Wiwitan 21

Lairé Isak

21:1-7

1GUSTI ngélingi marang Sara, kaya sing wis diomongké lan GUSTI nindakké marang Sara kaya sing wis dijanjèkké. 2#Ibr 11:11Sara terus meteng lan nglairké anak lanang patutan sangka Abraham waktu Abraham wis tuwa, ing waktu sing wis ditetepaké, tyotyok karo tembungé Gusti Allah marang dèkné. 3Anaké sing entas lair, sangka Sara, dikèki jeneng Isak karo Abraham, 4#Wi 17:12; PaRa 7:8lan Abraham terus nyunati anak lanang Isak, waktu umuré wolung dina, kaya sing dipréntahké Gusti Allah marang dèkné. 5Abraham umuré 100 taun dongé anak Isak mau lair. 6Sara terus ngomong: “Gusti Allah nggawé aku ngguyu, sapa sing krungu bab iki, mesti bakal ngguyu awit sangka aku.” 7Lan menèh tembungé: “Mbiyèn sapa sing bisa ngomongi marang Abraham: Sara nyusoni anak? Nanging aku wis nglairké anak lanang, waktu dèkné wis tuwa banget.”

Hagar lan Ismaél ditundung karo Abraham

21:8-21

8Lan anak mau saya mundak gedé, terus disapih. Abraham nganakké pésta gedèn waktu dina Isak disapih mau. 9Waktu kuwi Sara weruh anaké Hagar wong Egipte patutan karo Abraham moyoki marang Isak, 10#Gal 4:29, 30terus ngomong marang Abraham: “Batur wadon kuwi uga anaké dèkné, kongkon lunga sangka kéné, awit anaké lanang batur wadon iki ora bakal mèlu olèh warisan karo anak lanang kula Isak.” 11Tembungé mengkono kuwi ndadèkké nyusaké atiné Abraham, awit sangka anaké. 12#Rum 9:7; Ibr 11:18Nanging tembungé Gusti Allah marang Abraham: “Aja nganti dadi nyusaké atimu awit sangka botyahé lan baturmu; apa penjaluké Sara marang kowé kuwi turutana, awit turunané sangka Isak kuwi sing bakal disebut turunanmu. 13Senajan mengkono anaké baturmu kuwi ya bakal Tak dadèkké bangsa gedé, awit kuwi ya anakmu.”

14Esuké mruput Abraham, njupuk roti lan banyu sak kantong, dikèkké marang Hagar lan ditumpangké ing pundaké, mengkono uga botyahé, sakwisé terus dikongkon lunga. Hagar terus budal, nanging mlakuné kesasar ing ara-ara samun Bèrsyéba. 15Bareng banyuné ing kantong wis entèk, botyahé terus disèlèhké ing sak ngisoré grumbulan. 16Hagar terus njagong rodok adoh kira-kira sak pemanah, tembungé dèkné mengkéné: “Aku ora tegel weruh botyahé enggoné arep mati.” Sakwisé mapan lungguh, terus nangis karo swara banter.

17Gusti Allah krungu sambaté botyahé, mulékaté Gusti Allah terus mbengok marang Hagar sangka langit, tembungé: “Hagar apa sing kok susahké? Aja wedi, awit Gusti Allah wis ngrungokké sambaté botyahé ing panggonané ngglétak. 18Ngadeka! Botyahé tangèkna, tuntunen awit bakal Tak dadèkké bangsa gedé.” 19Gusti Allah terus mbukak mripaté Hagar, terus dèkné weruh ana sumur, terus diparani lan kantongé diisèni banyu lan botyahé diombèni. 20Gusti Allah ana karo botyahé, sak nalika saya mundak gedé lan panggonané ing ara-ara samun dadi tukang manah. 21Panggonané ing ara-ara samun Paran, lan digolèkké bojo karo ibuné sangka negara Egipte.

Abraham lan Abimèlèk gawé perjanjian

21:22-34

22 # Wi 26:26 Ing sakwijiné dina Abimèlèk karo Pikol penggedéné suradadu ngomong marang Abraham, tembungé: “Gusti Allah wis nunggal karo sampéyan ing kabèh perkara sing sampéyan nandangi. 23Mulané saiki kula jaluk sampéyan sumpah marang kula ing jenengé Gusti Allah ing kéné, yèn sampéyan ora bakal mblénjani marang kula, utawa marang anak-anak kula lan uga turun-turunané kula; sampéyan nindakké sing apik marang kula uga marang negara sing sampéyan panggoni dadi wong mantya iki, kaya enggèn kula wis nindakké sing apik marang sampéyan.” 24Tembungé Abraham: “Ya kula sumpah!” 25Nanging Abraham nggresula marang Abimèlèk, perkara sumur sing direbut karo para abdiné. 26Tembungé Abimèlèk: “Kula ora ngerti, sapa sing nandangi kuwi, lan sampéyan uga ora ngekèki ngerti marang kula, kabar iki kula ijik krungu dina iki.” 27Abraham terus njupuk wedus gèmbèl lan sapi terus dikèkké Abimèlèk, lan wong loro pada nggawé perjanjian. 28Nanging Abraham misahké tyempé gèmbèl wédok pitu sangka panta mau. 29Abimèlèk terus ngomong marang Abraham: “Tyempé gèmbèl pitu sing sampéyan pisahké kuwi, apa tegesé?” 30Semauré Abraham: “Tyempé gèmbèl pitu kuwi supaya sampéyan tampani déwé sangka tangan kula, kanggo tanda yèn kula sing ngeduk sumur kuwi.” 31Mulané panggonan kuwi dijenengké Bèrsyéba, awit ing kono wong loro mau pada sumpah. 32Sakwisé nggawé perjanjian kaya mengkono ing Bèrsyéba, Abimèlèk lan Pikol penggedéné suradadu, terus mulih menyang negarané wong Filistèn. 33Abraham ing Bèrsyéba mau nandur wit tamariska, lan nyeluk asmané GUSTI, Gusti Allah sing langgeng. 34Abraham enggoné manggon dadi wong mantya ing negarané wong Filistèn kuwi nganti suwé banget.

Currently Selected:

Wiwitan 21: KJS17

Highlight

Copy