กันดารวิถี 15
15
กฎหมายเกี่ยวกับการถวายบูชา
1พระเจ้าตรัสกับโมเสสว่า 2<<จงกล่าวแก่คนอิสราเอลว่า เมื่อเจ้าทั้งหลายจะเข้าในแผ่นดินที่เจ้าจะเข้าอาศัย อยู่ซึ่งเราให้แก่เจ้านั้น 3ถ้าผู้ใดจะนำเครื่องบูชาจากฝูงโคหรือจากฝูงแพะ แกะไปถวาย พระเจ้าเป็นเครื่องบูชาด้วยไฟ คือเครื่องเผาบูชา หรือเครื่องสัตวบูชา เพื่อแก้บน หรือเป็นเครื่องบูชาด้วยใจสมัคร หรือในการเลี้ยงตามกำหนด กระทำให้มีกลิ่นที่พอพระทัยแด่พระเจ้า 4ก็ให้ผู้ที่นำเครื่องบูชานั้น นำธัญญบูชาถวายแด่พระเจ้าคือยอดแป้งหนึ่งในสิบเอฟาห์ คลุกน้ำมันหนึ่งในสี่ฮิน#เครื่องตวงฮีบรูเท่ากับ 6 ลิตรกว่าๆ (ดูในอพยพ 29:40) 5และเจ้าจงจัดเหล้าองุ่นหนึ่งในสี่ฮินสำหรับลูกแกะทุกตัว เป็นเครื่องดื่มบูชาคู่กับเครื่องเผาบูชา คู่กับเครื่องสัตวบูชา 6หรือสำหรับแกะผู้ตัวหนึ่ง เจ้าจงจัดธัญญบูชาด้วยยอดแป้งสองในสิบเอฟาห์ คลุกน้ำมันหนึ่งในสามฮิน 7และสำหรับเป็นเครื่องดื่มบูชา เจ้าจงถวายเหล้าองุ่นหนึ่งในสามฮินให้เป็นกลิ่นที่ พอพระทัยแด่พระเจ้า 8เมื่อเจ้าจัดวัวผู้เป็นเครื่องเผาบูชาหรือเป็นเครื่องสัตวบูชา เพื่อแก้บนหรือให้เป็นศานติบูชาแด่พระเจ้า 9ก็ให้นำธัญญบูชามียอดแป้งสามในสิบเอฟาห์คลุก น้ำมันครึ่งฮินมาบูชาพร้อมกับวัวผู้นั้น 10และให้นำเครื่องดื่มบูชามีเหล้าองุ่นครึ่งฮินให้ เป็นการบูชาด้วยไฟ เป็นกลิ่นที่พอพระทัยแด่พระเจ้า
11จงกระทำอย่างนี้สำหรับวัวผู้หรือแกะผู้ทุกตัว หรือสำหรับลูกแกะผู้หรือลูกแพะทุกตัว 12ตามจำนวนสัตว์ที่จัดมา จงกระทำตามส่วนนี้แก่สัตว์ทุกๆตัว 13บรรดาชาวพื้นเมืองต้องกระทำอย่างนี้ทุกคน เมื่อจะถวายเครื่องบูชาด้วยไฟ เป็นกลิ่นที่พอพระทัยแด่พระเจ้า 14ถ้าคนต่างด้าวที่มาอาศัยอยู่กับเจ้า หรือคนหนึ่งคนใดท่ามกลางเจ้าตลอดชั่วชาติพันธุ์ ของเจ้าจะใคร่ถวายเครื่องบูชาด้วยไฟ เป็นกลิ่นที่พอพระทัยแด่พระเจ้า ก็ให้เขาทั้งหลายกระทำเหมือนเจ้าทั้งหลายได้กระทำนั้น 15จะต้องมีกฎเกณฑ์อย่างเดียวกันสำหรับชุมนุมชนและ สำหรับคนต่างด้าวผู้มาอาศัยอยู่กับเจ้า เป็นกฎเกณฑ์ถาวรตลอดชั่วชาติพันธุ์ของเจ้า คือเจ้าเป็นอย่างใดคนต่างด้าวก็เป็นอย่างนั้น ต่อพระพักตร์พระเจ้า 16จะต้องมีบัญญัติอย่างเดียวกัน และกฎหมายอย่างเดียวกันสำหรับเจ้าและสำหรับ คนต่างด้าวที่มาอาศัยอยู่กับเจ้า#ลนต. 24:22>>
17พระเจ้าตรัสกับโมเสสว่า 18<<จงกล่าวแก่คนอิสราเอลว่า เมื่อเจ้าทั้งหลายมาถึงแผ่นดินที่เราจะพาเจ้าไป 19และเมื่อเจ้ารับประทานอาหารแห่งแผ่นดินนั้น เจ้าจงนำเครื่องบูชาถวายแด่พระเจ้า 20จงเอาแป้งเปียกส่วนหนึ่งที่เจ้าทำใหม่ทำขนม ก้อนหนึ่งถวายเป็นเครื่องบูชา เป็นเครื่องบูชาที่ได้จากลานนวดข้าว เจ้าจงถวายเช่นว่านี้ 21จงเอาแป้งเปียกส่วนหนึ่งที่เจ้าทำใหม่ถวายเป็นเครื่อง บูชาแด่พระเจ้าตลอดชั่วชาติพันธุ์ของเจ้า
