23
1تے پَولُس صدرِ مجلس والیاں نُوں دھیان نال ویکھ کے آکھیا۔ بھراؤ اَج تِیکر مَیں پُوری نیک نِیتی نال خُدا دے اگّے چلدا رہیا آں۔ 2ایہدے اُتّے سردار کاہِن حننیاہ نے کول کھلون والیاں نُوں حُکم دِتّا پئی اوہدے مُنھ اُتّے چپیڑاں مارن۔ 3تَد پَولُس اوہنوں آکھیا اَے چُونہ پھیری ہوئی کندھ خُدا تینُوں مارے گا۔ تُوں شریعت دے سببّوں میرا انصاف کرن لئی بَیٹھا ایں۔ تے شریعت دے اُلٹ مَینُوں مارن دا حُکم دینا ایں؟ 4تے کول کھلون والے آکھن لگّے۔ تُوں خُدا دے سردار کاہِن دی نِندیا کرنا ایں؟ 5تے پَولُس آکھیا بھراؤ! مَینُوں خبر نئیں سی پئی ایہہ سردار کاہِن اے۔ کیوں جو لِکھیا اے۔ پئی تُوں اپنی قوم دے سرداراں نُوں بُرا نا آکھ۔
6پر جد پَولُس نے معلُوم کِیتا۔ پئی اوہناں وِچ بعضے صدوقی تے بعضے فریسی نیں۔ تَد مجلس وِچ آکھیا پئی بھراؤ۔ مَیں فریسی تے فرِیسیاں دا پُتر آں۔ مُردیاں دی آس تے جی اُٹھن دی بابت میرے اُتّے مُقدّمہ ہوندا اے۔ 7جدوں اوس ایہہ آکھیا تاں صدوقیاں تے فرِیسیاں وِچ جھگڑا ہویا۔ تے جماعت وِچ پُھٹ پَے گئی۔ 8کیوں جو صدوقی آکھدے نیں پئی قیامت نئیں ہونی تے نا کوئی فرِشتہ نا رُوح اے۔ پر فریسی دوہاں نُوں مَن دے نیں۔ 9تَد بڑا رَولا پیا۔ تے فرِیسیاں ولّ دے کئی فقِیہ اُٹھے۔ تے تکرار کر کے آکھن لگّے۔ پئی ایس بندے وِچ اسی کوئی بُریائی نئیں ویکھنے آں۔ پر کِیہ عجب پئی کِسے رُوح یا فرِشتے نے اوہدے نال گلّ کِیتی ہوئے؟ 10تے جدوں بڑا جھگڑا ہو پیا تے ایس ڈر دے مارِیاں پئی اوہ پَولُس دے ٹوٹے ٹوٹے نا کر سُٹّن۔ پلٹن دے سردار نے سپاہیاں نُوں حُکم دِتّا پئی اُتر کے اوہنوں اوہناں وِچوں بدوبدی کڈھ کے قِلعے دے اندر لیاؤن۔
11تے اوسے رات خُداوند اوہدے کول آ کے آکھیا حَوصلہ رکھ کیوں جو جیویں تُوں یرُوشلِیم وِچ میرِیاں گلّاں اُتّے گواہی دِتّی اے۔ اوسے طرح تینُوں رُومہ وِچ وی گواہی دینی پَوے گی۔
پَولُس نُوں مارن دی سازش
12تے جد دِن چڑھیا۔ یہُودِیاں مَتا پکا کے اپنے آپ اُتّے سَونہہ دی مار پائی۔ تے آکھیا۔ پئی جد تِیکر اسی پَولُس نُوں نا مارِیئے اسی کُجھ نا کھاواں پِیاں گے۔ 13تے جِنہاں رَل کے ایہہ سَونہہ آپو وِچ چُکی چاھلیاں توں وَدّھ سن۔ 14اوہناں سردار کاہِن تے بزُرگاں دے کول آ کے آکھیا۔ اساں اپنے اُتّے وڈّی سَونہہ دی مار پائی اے۔ پئی جد تِیکر پَولُس نُوں نا مارِیئے۔ اسی کُجھ وی نا چکھّاں گے۔ 15سو صدرِ مجلس دے نال رَل کے تُسی پلٹن دے سردار اگّے عرض کرو۔ پئی بھلکے پَولُس نُوں اوہ ایس طرح تُہاڈے کول لے آوے۔ جیویں پئی اوہدی حِقیقت ہور وی معلُوم کرنی چاہندے ہو۔ اوہدے نیڑے آؤن توں پہلاں اسی اوہنوں مارن لئی تیار آں۔
