Лука 6

6-нҗы бап

Сабат гүни барада гүррүң

(Матта 12:1-14; Марк 2:23–3:6)

1Бир Сабат гүни#6:1 Бир Сабат гүни – кәбир голязмаларда Песах байрамы геченден соң икинҗи Сабат гүни. Иса бугдайлыгың арасындан гечип барярды. Онуң шәгиртлери бугдай башларыны ёлуп, аяларында овуп иййәрдилер. 2Фарисейлериң кәбири олардан: «Нәме үчин Сабат гүни гадаган иши эдйәрсиңиз?» дийип сорады. 3#1Шам 21:1-6.Иса олара: «Давут билен янындакылар ач галанларында, сиз Давудың нәме эдендигини асла окамадыңызмы? 4Ол Худайың өйүне гирип, Хөдүр чөреклерини алып ийди, янындакылара хем берди. Бу олар үчин гадаганды, диңе руханылара ругсат берленди» дийди. 5Иса олара ене-де: «Ынсан Оглы хатда Сабат гүнүниң-де хөкүмдарыдыр» дийди.

6Башга бир Сабат гүни Иса синагога барып, халка өвретмәге дурды. Ол ерде саг эли шел ачан бир адам барды. 7Төврат мугаллымлары билен фарисейлер Исаны айыпламакчы болдулар. Сабат гүни хасса шыпа берермикә дийип, Оны аңтадылар. 8Иса оларың пикирлерини билип, эли шел ачан адама: «Ериңден тур-да, орта чык!» дийди. Ол хем еринден туруп, ортада дурды. 9Онсоң Иса олардан: «Сизе бир совалым бар: „Канун боюнча Сабат гүни ягшылык этмек догрумы я-да яманлык? Бириниң җаныны халас этмек догрумы я-да хеләк этмек?“» дийип сорады. 10Иса төверегиндәкилериң хеммесине гөз гездирип чыкды-да, яңкы адама: «Элиңи узат!» дийди. Ол хем элини узатды велин, эли долы сагалды. 11Олар болса гахар-газаба мүнүп, Исаны нәме этмелидиги барада өз араларында маслахатлашмага башладылар.

Иса он ики шәгирдини сайлаяр

(Матта 10:1-4; Марк 3:13-19)

12Шол гүнлерде Иса дога окамак үчин дага чыкды ве бүтин гиҗәни Худая дога окап гечирди. 13Гүн доганда, шәгиртлерини янына чагырды. Олардан он ики санысыны сайлап, олары ресуллыга белледи. Олар шулардыр: 14-16Симун (Иса оңа Петрус лакамыны берди), онуң доганы Андрыс, Якуп, Ёханна, Филип, Бартоломей, Матта, Томас, Алфейиң оглы Якуп, ватанчы Симун, Якубың оглы Яхудыя ве Иса хайынлык эден Юдас Искариот.

17Иса Өзүниң он ики шәгирди билен дагдан ашак дүшүп, бир текиз ерде дурды. Ол ерде Онуң башга-да энчеме шәгиртлери үйшүп, тутуш Яхудыядан, Иерусалимден, Сур билен Сидоның кенарякаларындан сан-саҗаксыз адамлар гелипди. 18Олар Исаны диңлемәге ве кеселлерине шыпа тапмага гелипдилер. Арвах-җынлардан эҗир чекйәнлер-де шыпа тапярдылар. 19Әхли адамлар Иса эл дегирҗек болуп дырҗашярды, себәби Ондан чыкян гүйч оларың хеммесине шыпа берйәрди.

Багтлылар ве багтсызлар

(Матта 5:1-12)

20Онсоң Иса шәгиртлерине назарыны дикип, шейле дийди:

«Эй, гарыплар, сиз багтлысыңыз,

чүнки Худайың Шалыгы сизиңкидир!

21Эй, шу вагт ачлык чекйәнлер, сиз багтлысыңыз,

чүнки доярсыңыз.

Шинди аглаянлар, сиз багтлысыңыз,

чүнки шатлыкдан гүлерсиңиз.

22Ынсан Оглы себәпли адамлар сизи йигренип, араларындан кован вагты, сизе сөгүп, адыңызы гаралан вагты багтлысыңыз! 23Шол гүн шатланың, бегенчден бөкҗекләң, себәби гөклерде алҗак сылагыңыз улудыр. Оларың ата-бабалары-да пыгамберлере шейле дарадылар.

24Эмма вай халыңыза, эй, байлар!

Чүнки сиз эййәм теселлиңизи алансыңыз.

25Вай халыңыза, эй, шу вагт доклар!

Чүнки сиз ачлык чекерсиңиз.

Вай халыңыза, эй, шу вагт гүлйәнлер!

Чүнки сиз яс тутуп агларсыңыз.

26Әхли адамлар сизи тарыплан махалы вай халыңыза!

