ԾՆՈՒՆԴՔ Գլուխ ԻԷ
Գլուխ ԻԷ
1 Եւ եղեւ իբրեւ ծերացաւ Իսահակ, եւ վատեցին աչք նորա ի տեսանելոյ, կոչեաց զԵսաւ զորդի իւր զերէց եւ ասէ ցնա. Որդեակ իմ։ Եւ նա ասէ ցնա. Ահաւասիկ եմ։ 2Եւ նա ասէ ցնա. Ահաւասիկ ես ծերացեալ եմ, եւ ոչ գիտեմ զօր վախճանի իմոյ։ 3Արդ առ դու զգործի քո՝ զաղեղն եւ զկապարճս, եւ ել ի դաշտ եւ որսա ինձ որս։ 4Եւ արա ինձ խորտիկս որպէս եւ ես սիրեմ, եւ բեր մատո ինձ զի կերայց. եւ օրհնեսցէ զքեզ անձն իմ մինչչեւ մեռեալ իցեմ։ 5Եւ լուաւ Ռեբեկա զի խօսէր Իսահակ ընդ որդւոյ իւրում. գնաց Եսաւ ի դաշտ որսալ որս #27։5 Եբր. եւ բերելհօր իւրում՝՝։
6Եւ խօսեցաւ Ռեբեկա ընդ Յակոբայ որդւոյ իւրում եւ ասէ. Ահա լուայ ես ի հօրէ քումմէ, զի խօսէր ընդ եղբօր քում եւ ասէր. 7Բեր ինձ որս եւ արա ինձ խորտիկս, զի կերայց եւ օրհնեցից զքեզ առաջի Տեառն մինչչեւ մեռեալ իցեմ։ 8Եւ արդ, որդեակ իմ, լուր ինձ, որպէս ես պատուիրեմ քեզ։ 9Գնա դու ի խաշն, եւ առ ինձ անտի երկուս ուլս փափուկս եւ ընտիրս, եւ արարից զնոսա խորտիկս հօր քում որպէս եւ սիրէ։ 10Եւ մատուսցես հօր քում եւ կերիցէ. զի օրհնեսցէ զքեզ #27։10 ՅԵբր. պակասէհայր քո՝՝ մինչչեւ մեռեալ իցէ։ 11Եւ ասէ Յակոբ ցՌեբեկա մայր իւր. Եղբայր իմ Եսաւ՝ այր թաւ է, եւ ես լերկ. 12գուցէ շօշափիցէ զիս հայր իմ, եւ լինիցիմ առաջի նորա իբրեւ արհամարհոտ, եւ ածիցեմ ի վերայ իմ անէծս եւ ոչ օրհնութիւն։ 13Եւ ասէ ցնա մայրն իւր. Յիմ վերայ անէծքն այն, որդեակ. բայց միայն լուր ձայնի իմում եւ երթ ած ինձ։ 14Գնաց եւ առ ած մօր իւրում. եւ #27։14 Եբր. արար մայր նորաարար խորտիկս, որպէս եւ սիրէր հայր նորա։ 15Եւ առեալ Ռեբեկայ զպատմուճանն զազնիւ որդւոյ իւրոյ երիցու՝ որ կայր առ նմա ի տանն, զգեցոյց Յակոբայ որդւոյ իւրում կրտսերոյ։ 16Եւ զուլենիսն ագոյց ի բազուկս նորա, եւ ի վերայ մերկոյ պարանոցի նորա։ 17Եւ ետ զխորտիկն եւ զհացն զոր արար ի ձեռս Յակոբայ որդւոյ իւրոյ։
