17
یِسُوع اپنے شاگِرداں لئی دُعا منگدا اے
1یِسُوع ایہہ گلّاں آکھیاں تے اَکھّیاں اسمان ولّ کر کے آکھیا اَے باپ گھڑی آگئی اے۔ اپنے پُتر نُوں جلال دے تاں جو پُتر تینُوں جلال دیوے۔ 2جیویں تُوں اوہنوں کُل اِنسان اُتّے اختیار دِتّا اے پئی جیہڑے تُوں اوہنوں دِتّے نیں اوہ اوہناں سبھناں نُوں سدا دی زِندگی دیوے۔ 3تے سدا دی زِندگی ایہہ اے پئی اوہ تینُوں جانن جیہڑا اکلّا سَچّا خُدا ایں تے نالے یِسُوع مسِیح نُوں جِہنُوں تُوں گھلّیا اے۔ 4مَیں اوس کمّ نُوں جیہڑا تُوں مَینُوں کرن نُوں دِتّا سی پُورا کر کے زمین اُتّے تیرا جلال ظاہر کِیتا۔ 5تے ہُن اَے باپ تُوں مَینُوں اپنے نال جلال دے اوسے جلال نال جیہڑا مَیں دُنیا دے ہون توں پہلاں ای تیرے نال رکھدا ساں۔
6مَیں تیرے ناں نُوں اوہناں بندیاں اُتّے ظاہر کِیتا اے جیہڑے تُوں مَینُوں دُنیا وِچوں دِتّے۔ اوہ تے تیرے سن تے تُوں مَینُوں دِتّے نیں۔ تے اوہناں تیرا کلام مَن لیا اے۔ 7تے ہُن اوہناں جان لیا اے۔ پئی اوہ سارِیاں شیواں جیہڑیاں تُوں مَینُوں دِتّیاں نیں تیرے ولّوں نیں۔ 8ایس لئی پئی ایہہ کلام جیہڑا تُوں مَینُوں دِتّا مَیں اوہناں نُوں دِتّا اے۔ تے اوہناں قبول کِیتا تے سَچ مَنّیا پئی مَیں تیرے ولّوں نِکلیا۔ تے اِیمان لیاندا پئی تُوں مَینُوں گھلّیا۔ 9مَیں اوہناں لئی درخواست کرنا آں مَیں دُنیا لئی درخواست نئیں کر دا پر اوہناں لئی جیہڑے تُوں مَینُوں دِتّے نیں کیوں جو اوہ تیرے نیں۔ 10تے میرِیاں سارِیاں شیواں تیریاں نیں تے تیریاں میرِیاں نیں۔ تے اوہناں وِچ میرا جلال ظاہر ہویا اے۔ 11تے ہُن مَیں دُنیا وِچ ہور نئیں رہنا۔ تے ایہہ دُنیا وِچ نیں۔ تے مَیں تیرے کول آؤناں آں۔ اَے قُدُّوس باپ! تُوں اپنے اوس ناں دی راہِیں جیہڑا تُوں مَینُوں دِتّا اے اوہناں دی سنبھالنا کر تاں جو اوہ ساڈے وانگُوں اِک ہون۔ 12جد مَیں اوہناں دے نال ساں تیرے ناں دی راہِیں جیہڑا تُوں مَینُوں دِتّا اے اوہناں دی سنبھالنا کِیتی تے مَیں اوہناں دی راکھی کِیتی۔ تے ہلاکت دے پُتر دے باہجوں کِسے دا ناس نئیں ہویا تاں جو نوِشتہ پُورا ہوئے۔ 13پر ہُن مَیں تیرے کول آؤنا آں۔ تے ایہہ گلّاں مَیں ایس واسطے دُنیا وِچ آکھنا آں پئی میری خُوشی اوہناں وِچ پُوری ہو جاوے۔ 14مَیں اوہناں نُوں تیرا کلام دِتّا اے تے دُنیا اوہناں نال وَیر رکھیا کیوں جو اوہ دُنیا دے نئیں جیویں مَیں دُنیا دا نئیں آں۔ 15میری ایہہ درخواست نئیں اے پئی تُوں اوہناں نُوں دُنیا وِچوں چُک لَویں پر ایہہ پئی تُوں اوس شریر توں اوہناں دی راکھی کر۔ 16اوہ دُنیا دے نئیں جیویں مَیں وی دُنیا دا نئیں آں۔ 17اوہناں نُوں سچیائی دی راہِیں مُقدّس کر۔ تیرا کلام سچیائی اے۔ 18جیویں تُوں مَینُوں دُنیا وِچ گھلّیا۔ اوسے طرح مَیں وی اوہناں نُوں دُنیا وِچ گھلّیا۔ 19تے اوہناں دے سببّوں مَیں اپنے آپ نُوں مُقدّس کرنا آں تاں جو اوہ وی سچیائی دی راہِیں پاک ہون۔
20مَیں نِرا ایہناں ای لئی درخواست نئیں کر دا پر اوہناں لئی وی جیہڑے اوہناں دے کلام دی راہِیں میرے اُتّے اِیمان لیاؤندے نیں۔ 21تاں جو سبھ اِک ہون پئی جیویں اَے باپ تُوں میرے وِچ تے مَیں تیرے وِچ آں اوہ وی ساڈے وِچ ہون تاں جو دُنیا اِیمان لیاوے پئی تُوں مَینُوں گھلّیا۔ 22تے مَیں اوہناں نُوں اوہ جلال دِتّا اے جیہڑا تُوں مَینُوں دِتّا اے۔ تاں جو اوہ اِک ہون جیویں اسی اِک آں۔ 23مَیں اوہناں وِچ تے تُوں میرے وِچ تاں جو کامِل ہو کے اِک ہو جان۔ تے دُنیا جانے پئی تُوں مَینُوں گھلّیا۔ تے جِس طرح تُوں مَینُوں پیار کِیتا اوسے طرح تُوں اوہناں نُوں وی پیار کِیتا۔ 24اَے باپ مَیں چاہناں آں پئی جِتّھے مَیں آں اوہ وی جیہڑے تُوں مَینُوں دِتّے نیں۔ میرے نال ہون۔ تاں جو اوہ میرا جلال جیہڑا تُوں مَینُوں دِتّا اے ویکھن کیوں جو تُوں دُنیا دے بنن توں پہلا ای مَینُوں پیار کِیتا۔ 25اے سَچّے مُنصف باپ دُنیا تینُوں نئیں جانیا پر مَیں تینُوں جانیا۔ تے اوہناں جانیا پئی تُوں مَینُوں گھلّیا۔ 26تے مَیں اوہناں نُوں تیرے ناں توں واقف کرایا تے کر لواں گا وی۔ تاں جو اوہ پیار جِہدے نال توں مَینُوں پیار کِیتا اوہناں وِچ ہوئے تے مَیں اوہناں وِچ ہوواں۔
