ម៉ាថាយ 15

ទំនៀមទម្លាប់របស់ចាស់បុរាណ

(ម៉ាកុស ៧.១-១៣)

1បន្ទាប់មក ពួកផារិស៊ី និងពួកអាចារ្យមកពីក្រុងយេរូ‌សាឡិមបានចូលមកជិតព្រះ‌យេស៊ូវទូលថា៖ 2«ហេតុអ្វីបានជាពួកសិស្សរបស់លោកប្រព្រឹត្តល្មើសនឹងទំនៀម‌ទម្លាប់របស់ចាស់បុរាណដូច្នេះ? ដ្បិតពេលគេបរិ‌ភោគ គេមិនលាងដៃទេ»។ 3ព្រះ‌អង្គមានព្រះ‌បន្ទូលតបទៅគេថា៖ «ចុះអ្នករាល់គ្នា ហេតុអ្វីបានជាប្រព្រឹត្តល្មើសនឹងបទ‌បញ្ជារបស់ព្រះ ដោយ‌សារតែទំនៀម‌ទម្លាប់របស់អ្នករាល់គ្នាទៅវិញ? 4ដ្បិតព្រះបានបង្គាប់ថា៖ "ចូរគោរពឪពុក‌ម្តាយរបស់អ្នក" ហើយថា "អ្នកណានិយាយអាក្រក់ពីឪពុក‌ម្តាយ នឹងត្រូវស្លាប់ជាមិនខាន" ។ 5តែអ្នករាល់គ្នាបែរជានិយាយថា "បើអ្នកណាប្រាប់ឪពុក‌ម្តាយរបស់ខ្លួនថា អ្វីៗដែលខ្ញុំត្រូវជូនលោកឪពុកអ្នកម្តាយ នោះបានថ្វាយដល់ព្រះហើយ អ្នកនោះមិនបាច់គោរពឪពុក‌ម្តាយទេ"។ 6ដូច្នេះ ដោយ‌សារតែទំនៀម‌ទម្លាប់របស់អ្នករាល់គ្នា អ្នករាល់គ្នាបំបាត់តម្លៃព្រះ‌បន្ទូលរបស់ព្រះ។ 7មនុស្សមានពុតអើយ! ហោរាអេសាយបានទាយពីអ្នករាល់គ្នាត្រូវណាស់ថា

8"ប្រជា‌ជននេះគោរពយើងតែបបូរមាត់

ប៉ុន្តែ ចិត្តរបស់គេនៅឆ្ងាយពីយើង

9គេថ្វាយ‌បង្គំយើងជាឥតប្រយោជន៍

ដោយបង្រៀនសេចក្តីដែលជាគំនិត

របស់មនុស្ស" »។

អ្វីៗដែលមិនបរិសុទ្ធ

(ម៉ាកុស ៧.១៤-២៣)

10បន្ទាប់មក ព្រះ‌អង្គហៅបណ្តា‌ជនមកជិត ហើយមានព្រះ‌បន្ទូលទៅគេថា៖ «ចូរស្តាប់ ហើយយល់ចុះ! 11មិនមែនអ្វីដែលចូលទៅក្នុងមាត់ ធ្វើឲ្យមនុស្សមិនបរិសុទ្ធនោះទេ ប៉ុន្តែ អ្វីដែលចេញពីមាត់នោះវិញ ដែលធ្វើឲ្យមនុស្សមិនបរិសុទ្ធ»។