18Եւ տարաւ հօր իւրում եւ ասէ. Հայր իմ։ Եւ նա ասէ. Աւասիկ եմ։ Եւ ասէ. Ո՞վ ես դու, որդեակ։ 19Եւ ասէ Յակոբ ցհայրն. Ես եմ Եսաւ անդրանիկն քո. արարի որպէս եւ խօսեցար ընդ իս. արի նիստ եւ կեր յորսոյ իմմէ, զի օրհնեսցէ զիս անձն քո։ 20Եւ ասէ Իսահակ ցորդին իւր. Զի՞ է զի վաղվաղակի գտեր, որդեակ։ Եւ նա ասէ, որպէս պատրաստեաց Տէր #27։20 Եբր. Աստուած քոԱստուած առաջի իմ։ 21Եւ ասէ Իսահակ ցՅակոբ. Մօտ եկ եւ շօշափեցից զքեզ, որդեակ,, եթէ դո՞ւ իցես որդի իմ Եսաւ, թէ ոչ։ 22Մատեաւ Յակոբ առ Իսահակ հայր իւր, եւ շօշափեաց զնա եւ ասէ. Ձայնդ՝ ձայն Յակոբայ, եւ ձեռքդ՝ ձեռք Եսաւայ։ 23Եւ ոչ ծանեաւ զնա. զի էին ձեռք նորա իբրեւ զձեռսն Եսաւայ եղբօր իւրոյ թաւ. եւ օրհնեաց զնա 24եւ ասէ. Դո՞ւ ես որդի իմ Եսաւ։ Եւ նա ասէ. Ես եմ։ 25Եւ ասէ. Մատո ինձ եւ կերայց յորսոյ քումմէ, որդեակ, զի օրհնեսցէ զքեզ անձն իմ։ Առ մատոյց նմա եւ կերաւ. եւ եբեր նմա գինի, եւ արբ։ 26Եւ ասէ ցնա Իսահակ հայր իւր. Մօտ եկ եւ համբուրեա զիս, որդեակ։ 27Եւ մատեաւ համբուրեաց զնա. եւ առ զհոտ հանդերձից նորա, եւ օրհնեաց զնա եւ ասէ. Ահա հոտ որդւոյ իմոյ իբրեւ զհոտ անդոյ լիոյ զոր օրհնեաց Տէր։ 28Եւ տացէ քեզ Աստուած ի ցօղոյ երկնից եւ ի պարարտութենէ երկրի, եւ բազմութիւն ցորենոյ եւ գինւոյ։ 29Եւ ծառայեսցեն քեզ ազգք, եւ երկիր պագցեն քեզ իշխանք. եւ եղիցես տէր եղբօր քում, եւ երկիր պագցեն քեզ որդիք #27։29 Եբր. մօրհօր քո. որ անիծանիցէ զքեզ՝ անիծեալ լիցի, եւ որ օրհնեսցէ զքեզ՝ օրհնեալ։
30Եւ եղեւ յետ դադարելոյն Իսահակայ յօրհնելոյ անտի զՅակոբ զորդի իւր, իբրեւ ել Յակոբ յերեսաց Իսահակայ հօր իւրոյ, եւ եկն Եսաւ եղբայր նորա յորսոյ։ 31Արար եւ նա խորտիկս, եւ մատոյց հօր իւրում, եւ ասէ ցհայր իւր. Յարիցէ հայր իմ եւ կերիցէ յորսոյ որդւոյ իւրոյ, զի օրհնեսցէ զիս անձն քո։ 32Եւ ասէ ցնա Իսահակ հայր իւր. Ո՞վ ես դու։ Եւ նա ասէ. Ես եմ որդին քո անդրանիկ Եսաւ։ 33Եւ #27։33 Եբր. երկեաւ Իսահակ երկիւղզարմացաւ Իսահակ զարմացումն՝՝ մեծ յոյժ, եւ ասէ. Իսկ այն ո՞վ էր որ որսացաւ ինձ որս, եւ եբեր մատոյց, եւ կերայ յամենայնէ մինչչեւ քո եկեալ էր, եւ օրհնեցի զնա, եւ եղիցի օրհնեալ։ 34Եւ եղեւ իբրեւ լուաւ Եսաւ զբանսն #27։34 ՅԵբր. պակասէԻսահակայ հօր իւրոյ, աղաղակեաց ի ձայն մեծ դառնացեալ յոյժ, եւ ասէ ցհայրն իւր. օրհնեա արդ եւ զիս, հայր։ 35Եւ ասէ նա. Եկն եղբայր քո նենգութեամբ եւ առ զօրհնութիւնս քո։ 36Եւ նա ասէ. Յիրաւի կոչեցաւ անուն նորա Յակոբ, զի այս երկիցս խաբեաց զիս. առ զանդրանկութիւնսն իմ, եւ արդ առ զօրհնութիւնս իմ։ Եւ ասէ Եսաւ ցհայր իւր. Եւ ոչ մի՞ ինչ օրհնութիւն թողեր ինձ, հայր։ 37Պատասխանի ետ Իսահակ եւ ասէ ցԵսաւ. Որովհետեւ տէր արարի զնա քեզ, եւ զամենայն եղբարս նորա արարի նմա ծառայս, ցորենով եւ գինւով հաստատեցի զնա, քեզ զի՞նչ արարից, որդեակ։ 38Ասէ Եսաւ ցհայրն իւր. Միթէ մի՞ օրհնութիւն իցէ քո, հայր. օրհնեա եւ զիս, հայր։ Եւ #27։38 ՅԵբր. պակասէիբրեւ ստրջացաւ Իսահակ,՝՝ ամբարձ զձայն իւր Եսաւ եւ ելաց։ 39Պատասխանի ետ Իսահակ հայր նորա եւ ասէ ցնա. Ահա ի պարարտութենէ երկրի եղիցի բնակութիւն քո, եւ ի ցօղոյ երկնից ի վերուստ. 40եւ սրով քով կեցցես. եւ եղբօր քում ծառայեսցես. եւ եղիցի յորժամ քակեսցես, եւ լուծցես զլուծ նորա ի պարանոցէ քումմէ։
41Եւ պահէր Եսաւ ոխս Յակոբայ վասն օրհնութեանն զոր օրհնեաց զնա հայր իւր. եւ ասէր Եսաւ ի մտի իւրում. Մերձեսցին աւուրք կարեաց հօր իմոյ, զի սպանից զՅակոբ զեղբայր իմ։ 42Ազդ եղեւ Ռեբեկայ բանքն Եսաւայ որդւոյ իւրոյ երիցու. եւ յղեաց կոչեաց զորդի իւր զկրտսեր զՅակոբ եւ ասէ ցնա. Ահա Եսաւ եղբայր քո սպառնայ սպանանել զքեզ։ 43Արդ լուր, որդեակ, ձայնի իմում, եւ արի գնա #27։43 ՅԵբր. պակասէի Միջագետս՝՝ առ Լաբան եղբայր իմ ի Խառան. 44եւ բնակեսցես ընդ նմա աւուրս #27։44 Եբր. ինչբազումս, մինչեւ անցցէ սրտմտութիւն բարկութեան եղբօր #27։44 Եբր. քո. (45) Մինչեւ անցցէ սրտմտութիւն եղբօր քո ի քէն, եւքո ի քէն, 45եւ՝՝ մոռասցի զոր ինչ արարեր նմա. եւ ապա առաքեցից կոչեցից զքեզ անտի. գուցէ անզաւակիցիմ յերկոցունց ի ձէնջ ի միում աւուր։
46Եւ ասէ Ռեբեկա ցԻսահակ. Ձանձրացեալ է անձն իմ ի դստերաց որդւոց Քետայ. եթէ առնուցու Յակոբ կին ի դստերաց անտի Քետայ, ի դստերաց երկրիս այսորիկ, եւ ընդէ՞ր իցէ ինձ կեալ։
Currently Selected:
ԾՆՈՒՆԴՔ Գլուխ ԻԷ: ԳՐԲ1895
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Հայաստանի Աստվածաշնչային Ընկերություն, 2018
Bible Society of Armenia, 2018
