ԱՒԵՏԱՐԱՆ ԸՍՏ ՂՈՒԿԱՍՈՒ Գլուխ Ա
Գլուխ Ա
1 Քանզի բազումք յօժարեցին վերստին կարգել զպատմութիւն վասն իրացն հաստատելոց ի մեզ, 2որպէս աւանդեցին մեզ որ ի սկզբանէ ականատեսք եւ սպասաւորք եղեն բանին, 3կամ եղեւ եւ ինձ, որ ի սկզբանէ զհետ երթեալ էի ամենայնի ճշմարտութեամբ, կարգաւ գրել քեզ, քաջդ Թէոփիլէ, 4զի ծանիցես զբանիցն որոց աշակերտեցար՝ զճշմարտութիւն։
5Եւ եղեւ յաւուրս Հերովդի արքայի Հրէաստանի, քահանայ ոմն անուն Զաքարիա ի դասակարգէ Աբիայ, եւ կին նորա ի դստերաց Ահարովնի, եւ անուն նորա Եղիսաբեթ։ 6Եւ էին արդարք երկոքին առաջի Աստուծոյ, գնային յամենայն պատուիրանս եւ յիրաւունս Տեառն անարատք։ 7Եւ ոչ գոյր նոցա որդեակ, քանզի Եղիսաբեթ ամուլ էր, եւ երկոքեան անցեալ էին զաւուրբք իւրեանց։
8Եւ եղեւ ի քահանայանալն նորա ըստ կարգի աւուրցն հասանելոյ առաջի Աստուծոյ, 9ըստ օրինի քահանայութեանն եհաս նմա խունկ արկանել՝ մտեալ ի տաճարն Տեառն։ 10Եւ ամենայն բազմութիւն ժողովրդեանն կային յաղօթս արտաքոյ ի ժամու խնկոցն։ 11Եւ երեւեցաւ նմա հրեշտակ Տեառն, զի կայր ընդ աջմէ սեղանոյ խնկոցն։ 12Եւ խռովեցաւ Զաքարիա, իբրեւ ետես, եւ անկաւ ահ ի վերայ նորա։ 13Ասէ ցնա հրեշտակն #1։13 Ի Յունին պակասէՏեառն. Մի՛ երկնչիր, Զաքարիա, զի լսելի եղեն աղօթք քո, եւ կին քո Եղիսաբեթ ծնցի քեզ որդի, եւ կոչեսցես զանուն նորա Յովհաննէս։ 14Եւ եղիցի քեզ ուրախութիւն եւ ցնծութիւն, եւ բազումք ի ծննդեան նորա խնդասցեն. 15զի եղիցի մեծ առաջի Տեառն, եւ գինի եւ օղի մի՛ արբցէ, եւ Հոգւով Սրբով լցցի անդստին յորովայնէ մօր իւրոյ. 16եւ զբազումս յորդւոցն Իսրայելի դարձուսցէ ի Տէր Աստուած իւրեանց։ 17Եւ ինքն եկեսցէ առաջի նորա #1։17 Յոյնն. հոգւով եւհոգւով զօրութեամբ Եղիայի, դարձուցանել զսիրտս հարց յորդիս, եւ զանհաւանս յիմաստութիւն արդարոց, պատրաստել Տեառն ժողովուրդ կազմեալ։ 18Եւ ասէ Զաքարիա ցհրեշտակն. Եւ ի՞ւ գիտացից զայդ. զի ես ծեր եմ, եւ կին իմ անցեալ զաւուրբք իւրովք։ 19Պատասխանի ետ հրեշտակն եւ ասէ ցնա. Ես եմ Գաբրիէլ որ կամ առաջի Աստուծոյ, եւ առաքեցայ խօսել ընդ քեզ եւ աւետարանել քեզ զայդ։ 20Եւ ահա եղիցես համր, եւ մի՛ կարասցես խօսել մինչեւ ցօրն յորում այդ լինիցի. փոխանակ զի ոչ հաւատացեր բանից իմոց, որք լցցին ի ժամանակի իւրեանց։ 21Եւ ժողովուրդն ակն ունէր Զաքարիայ, եւ զարմանային ընդ յամելն նորա ի տաճարին։ 22Եւ իբրեւ ել, ոչ կարէր խօսել ընդ նոսա. եւ իմացան եթէ տեսիլ ետես ի տաճարին. եւ նա նշանացի խօսէր ընդ նոսա եւ կայր պապանձեալ։ 23Եւ եղեւ իբրեւ լցան աւուրք պաշտաման նորա, գնաց ի տուն իւր։ 24Եւ յետ աւուրցն այնոցիկ յղացաւ Եղիսաբեթ, կին նորա, եւ թաքուցանէր զանձն ամիսս հինգ, եւ ասէր. 25Զի՜նչ գործ գործեաց ընդ իս Տէր յաւուրս յորս հայեցաւ յիս բառնալ զնախատինս իմ ի մարդկանէ։