16پر پَولُس دا بھنیواں اوہناں دی چھیہہ لان دی خبر سُن کے آیا تے قِلعے دے اندر جا کے پَولُس نُوں دس دِتّا۔ 17تے پَولُس صُوبیداراں وِچوں اِک نُوں سَدّ کے آکھیا۔ پئی ایس جوان نُوں پلٹن دے سردار کول لے کے جا کیوں جو اوس اوہنوں کُجھ آکھنا اے۔ 18سو اوہ اوہنوں نال لے کے سردار کول ٹُر گیا۔ تے آکھیا پئی پَولُس قیدی مَینُوں سَدّ کے مِنّت کِیتی پئی ایس جوان نُوں تیرے کول لیاواں کیوں جو ایس تیرے نال کوئی گلّ کرنی اے۔ 19سردار اوہدا ہتّھ پھڑیا تے وَکھریاں لے جا کے پُچھیا۔ تُوں مَینُوں کِیہ دسنا چاہنا ایں؟ 20اوس آکھیا یہُودِیاں تیرے اگّے درخواست کرن لئی ایکا کِیتا اے۔ پئی تُوں بھلکے پَولُس نُوں مجلس وِچ اِنج لے آویں جیویں اوہدی بابت تُوں کُجھ ہور وی ٹھیک دریافت کرنا ایں۔ 21پر تُوں اوہناں دی نا مَنّیں۔ کیوں جو اوہناں وِچوں چاھلیاں توں وَدّھ بندے اوہدی چھیہہ وِچ لگّے ہوئے نیں جِنہاں اپنے اُتّے سَونہہ دی مار پائی اے۔ پئی جِنّاں چِر اوہنوں نا مار سُٹّیئے اسی نا کھاواں گے نا پِیاں گے۔ تے ہُن اوہ تیار ای نیں۔ تے اوہناں نُوں تیرے اِقرار دی اوڈِیک اے۔ 22سو پلٹن دے سردار نے اوس جوان نُوں ایہہ حُکم دے کے وِداع کِیتا۔ پئی کِسے نُوں نا آکھیں پئی تُوں ایہہ گلّاں مَینُوں دسیاں نیں۔
پَولُس نُوں فیلِکس حاکم دے کول بھیجیا جاندا اے
23تے صُوبیداراں وِچوں دو نُوں سَدّ کے اوس آکھیا۔ پئی دو سو سپاہی قَیصریہ تِیکر جان لئی تے ستّر سوار تے دو سو برچھے پہر رات گئی نُوں تیار رکھو۔ 24تے ویہتر تیار رکھو۔ پئی اوہ پَولُس نُوں چڑھا کے فیلِکس حاکم دے کول سلامت لے جان۔ 25فیر اوس ایس مضمُون دا خط لِکھیا۔
26کلَودِیُس لُوسِیاس دا فیلِکس بہادر حاکم نُوں سلام۔ 27ایس بندے نُوں یہُودِیاں پھڑیا۔ تے اوہ اوہناں دی ہتّھِیں ماریا جان والا سی۔ مَینُوں جد پتا لگّا پئی اوہ رُومی اے۔ تے سپاہیاں سَنے جا کے چھڈا لیایا۔ 28تے جدوں مَیں سبھ معلُوم کرنا چاہندا ساں۔ پئی اوہ اوہدے اُتّے کاہدا الزام دیندے نیں۔ تاں اوہناں دی صدرِ مجلس وِچ اوہنوں پُہنچا دِتّا۔ 29مَیں دریافت کِیتا پئی اوہناں دی شریعت دے مسئلیاں دا اوہنوں الزام دیندے نیں پر کوئی اِنج الزام نئیں جیہڑا اوہدے قتل یا قید دا سبّب ہوئے۔ 30تے جدوں مَینُوں خبر ہوئی۔ پئی اوہدے اُتّے مَتا پکُّو اے۔ اوس ویلے مَیں اوہنوں تیرے کول گھل دِتّا۔ تے اوہدے مُدّعیاں نُوں وی حُکم کِیتا پئی تیرے اگّے اوہدے اُتّے دعویٰ کرن۔
31سو سپاہیاں حُکم دے سببّوں پَولُس نُوں لے کے راتوں رات انتیپترِس وِچ اَپڑایا۔ 32تے دُوجے دِن سواراں نُوں اوہدے نال ٹُرن لئی چھڈ کے۔ اوہ قِلعے نُوں مُڑے۔ 33تے اوہ جد قَیصریہ وِچ آئے تاں حاکم نُوں خط دِتّا۔ تے پَولُس نُوں وی اوہدے اگّے حاضر کِیتا۔ 34جد اوس خط پڑھیا۔ تاں پُچھیا۔ پئی اوہ کیہڑے صُوبے دا اے؟ تے معلُوم کر کے پئی کِلِکیہ توں اے۔ 35اوس آکھیا۔ جد تیرے مُدّعی وی آؤن گے۔ تَد مَیں تیری سُناں گا۔ تے حُکم دِتّا پئی اوہنوں ہیرودیس دے محل وِچ حفاظت نال رکھو۔