Чүнки ата-бабалары-да галп пыгамберлере шейле этдилер.

Душманларыңызы сөйүң

(Матта 5:38-48; 7:12а)

27Эмма, эй, Мени диңлейәнлер, сизе шейле диййәрин: душманларыңызы сөйүң, өзүңизи йигренйәнлере ягшылык эдиң. 28Өзүңизе гаргаянлар үчин ягшылык диләң, өзүңизи ынҗадянлар үчин Худая дога окаң. 29Бир яңагыңа урана бейлеки яңагыңы-да тут. Донуңы аландан көйнегиңи хем гайгырма. 30Саңа дилег салана бер, өзүңден бир зат аландан ызына сорама. 31Адамларың өзүңизе нәме этмегини ислейән болсаңыз, сиз-де олара шейле эдиң. 32Сиз өзүңизи сөййәнлери сөййән болсаңыз, мунуң билен нәме хормат газанярсыңыз? Гүнәкәрләр-де өзлерини сөййәнлери сөййәрлер ахырын. 33Сиз өзүңизе ягшылык эдйәнлере ягшылык эдйән болсаңыз, мунуң билен нәме хормат газанярсыңыз? Гүнәкәрлер-де шейле эдйәндирлер. 34Ызына алмак тамасы билен карз берйән болсаңыз, мунуң билен нәме хормата мынасыпсыңыз? Гүнәкәрлер-де долы ызына алмак ниети билен гүнәкәрлере карз берйәндирлер. 35Душманларыңызы сөйүң, ягшылык эдиң, ызына алмасыз карз бериң. Шонда сизиң сылагыңыз улы болуп, Бейик Худайың огуллары боларсыңыз, себәби Ол гадыр билмезлере-де, пислере-де мәхирлидир. 36Гөкдәки Атаңызың рехимли болшы ялы, сиз-де рехимли болуң.

Башгалары язгармаң

(Матта 7:1-5)

37Башгалары язгармаң, шонда сиз хем язгарылмарсыңыз. Хич кими гүнәкәрлемәң, шонда сизе-де гүнә йөңкелмез. Багышлаң, сиз-де багышланарсыңыз. 38Бериң, сизе-де берлер. Хырын-дыкын долдурылып, пүрепүр эдилип, гуҗагыңызы долуп-дашян өлчег билен долдурылып берлер. Хайсы өлчег билен өлчесеңиз, сизе-де шол өлчег билен өлчелер».

39Иса олара бир тымсал хем айдып берди: «Көр көри идип билерми? Икиси хем чукура гачмазмы?! 40Шәгирт өз халыпасындан үстүн дәлдир, эмма кәмиллешенсоң, хер кес өз халыпасы ялы болар. 41Нәме үчин сен доганыңың гөзүндәки чөпи гөрйәрсиң-де, өз гөзүңдәки агаҗы сайгармаярсың? 42Нәдип сен өз гөзүңдәки агаҗы гөрмән, доганыңа: „Доган! Гел, гөзүңдәки чөпи чыкарайын“ дийҗек? Эй, икийүзли, илки өз гөзүңдәки агаҗы чыкар, шонда доганыңың гөзүндәки чөпи чыкармак үчин оңат сайгарарсың».

Агач ве онуң мивеси

(Матта 7:16-20,24-27; 12:33-35)

43«Оңат агаҗың эрбет миве бермейши ялы, эрбет агач-да оңат миве бермез. 44Агач өз мивесинден таналяндыр. Себәби яндакдан инҗир, чалыдан-да үзүм йыгылян дәлдир. 45Ягшы адам йүрегиниң ягшылык хазынасындан ягшылык чыкаряндыр, яман адам йүрегиниң яманлык хазынасындан яманлык чыкаряндыр. Ынсаның дили йүрегинден җошаныны сөзлейәндир. 46Нәме үчин Маңа: „Я Реб! Я Реб!“ дийип-де, айданларымы этмейәрсиңиз? 47Мениң яныма гелйән, сөзлерими эшидип, олары берҗай эдйән адамың киме меңзейәндигини сизе беян эдейин: 48ол өй салмак үчин ери чуң газып, онуң бинядыны гаяның үстүнде тутан адама меңзейәр. Сил геленде, деря җошуп, бу өе урулса-да, оны сарсдырып билмез, себәби ол берк салныпды#6:48 Себәби ол берк салныпды – бу җүмле кәбир голязмаларда себәби онуң биняды гаяның үстүнде тутулыпды дийип душ гелйәр.. 49Эмма Мениң сөзлерими эшидип-де, берҗай этмедик киши топрагың үстүнде бинятсыз өй салан адам ялыдыр. Деря җошуп, ол өе уран бадына, өй йыкылар. Онуң даргайшы-да горкунч болар».

Currently Selected:

Лука 6: TukCyr16

Highlight

Copy