26Եւ յամսեանն վեցերորդի առաքեցաւ Գաբրիէլ հրեշտակ յԱստուծոյ ի քաղաք մի Գալիլեացւոց, որում անուն էր Նազարէթ, 27առ կոյս խօսեցեալ առն, որում անուն էր Յովսէփ, ի տանէ Դաւթի. եւ անուն կուսին Մարիամ։ 28Եւ եկեալ առ նա ասէ. Ուրախ լեր, բերկրեալդ, Տէր ընդ քեզ։ 29Եւ նա ընդ բանսն խռովեցաւ, եւ խորհէր ընդ միտս թէ որպիսի՛ ինչ իցէ ողջոյնս այս։ 30Եւ ասէ ցնա հրեշտակն. Մի՛ երկնչիր, Մարիամ, զի գտեր շնորհս յԱստուծոյ։ 31Եւ ահա յղասջիր եւ ծնցես որդի, եւ կոչեսցես զանուն նորա Յիսուս։ 32Նա եղիցի մեծ, եւ Որդի Բարձրելոյ կոչեսցի, եւ տացէ նմա Տէր Աստուած զաթոռն Դաւթի հօրն նորա. եւ թագաւորեսցէ ի վերայ տանն Յակովբայ ի յաւիտեանս, 33եւ թագաւորութեան նորա վախճան մի՛ լիցի։ 34Եւ ասէ Մարիամ ցհրեշտակն. Զիա՞րդ լինիցի ինձ այդ, քանզի զայր ոչ գիտեմ։ 35Պատասխանի ետ հրեշտակն եւ ասէ ցնա. Հոգի Սուրբ եկեսցէ ի քեզ, եւ զօրութիւն Բարձրելոյն հովանի լիցի ի վերայ քո. քանզի եւ որ ծնանելոցն է ի քէն՝ սուրբ է, եւ Որդի Աստուծոյ կոչեսցի։ 36Եւ ահա Եղիսաբեթ ազգական քո, եւ նա յղի է ի ծերութեան իւրում. եւ այս վեցերորդ ամիս է նորա որ ամուլն կոչեցեալ էր. 37զի ոչ տկարասցի առ յԱստուծոյ ամենայն բան։ 38Եւ ասէ Մարիամ. Ահաւասիկ կամ աղախին Տեառն, եղիցի ինձ ըստ բանի քում։ Եւ գնաց ի նմանէ հրեշտակն։
39Յարուցեալ Մարիամ յաւուրսն յայնոսիկ՝ գնաց ի լեռնակողմն փութապէս ի քաղաքն Յուդայ. 40եւ եմուտ ի տուն Զաքարիայ եւ ետ ողջոյն Եղիսաբեթի։ 41Եւ եղեւ իբրեւ լուաւ զողջոյնն Մարիամու Եղիսաբեթ, խաղաց մանուկն յորովայնի նորա. եւ լցաւ Եղիսաբեթ Հոգւով Սրբով. 42եւ ի ձայն բարձր աղաղակեաց եւ ասէ. Օրհնեալ ես դու ի կանայս, եւ օրհնեալ է պտուղ որովայնի քո։ 43Եւ ուստի՞ է ինձ այս, զի եկեսցէ մայր Տեառն իմոյ առ իս։ 44Զի ահաւասիկ իբրեւ եղեւ ձայն ողջունի քո յականջս իմ, խաղաց ցնծալով մանուկս յորովայնի իմում։ 45Եւ երանի որ հաւատայցէ եթէ եղիցի կատարումն ասացելոցս նմա ի Տեառնէ։ 46Եւ ասէ Մարիամ. Մեծացուսցէ անձն իմ զՏէր. 47եւ ցնծացաւ հոգի իմ յԱստուած Փրկիչ իմ։ 48Զի հայեցաւ ի խոնարհութիւն աղախնոյ իւրոյ. զի ահա յայսմ հետէ երանեսցեն ինձ ամենայն ազգք։ 49Զի արար ինձ մեծամեծս Հզօրն, եւ սուրբ է անուն նորա։ 50Եւ ողորմութիւն նորա ազգաց յազգս երկիւղածաց իւրոց։ 51Արար զօրութիւն բազկաւ իւրով, ցրուեաց զամբարտաւանս մտօք սրտից իւրեանց։ 52Քակեաց զհզօրս յաթոռոց, եւ բարձրացոյց զխոնարհս։ 53Զքաղցեալս լցոյց բարութեամբ, եւ զմեծատունս արձակեաց ունայնս։ 54Պաշտպանեաց Իսրայելի ծառայի իւրում՝ յիշել զողորմութիւնս։ 55Որպէս խօսեցաւ առ հարս մեր՝ Աբրահամու եւ զաւակի նորա յաւիտեան։ 56Եկաց Մարիամ առ նմա իբրեւ ամիսս երիս, եւ դարձաւ ի տուն իւր։
