مَرْکُسْ 41:12-42
مَرْکُسْ 41:12-42 FUV
يٜىٰسُ جٛوطِي ندٜرْ وُرٛ شٜنِينغٛ حَادٜ تٛ طُمْ حٛکَّتَ شٜىٰدٜ نغَمْ اَللَّه؞ اٜ مٛ رَارَ يِمْٻٜ اٜ ٻٜ نغَطَ شٜىٰدٜ مَٻّٜ ندٜرْ تٛ طُمْ حٛکَّتَ شٜىٰدٜ نغَمْ اَللَّه؞ رِسْکُٻٜ طُطْٻٜ نغَطِ شٜىٰدٜ طُطّٜ ندٜرْ؞ سٜيْ رَا غٛطّٛ دٜبّٛ مٛ وَلَنَا مٛ غٛرْکٛ مُوطُمْ مَايِ؞ اٛ وَرِ اٛ وَطِ شٜىٰدٜ نجَمْکٛيْ طِطٛيْ کٛيْ نجَمْندِ مبٛطٜىٰرِ ندٜرْ؞ طُمْ شٜىٰدٛيْ سٜطَّنَحٛيْ تَنْ؞