4
پطرس تے یُوحنّا دی پنچایت وِچ پیشی
1جد اوہ لوکاں نُوں ایہہ پئے آکھدے سن۔ تَد کاہِن تے ہیکل دا سردار تے صدوقی اوہناں اُتّے چڑھ آئے۔ 2کیوں جو بڑے غُصّے ہوئے پئی اوہ لوکاں نُوں سکھالدے سن۔ تے یِسُوع دی مِثال دے کے مُردیاں وِچوں جی اُٹھن دی منادی کر دے سن۔ 3تے اوہناں اُتّے ہتّھ پائے تے دُوجے دِن تِیکر قید رکھیا۔ کیوں جو اودُوں شام ہوگئی سی۔ 4پر بتھیریاں اوہناں وِچوں جِنہاں کلام سُنیا اِیمان لیاندا تے اوہ بندے گنتری وِچ پنج کُو ہزار ہوگئے سن۔
5تے اگلے بَھلک اِنج ہویا پئی اوہناں دے سردار تے بزُرگ تے فقِیہ یرُوشلِیم وِچ اکٹّھے ہوئے سن۔ 6تے حنّا سردار کاہِن نال سی۔ تے کائفا تے یُوحنّا۔ تے اِسکندر تے جِنّے سردار کاہِن دے ساک سن۔ 7تے اوہناں نُوں وِچ کھلار کے اوہناں پُچھیا۔ پئی تُساں کیہڑی قُدرت نال تے کیہڑے ناں اُتّے ایہہ کمّ کِیتا؟ 8تَد پطرس پاک رُوح نال بھر کے اوہناں نُوں آکھن لگّا۔ اَے قوم دے سردارو تے بزُرگو۔ 9جے ساتھوں اَج پُچھیا جاندا اے ایس احسان دی بابت جیہڑا ایس کمزور بندے اُتّے ہویا۔ پئی اوہ کِیویں چَنگا ہوگیا اے۔ 10تاں تُہانوں سبھناں نُوں تے اِسرائیل دی ساری قوم نُوں معلُوم ہوئے۔ پئی یِسُوع مسِیح ناصری دے ناں اُتّے جِہنُوں تُساں صلِیب دِتّی تے خُدا نے اوہنوں مُردیاں وِچوں جوالیا۔ اوہدے ناں اُتّے تُہاڈے سامھنے ایہہ بندہ بھلا چَنگا کھلوتا اے۔
11ایہہ اوہو پتّھر اے جِہنُوں تُساں راجاں رَدّ کِیتا
اوہ تاں گُٹّھ دا سِرا ہوگیا۔
12تے کِسے دُوجے توں نجات نئیں اے ایس لئی پئی اسمانوں ہیٹھاں بندیاں نُوں کوئی ہور ناں دِتّا نئیں گیا۔ جِہدی راہِیں اسی نجات پا سکیئے۔
13جدوں اوہناں پطرس تے یُوحنّا دی دلیری ویکھی۔ تے جانیا پئی ایہہ اَن پڑھ تے مُورکھ نیں۔ تے تعجُّب کِیتا تے اوہناں نُوں پِچھانیا پئی اوہ یِسُوع دے نال سن۔ 14تے اوس بندے نُوں جیہڑا چَنگا ہویا سی اوہناں دے نال کھلوتیاں ویکھ کے کُجھ خلاف نا آکھ سکے۔ 15پر اوہناں نُوں حُکم دے کے پئی مجلسیوں باہر جاؤ۔ آپو وِچ صلاح کر کے آکھن لگّے۔ 16پئی اسی ایہناں بندیاں نال کِیہ کرئیے۔ کیوں جو اوہناں توں اِک مَنّی ہوئی کرامات ہو گئی اے۔ جیہڑی یرُوشلِیم دے سارے رہن والیاں نُوں معلُوم اے۔ تے اسی مُکّر نئیں سکدے۔ 17پر کِتے ایویں نا ہوئے پئی لوکاں وِچ گلّ ہور وی کھِلّر جاوے۔ اسی اوہناں نُوں دھمکی دئیے پئی ایس ناں دا فیر کِسے بندے اگّے ذِکر نا کرن۔ 18تَد اوہناں نُوں سَدّ کے تاکِید کِیتی پئی یِسُوع دے ناں اُتّے بالکل نا بولنا تے نا تعلِیم دینا۔ 19پر پطرس تے یُوحنّا اوہناں نُوں آکھیا۔ تُسی آپ انصاف کرو۔ پئی خُدا دے اگّے ایہہ ٹھیک اے۔ پئی اسی خُدا دی گلّ نالوں وَدّھ تُہاڈی گلّ سُنئے؟ 