57Եւ Եղիսաբեթի լցան ժամանակք ծնանելոյ, եւ ծնաւ որդի։ 58Եւ լուան որ շուրջ զնովաւ էին եւ ազգատոհմ նորա, զի մեծ արար Տէր զողորմութիւն իւր ընդ նմա. եւ խնդային ընդ նմա։
59Եւ եղեւ յաւուրն ութերորդի եկին թլփատել զմանուկն, եւ կոչէին զնա յանուն հօր իւրոյ Զաքարիա։ 60Պատասխանի ետ մայր նորա եւ ասէ. Ոչ, այլ կոչեսցի Յովհաննէս։ 61Եւ ասեն ցնա. Քանզի ոչ ոք է յազգի քում, որոյ կոչի անուն Յովհաննէս։ 62Ակնարկէին հօրն նորա թէ զի՛նչ կամիցի կոչել զնա։ 63Եւ խնդրեաց տախտակ, գրեաց եւ ասէ. Յովհաննէս է անուն դորա։ Եւ զարմացան ամենեքին։ 64Եւ բացաւ բերան նորա վաղվաղակի եւ լեզու նորա, եւ խօսէր եւ օրհնէր զԱստուած։ 65Եւ եղեւ ահ ի վերայ ամենեցուն որ լսէին զայս եւ որ շուրջ բնակեալն էին զնոքօք. եւ ընդ ամենայն լեռնակողմնն Հրէաստանի պատմէին ամենայն բանքս այսոքիկ։ 66Եւ եդին ամենեքեան որ լսէին՝ ի սիրտս իւրեանց, եւ ասէին. Զի՞նչ լինիցի մանուկս այս։ Եւ ձեռն Տեառն էր ընդ նմա։
67Եւ Զաքարիա հայր նորա լցաւ Հոգւով Սրբով, մարգարէացաւ եւ ասէ. 68Օրհնեալ Տէր Աստուած Իսրայելի, զի յայց ել մեզ, եւ արար փրկութիւն ժողովրդեան իւրում։ 69Եւ յարոյց եղջեւր փրկութեան մեզ ի տանէ Դաւթի ծառայի իւրոյ։ 70Որպէս խօսեցաւ բերանով սրբոց որ յաւիտենից մարգարէքն նորա էին. 71փրկութիւն ի թշնամեաց մերոց, եւ ի ձեռաց ամենայն ատելեաց մերոց. 72առնել ողորմութիւն ընդ հարս մեր, եւ յիշել զուխտն իւր սուրբ։ 73Զերդումնն զոր երդուաւ Աբրահամու հօր մերում՝ տալ մեզ, 74առանց երկիւղի, ի ձեռաց թշնամեաց #1։74 Յոմանս պակասէմերոց փրկեալս, 75պաշտել զնա սրբութեամբ եւ արդարութեամբ առաջի նորա զամենայն աւուրս կենաց մերոց։ 76Եւ դու, մանուկ, մարգարէ Բարձրելոյ կոչեսջիր. զի երթիցես առաջի երեսաց Տեառն պատրաստել զճանապարհս նորա, 77տալ գիտութիւն փրկութեան ժողովրդեան նորա ի թողութիւն մեղաց նոցա։ 78Վասն գթութեանց ողորմութեան Աստուծոյ մերոյ, որովք այց #1։78 Ոմանք. արարարասցէ մեզ Արեգակն ի բարձանց, 79երեւել որոց ի խաւարի եւ ի ստուերս մահու նստէին, ուղղել զոտս մեր ի ճանապարհս խաղաղութեան։
80Եւ մանուկն աճէր եւ զօրանայր հոգւով, եւ էր յանապատս մինչեւ յօր երեւելոյ նորա Իսրայելի։
Currently Selected:
ԱՒԵՏԱՐԱՆ ԸՍՏ ՂՈՒԿԱՍՈՒ Գլուխ Ա: ԳՐԲ1895
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Հայաստանի Աստվածաշնչային Ընկերություն, 2018
Bible Society of Armenia, 2018