22<<ถ้าเจ้าทั้งหลายได้ประพฤติผิด มิได้รักษาพระบัญญัติเหล่านี้ทุกประการ ซึ่งพระเจ้าตรัสสั่งแก่โมเสส 23ทุกประการซึ่งพระเจ้าทรงบัญชาไว้ทางโมเสส ตั้งแต่วันที่พระเจ้าประทานพระบัญชา และต่อๆไปตลอดชั่วชาติพันธุ์ของเจ้า 24แล้วถ้าประชาชนได้กระทำผิดโดยไม่เจตนา โดยที่ชุมนุมชนไม่รู้เห็น ชุมนุมชนทั้งหมดต้องถวายลูกวัวผู้ตัวหนึ่ง เป็นเครื่องเผาบูชา ให้เป็นกลิ่นที่พอพระทัยแด่พระเจ้าพร้อมกับธัญญบูชา และเครื่องดื่มบูชาคู่กันตามกฎหมาย และถวายแพะผู้ตัวหนึ่งเป็นเครื่องบูชาไถ่บาป 25และให้ปุโรหิตทำการลบมลทินบาปให้แก่ชุมนุมชน อิสราเอลทั้งหมด และเขาทั้งหลายจะได้รับอภัยโทษ เพราะเป็นการผิด และเขาได้นำเครื่องบูชาของเขามาถวายด้วยไฟแด่พระเจ้า และถวายเครื่องบูชาไถ่บาปต่อพระพักตร์พระเจ้า เพราะความผิดของเขา 26และชุมนุมชนอิสราเอลทั้งหมดจะได้รับอภัยโทษ พร้อมกับคนต่างด้าว ผู้อยู่ท่ามกลางเขาทั้งหลาย เพราะว่าพลเมืองทั้งหมดเกี่ยวพันกับความผิดนั้นอันเกิด ขึ้นโดยเจตนา
27<<ถ้าบุคคลคนเดียวกระทำผิดโดยไม่รู้ตัว ก็ให้ผู้นั้นเอาแพะเมียอายุขวบหนึ่งไปเป็นเครื่องบูชาไถ่บาป 28และให้ปุโรหิตกระทำการลบมลทินบาปต่อพระเจ้า ให้บุคคลนั้น ผู้กระทำผิดเมื่อเขากระทำบาปโดยไม่รู้ตัวเพื่อ ทำการลบมลทินบาปเขาเสีย และเขาจะได้รับอภัยโทษ#ลนต. 4:27-31 29ให้เจ้ามีบัญญัติอย่างเดียวสำหรับผู้กระทำผิดโดยไม่รู้ตัว คือคนอิสราเอลผู้เป็นชาวพื้นเมือง และผู้เป็นคนต่างด้าวที่อยู่ท่ามกลางเขา 30แต่บุคคลใดๆบังอาจกระทำผิดเขาเป็นคนพื้นเมือง หรือคนต่างด้าวก็ดี ผู้นั้นเหยียดหยามพระเจ้า ให้อเปหิผู้นั้นเสียจากชนชาติของตน 31เพราะเขาได้สบประมาทพระดำรัสของพระเจ้า และขัดขืนพระบัญชาของพระองค์ให้อเปหิผู้นั้นเสียทีเดียว ให้เขารับโทษของตน>>
เอาหินขว้างคนที่ละเมิดวันสะบาโต
32ขณะเมื่อคนอิสราเอลอยู่ในถิ่นทุรกันดาร เขาพบคนหนึ่งไปเก็บฟืนในวัน สะบาโต#ดูหมายเหตุในอพยพ 20:8 33ผู้ที่พบเขาเก็บฟืนก็พาเขามาหาโมเสสและอาโรน และมาหาชุมนุมชนทั้งหมด 34เขาจึงจำคนนั้นไว้ เพราะยังไม่แจ้งว่าจะกระทำอย่างไรแก่เขา 35และพระเจ้าตรัสกับโมเสสว่า <<ชายผู้นั้นต้องถึงตายชุมนุมชนต้องเอาหิน ขว้างเขาที่นอกค่าย>> 36และชุมนุมชนทั้งหมดจึงพาเขามานอกค่าย และเอาหินขว้างเขาจนตาย ตามที่พระเจ้าทรงบัญชาโมเสส
ติดพู่ชายเสื้อคลุม
37พระเจ้าตรัสกับโมเสสว่า 38<<จงพูดกับคนอิสราเอลและสั่งเขาให้ทำพู่ที่มุม ชายเสื้อ#ฉธบ. 22:12 ตลอดชั่วชาติพันธุ์ของเขา ให้เอาด้ายสีฟ้าติดพู่ที่มุมทุกมุม 39เพื่อเจ้าจะมองดูพู่นั้น และจดจำพระบัญชาทั้งสิ้นของพระเจ้า และปฏิบัติตาม เพื่อเจ้าจะไม่กระทำอะไรตามความพอใจพอตาของเจ้า ซึ่งเจ้ามักหลงตามนั้น 40เพื่อว่าเจ้าจะจดจำและกระทำตามบัญชาทั้งสิ้นของเรา และเป็นคนบริสุทธิ์แด่พระเจ้าของเจ้า 41เราคือพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเจ้าผู้นำเจ้า ออกจากแผ่นดินอียิปต์ เพื่อเป็นพระเจ้าของเจ้า เราคือพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเจ้า>>
Currently Selected:
กันดารวิถี 15: TH1971
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