20کیوں جو ایہہ ساتھوں ہو نئیں سکدا اے۔ پئی جو کُجھ اساں ویکھیا تے سُنیا اے سو نا آکھیئے؟ 21تَد اوہناں فیر دھمکی دے کے اوہناں نُوں چھڈ دِتّا۔ کیوں جو لوکاں دے سبّب اوہناں نُوں سزا دین دا کوئی راہ نا لَبّھیا ایس واسطے پئی اوس کمّ دے سببّوں جیہڑا ہویا سی سارے خُدا دی وڈیائی کر دے سن۔ 22کیوں جو اوہ جَنا جِہدے اُتّے چَنگا ہون دی کرامات ہوئی سی چاھلیاں ورھیاں دے اُتّے اُتّے سی۔
اِیماندار دلیر ہو کے دُعا منگدے نیں
23تَد اوہ چُھٹ کے اپنے جوٹی داراں دے کول آئے۔ تے جو کُجھ سردار کاہِناں تے بزُرگاں اوہناں نُوں آکھیا سی بیان کِیتا۔ 24تے اوہناں جدوں سُنیا اِک دِل ہو کے خُدا نُوں اُچّی اواز نال آکھیا۔ اَے مالک تُوں ای اسمان تے زمین تے سمُندر تے سبھ جو کُجھ اوہناں دے وِچ اے بنایا۔ 25تُوں پاک رُوح دی راہِیں اپنے بندے ساڈے پئیو داؤد دی زبانی آکھیا۔
پئی غیر قوماں کاہِنُوں شور مچایا۔
تے لوکاں نیں کُوڑے خیال بَدّھے؟
26خُداوند تے اوہدے مسِیح دے برخلاف
زمین دے بادشاہ اُٹھے۔
تے حاکم اِک سَنگ اکٹّھے ہوئے۔
27کیوں جو سَچ مُچ ایس شہر وِچ تیرے پاک خادم یِسُوع دے برخلاف جِہنُوں تُوں مسَح کِیتا۔ ہیرودیس تے پُنطِیُس پِیلاطُس غیر قوماں تے اِسرائیلیاں سَنے ایس لئی اکٹّھے ہوئے۔ 28پئی اوہ کمّ کرن جِہدا ہونا تیرے ہتّھ تے تیری صلاح نے پہلے ای ٹھہرا رکھیا سی۔ 29تے ہُن اَے خُداوند ایہناں دِیاں دھمکیاں نُوں ویکھ تے اپنے بندیاں نُوں ایہہ ہِمّت دے پئی بڑی دلیری نال تیرا کلام سُناؤن۔ 30تے تُوں اپنا ہتّھ ولّ کرن لئی وَدّھا تے تیرے پاک خادم یِسُوع دے ناں اُتّے نشانِیاں تے عجب کمّ وکھائے جان۔ 31جد اوہناں دُعا منگ لئی تَد اوہ تھاں ہِل گیا جِہدے وِچ اوہ اکٹّھے ہوئے ہوئے سن۔ تے سبھو پاک رُوح نال بھر گئے۔ تے خُدا دا کلام دلیری نال سُنان لگّے۔
اِیماندار اپنے مال وِچ دُوجیاں نُوں شریک کر دے نیں
32تے اِیمانداراں دی جماعت اِک دِل تے اِک جان سی۔ تے کوئی اپنے مال وِچوں کِسے شے نُوں اپنا نئیں سی آکھدا پر اوہ سبھ کُجھ سانجھا رکھدے سن۔ 33تے رسُول خُداوند یِسُوع مسِیح دے جی اُٹھن دی گواہی بڑی طاقت نال دیندے سن۔ تے اوہناں سبھناں اُتّے بڑا فضل سی۔ 34کیوں جو اوہناں وِچوں کوئی محتاج نا سی۔ ایس لئی پئی جِنّے زمین تے مکان دے مالک سن اوہنوں ویچ کے وِکِیاں ہویاں شیواں دا مُل لیاؤندے سن۔ 35تے رسُولاں دے پیراں وِچ رکھدے سن۔ تے ہر اِک نُوں اوہدی لوڑ دے سببّوں وَنڈیا جاندا سی۔ 36تے یُوسف قوم دا لاوی سی تے کُپرُس دا سی۔ اوہدا ناں رسُولاں نیں برنباس یعنی نصِیحت دا پُتر رکھیا۔ 37اوہدے کول اِک پَیلی سی۔ جِہنُوں ویچ کے اوس رقم لیا کے رسُولاں دِیاں پیراں وِچ لیا رکھی۔
