊനടാക്കൊണു. അയിങ്കാന്റു ഈച്ചിര എന്നെ ചൊല്ലിബുട്ടുകീന്റെയെയ്.” 44അങ്ങാണെ ഏച്ചു ജൂദപള്ളികായൊക്ക നല്ലബാക്കു പറേഞ്ചൊണ്ടു നടാന്തു.

Currently Selected:

ലൂക്കോച്ചു 4: റാവുള

Highlight

Copy