YouVersion Logo
Search Icon

ទំនុកតម្កើង ពាក្យ​លំនាំ

ពាក្យ​លំនាំ
តាំង​ពី​ដើម​រៀង​មក ប្រជា‌ជន​អ៊ីស្រា‌អែល​តែងតែ​និពន្ធ​បទ​ចម្រៀង និង​កំណាព្យ​ជា​ច្រើន ដើម្បី​សរសើរ​តម្កើង​ព្រះ អរ​ព្រះ‌គុណ​ព្រះ‌អង្គ និង​ទូល​ព្រះ‌អង្គ​នូវ​អំណរ​សប្បាយ ឬ​ទុក្ខ​លំបាក​របស់​ពួក​គេ។ ក្រោយ​មក គេ​ប្រមូល​បទ​ចម្រៀង និង​កំណាព្យ​ទាំង​នោះ​មក​ចង​ក្រង​ជា​កណ្ឌ​គម្ពីរ​មួយ ដែល​មាន​ចំណង​ជើង​ថា «ទំនុកតម្កើង»។
តាម​រយៈ​ទំនុកតម្កើង ប្រជា‌ជន​សម្តែង​នូវ​ការ​ទុក​ចិត្ត និង​ផ្ញើ​ជីវិត​របស់​ខ្លួន​លើ​ព្រះ ជា​ព្រះ​ដែល​មាន​ព្រះ‌ជន្ម​គង់​នៅ ព្រោះ​គេ​ជឿ​ថា ព្រះ‌អង្គ​ជ្រាប​ច្បាស់​ពី​ទុក្ខ​លំបាក និង​ការ​ព្រួយ​បារម្ភ​របស់​គេ ហើយ​នៅ​ពេល​គេ​តូច​ចិត្ត​ភ័យ​ខ្លាច ឬ​មាន​កំហឹង បះ‌បោរ ក៏​ព្រះ‌អង្គ​ជ្រាប​ដែរ។ ជា​ពិសេស​ទៅ​ទៀត ព្រះ​តែងតែ​ឆ្លើយ​តប នៅ​ពេល​ណា​គេ​ស្រែក​អង្វរ​រក​ព្រះ‌អង្គ។
ក្នុង​គម្ពីរ​ទំនុកតម្កើង​នេះ យើង​ឃើញ​ថា ជន‌ជាតិ​អ៊ីស្រា‌អែល​តែងតែ​បន្លឺ​សំឡេង​ទៅ​កាន់​ព្រះ​ជានិច្ច។ ឧទាហរណ៍ ពេល​ណា​សត្រូវ​មក​យាយី ជន‌ជាតិ​អ៊ីស្រា‌អែល​ភ័យ​ខ្លាច ហើយ​នាំ​គ្នា​ទទូច​អង្វរ​ព្រះ ព្រោះ​គេ​ជឿ​ថា ព្រះ​តែងតែ​មាន​ព្រះ‌ហឫទ័យ​ស្មោះ​ត្រង់​នឹង​ព្រះ‌បន្ទូល​សន្យា​របស់​ព្រះ‌អង្គ​ជានិច្ច។ ព្រះ‌អង្គ​តែងតែ​យក​ព្រះ‌ហឫទ័យ​ទុក​ដាក់​នឹង​មនុស្ស​លោក ជា​ពិសេស ជួយ​មនុស្ស​កម្សត់​ទុគ៌ត ដោយ​ព្រះ‌ហឫទ័យ​ស្រឡាញ់។
នៅ​ពេល​មាន​កិត្តិយស នៅ​ពេល​សប្បាយ នៅ​ពេល​រង​ទុក្ខ​លំបាក ឬ​នៅ​ពេល​មាន​អាសន្ន ទោះ​បី​កវី​ទំនុកតម្កើង​មាន​អារម្មណ៍​យ៉ាង​ណា​ក្ដី ក៏​ពួក​គេ​នៅ​តែ​នាំ​គ្នា​ចូល​មក​រក​ព្រះ​ជានិច្ច ដើម្បី​ទូល​ព្រះ‌អង្គ​អំពី​អ្វីៗ​ដែល​មាន​ដក់​ជាប់​ក្នុង​ចិត្ត​របស់​ខ្លួន។