12ពេលនោះ ពួកសិស្សចូលមកជិត ហើយទូលព្រះ‌អង្គថា៖ «តើលោកគ្រូជ្រាបថា ពួកផារិស៊ីអន់ចិត្តឬទេ ពេលគេឮសេចក្តីនេះ?» 13ព្រះ‌អង្គមានព្រះ‌បន្ទូលតបថា៖ «អស់ទាំងរុក្ខជាតិណាដែលព្រះ‌វរបិតារបស់ខ្ញុំនៅស្ថាន‌សួគ៌មិនបានដាំ នឹងត្រូវដកចេញ។ 14កុំអំពល់នឹងគេ គេជាមនុស្សខ្វាក់ដែលនាំមនុស្សខ្វាក់ ហើយបើមនុស្សខ្វាក់នាំមនុស្សខ្វាក់ នោះទាំងពីរនាក់នឹងធ្លាក់ក្នុងរណ្តៅ»។ 15ពេលនោះ ពេត្រុសទូលព្រះ‌អង្គថា៖ «សូមពន្យល់រឿងប្រៀបធៀបនេះដល់យើងខ្ញុំផង»។ 16ព្រះ‌អង្គមានព្រះ‌បន្ទូលថា៖ «តើអ្នករាល់គ្នានៅតែមិនយល់ទៀតឬ? 17តើអ្នករាល់គ្នាមិនយល់ទេឬថា អ្វីដែលចូលទៅក្នុងមាត់ វាចូលទៅក្នុងពោះ ហើយចេញទៅក្នុងបង្គន់? 18តែអ្វីដែលចេញពីមាត់ វាចេញមកពីក្នុងចិត្ត នេះហើយជាអ្វីដែលធ្វើឲ្យមនុស្សមិនបរិសុទ្ធ។ 19ដ្បិតបំណងអាក្រក់ ការសម្លាប់មនុស្ស អំពើផិតក្បត់ សហាយ‌ស្មន់ ការលួចប្លន់ ការធ្វើបន្ទាល់ក្លែង‌ក្លាយ ពាក្យមួលបង្កាច់ សុទ្ធតែចេញមកពីក្នុងចិត្តទាំងអស់។ 20សេចក្តីទាំងនេះហើយដែលធ្វើឲ្យមនុស្សមិនបរិសុទ្ធ តែដែលបរិ‌ភោគមិនលាងដៃ មិនមែនធ្វើឲ្យមនុស្សមិនបរិសុទ្ធនោះឡើយ»។

ជំនឿរបស់ស្ដ្រីសាសន៍កាណាន

(ម៉ាកុស ៧.២៤-៣០)

21បន្ទាប់មក ព្រះ‌យេស៊ូវយាងចេញពីទីនោះ ទៅកាន់តំបន់ក្រុងទីរ៉ុស និងក្រុងស៊ីដូន។ 22ពេលនោះ មានស្ត្រីសាសន៍កាណានម្នាក់នៅតំបន់នោះ បានចេញមក ហើយស្រែកឡើងថា៖ «ព្រះ‌អម្ចាស់ ជាព្រះ‌រាជ‌វង្សព្រះ‌បាទដាវីឌអើយ សូមអាណិតមេត្តាខ្ញុំម្ចាស់ផង! កូនស្រីខ្ញុំម្ចាស់ត្រូវអារក្សចូល នាងវេទនាណាស់»។ 23ប៉ុន្តែ ព្រះ‌អង្គមិនបានឆ្លើយតបនឹងនាងមួយព្រះ‌ឱស្ឋសោះ។ ពួកសិស្សព្រះ‌អង្គចូលមកជិត ទាំងទទូចដាក់ព្រះ‌អង្គថា៖ «សូមឲ្យនាងចេញទៅវិញទៅ ដ្បិតនាងចេះតែស្រែកពីក្រោយយើង»។ 24ព្រះ‌អង្គមានព្រះ‌បន្ទូលឆ្លើយថា៖ «ព្រះបានចាត់ឲ្យខ្ញុំមករកតែចៀម ដែលបាត់‌បង់របស់ពូជ‌ពង្សអ៊ីស្រា‌អែលប៉ុណ្ណោះ»។ 25ប៉ុន្តែ ស្ត្រីនោះចូលមក ក្រាបថ្វាយ‌បង្គំព្រះ‌អង្គទូលថា៖ «ព្រះ‌អម្ចាស់អើយ! សូមជួយខ្ញុំម្ចាស់ផង»។ 26ព្រះ‌អង្គមានព្រះ‌បន្ទូលតបថា៖ «មិនសមនឹងយកអាហាររបស់កូន បោះឲ្យឆ្កែស៊ីឡើយ»។ 27ស្ត្រីនោះទូលថា៖ «មែនហើយព្រះ‌អម្ចាស់ ប៉ុន្តែ សូម្បីតែឆ្កែក៏ស៊ីកម្ទេចដែលធ្លាក់ពីតុរបស់ម្ចាស់វាដែរ»។ 28ពេលនោះ ព្រះ‌យេស៊ូវមានព្រះ‌បន្ទូលតបទៅនាងថា៖ «នាងអើយ នាងមានជំនឿខ្លាំងមែន! ចូរឲ្យបានសម្រេចតាមចិត្តនាងប្រាថ្នាចុះ»។ រំពេចនោះ កូនស្រីរបស់នាងក៏បានជាភ្លាម។

ព្រះ‌យេស៊ូវប្រោសអ្នកមានជំងឺជាច្រើនឲ្យជា

(ម៉ាកុស ៧.៣១)

29ព្រះ‌យេស៊ូវបានយាងចេញពីទីនោះ សសៀរតាមមាត់សមុទ្រកាលីឡេ រួចយាងឡើងទៅលើភ្នំ ហើយគង់ចុះនៅទីនោះ។ 30មានមហា‌ជនច្រើនកុះករចូលមករកព្រះ‌អង្គនាំទាំងមនុស្សខ្វិន មនុស្សខ្វាក់ មនុស្សពិការ មនុស្សគ និងអ្នកជំងឺផ្សេងទៀតជាច្រើនមកជាមួយ។ គេដាក់អ្នកជំងឺទាំងនោះនៅទៀបព្រះ‌បាទព្រះ‌អង្គ ហើយព្រះ‌អង្គក៏ប្រោសគេឲ្យបានជា។ 31ដូច្នេះ មហា‌ជនមានសេចក្តីអស្ចារ្យ ពេលឃើញមនុស្សគនិយាយបាន មនុស្សពិការជាដូចធម្មតា មនុស្សខ្វិនដើររួច មនុស្សខ្វាក់មើលឃើញ ហើយគេក៏សរសើរតម្កើងដល់ព្រះនៃសាសន៍អ៊ីស្រា‌អែល។

ព្រះ‌យេស៊ូវប្រទាននំបុ័ងឲ្យមនុស្សបួនពាន់នាក់បរិ‌ភោគ

(ម៉ាកុស ៨.១-១០)

32ពេលនោះ ព្រះ‌យេស៊ូវហៅពួកសិស្សរបស់ព្រះ‌អង្គមកជិត ហើយមានព្រះ‌បន្ទូលថា៖ «ខ្ញុំមានចិត្តក្តួលអាណិតដល់បណ្តា‌ជនទាំងនេះណាស់ ព្រោះគេបាននៅជាមួយខ្ញុំអស់បីថ្ងៃមកហើយ គេគ្មានអ្វីបរិ‌ភោគសោះ ហើយខ្ញុំមិនចង់ឲ្យគេទៅវិញទាំងឃ្លានទេ ក្រែងគេអស់កម្លាំងដួលតាមផ្លូវ»។ 33ពួកសិស្សទូលព្រះ‌អង្គថា៖ «នៅទីរហោ‌ស្ថានដូច្នេះ តើយើងរកនំបុ័ងឯណា ល្មមនឹងឲ្យបណ្ដា‌ជនច្រើនយ៉ាងនេះបរិ‌ភោគបាន?» 34ព្រះ‌យេស៊ូវសួរពួកគេថា៖ «តើអ្នករាល់គ្នាមាននំបុ័ងប៉ុន្មាន?» គេទូលថា៖ «មានប្រាំពីរដុំ និងត្រីតូចៗខ្លះ»។ 35ក្រោយពីប្រាប់ឲ្យបណ្តា‌ជនអង្គុយផ្ទាល់នឹងដីហើយ 36ទ្រង់ក៏យកនំបុ័ងប្រាំពីរដុំ និងត្រីទាំងនោះមក អរព្រះ‌គុណដល់ព្រះ ហើយកាច់ប្រទានឲ្យពួកសិស្ស ពួកសិស្សក៏យកទៅចែកឲ្យបណ្តា‌ជន។ 37ពួកគេទាំងអស់គ្នាបានបរិ‌ភោគឆ្អែតស្កប់‌ស្កល់ ហើយគេប្រមូលចំណិតដែលនៅសល់ ដាក់ពេញបានប្រាំពីរកន្ត្រក។ 38អស់អ្នកដែលបានបរិ‌ភោគ មានបុរសបួនពាន់នាក់ មិនរាប់ស្ត្រី និងកូនក្មេងទេ។ 39ក្រោយពីបានប្រាប់ឲ្យបណ្តា‌ជនវិលទៅវិញហើយ ទ្រង់ក៏យាងចុះទូក ឆ្លងទៅតំបន់ម៉ាកាដាន់។

Currently Selected:

ម៉ាថាយ 15: គកស១៦

Highlight

Copy