គម្ពីរ​ទំនុកតម្កើង​នេះ​បាន​តែង​ឡើង​ជា​ច្រើន​សតវត្សរ៍​មក​ហើយ ប៉ុន្តែ ពាក្យ​ទូល‌អង្វរ ពាក្យ​អធិស្ឋាន និង​ពាក្យ​សរសើរ​តម្កើង នៅ​តែ​មាន​ខ្លឹម‌សារ សម្រាប់​អ្នក​ជឿ​នា​បច្ចុប្បន្ន​កាល​នេះ​ជានិច្ច។ អ្នក​ជឿ​គ្រប់ៗ​រូប​អាច​យក​សេចក្ដី​ដែល​មាន​ចែង​ក្នុង​ទំនុកតម្កើង​មក​អនុវត្ត​ក្នុង​ជីវិត​របស់​ខ្លួន​ផ្ទាល់ ស្រប​តាម​ស្ថាន​ភាព​ដែល​ខ្លួន​កំពុង​ឆ្លង​កាត់ ឬ​ក៏​ប្រើ​ទំនុកតម្កើង​ទាំង​នេះ​ជា​គំរូ​ក្នុង​ការ​អធិស្ឋាន​ក៏​បាន។
ប្រហែល​ជា​អ្នក​អាន​នឹក​ឆ្ងល់​ចំពោះ​ឃ្លា​ខ្លះ ដែល​កវី​អធិស្ឋាន​សុំ​ព្រះ​ដាក់​បណ្ដាសា​ខ្មាំង​សត្រូវ​របស់​ខ្លួន។ មូល​ហេតុ​នាំ​ឲ្យ​គេ​ធ្វើ​ដូច្នេះ មក​ពី​ប្រជា‌ជន​អ៊ីស្រា‌អែល​នៅ​សម័យ​នោះ ពុំ​ទាន់​បាន​យល់​ច្បាស់​នូវ​ព្រះ‌ហឫទ័យ​មេត្តា​ករុណា​របស់​ព្រះ ចំពោះ​ប្រជា‌ជាតិ​ទាំង​អស់​ក្នុង​សកល​លោក​នេះ។
ព្រះ‌គ្រីស្ទ ព្រម​ទាំង​សាវក​របស់​ព្រះ‌អង្គ​នៅ​ជំនាន់​ដើម និង​គ្រីស្ទ​បរិស័ទ​គ្រប់​ជំនាន់​ទាំង​អស់​តែងតែ​ប្រើ​ទំនុកតម្កើង​ជា​ពាក្យ​អធិស្ឋាន ជា​ពាក្យ​សរសើរ​តម្កើង ដ្បិត​ព្រះ​ផ្ទាល់​បាន​ដាក់​ពាក្យ​ទាំង​នេះ​ក្នុង​ដួង​ចិត្ត​ប្រជា‌រាស្ដ្រ​របស់​ព្រះ‌អង្គ ដើម្បី​ឲ្យ​ទំនុកតម្កើង​មាន​លក្ខណៈ​មិន​ត្រឹម​តែ​ជា​ពាក្យ​អធិស្ឋាន​របស់​មនុស្ស​ប៉ុណ្ណោះ​ទេ តែ​ជា​ព្រះ‌បន្ទូល​របស់​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ‌ជន្ម​គង់​នៅ​ផង​ដែរ។
យើង​អាច​បែង​ចែក​គម្ពីរ​ទំនុកតម្កើង​ទាំង​មួយ​រយ​ហា‌សិប​ជំពូក ជា​ប្រាំ​ភាគ៖
• ភាគ​ទី​មួយ (១-៤១)
• ភាគ​ទី​ពីរ (៤២-៧២)
• ភាគ​ទី​បី (៧៣-៨៩)
• ភាគ​ទី​បួន (៩០-១០៦)
• ភាគ​ទី​ប្រាំ (១០៧-១៥០)
«ខ្ញុំ​នឹង​សរសើរ​តម្កើង​ព្រះ‌​អស់​មួយ​ជីវិត
ខ្ញុំ​នឹង​ស្មូត្រ​ទំនុកតម្កើង​ថ្វាយ​ព្រះ‌កិត្តិនាម​ព្រះ​របស់​ខ្ញុំ ក្នុង​ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​នៅ​រស់​នៅ​ឡើយ។» (ទំនុកតម្កើង ១៤៦.២)

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in

YouVersion uses cookies to personalize your experience. By using our website, you accept our use of cookies as described in our Privacy Policy