Лука 18

18‑нҗи бап

Тутанъерли дул аял тымсалы

1Онсоң Иса шәгиртлерине оларың хемише Худая дога эдип, асла рухдан дүшмезлигиң зерурлыгы хакда бир тымсал айдып берди: 2«Бир шәхерде Худайдан горкмаян бир казы бар экен. Ол казы адамлары әсгермейән экен. 3Шол шәхерде бир дул аял хем бар экен. Ол үзнүксиз казының янына гатнап: „Давагәримден мениң хакымы алып бер“ дийип ялбарыпдыр. 4Казы бирнәче вагтлап муны этмәндир. Ахырсоңы ол өз-өзүне: „Мен Худайдан горкмасам-да, адамлары әсгермесем-де, 5дынгысыз гелип, мени бизар этмез ялы, бу дул аялың хакыны алып берейин. Инди бир гелип, мениң гулак этими гуратмасын“ диййәр». 6Реб Иса ене сөзүни довам этди: «Адалатсыз казының нәме айданына гулак асың. 7Эйсем, Худай Өз сайланларының, гиҗе-гүндиз Өзүне йүз тутуп перят эдйәнлериң хакыны алып бермезми? Олары көп гарашдырармы? 8Сизе шуны айдярын: оларың хакыны тиз алып берер. Йөне Ынсан Оглы геленде, ериң йүзүнде иманлы адам тапармыка?»

Фарисей ве салгытчы тымсалы

9Өз догрулыгына бил баглап, бейлекилери кемсидйән кәбир адамлара Иса шу тымсалы гүррүң берди: 10«Ики адам Худая дога этмек үчин ыбадатхана гидйәр. Оларың бири фарисей, бейлекиси салгытчы экен. 11Фарисей дуруп, өзи хакда ичинден: „Худайым, мен кәбир адамлар ялы талаңчы, пис, зынахор дәлдигиме, хатда бу салгытчы ялы-да дәлдигиме Саңа шүкүр эдйәрин. 12Мен хепдеде ики гезек агыз беклейәрин, әхли газанҗымың ондан бирини берйәрин“ дийип дога окаяр. 13Салгытчы болса узакда дуруп, габагыны гөге галдырмага хем йүрек этмейәр, гайтам гурсагына уруп: „Худайым, Мен гүнәкәре рехим эт!“ диййәр. 14Мен сизе фарисейиң дәл-де, салгытчының акланып гидендигини айдярын, себәби ким өзүни ёкары тутса, песелдилер, ким өзүни пес тутса, бейгелдилер».

Чагалар билен Иса

(Матта 19:13-15; Марк 10:13-16)

15Онсоң башларына элини гойсун дийип, адамлар чагалары Исаның янына гетирдилер. Муны гөрен шәгиртлер чагалары гетиренлере кәедилер. 16Эмма Иса чагалары янына чагырып: «Чагалары Мениң яныма гойбериң, олары сакламаң, себәби Худайың Шалыгы шулар ялыларыңкыдыр. 17Сизе догрусыны айдярын: ким Худайың Шалыгыны чага ялы кабул этмесе, ол ере асла гирип билмез» дийди.

Байлык ве бакы яшайыш

(Матта 19:16-30; Марк 10:17-31)

18Бир ёлбашчы Исадан: «Эй, ягшы Мугаллым! Мен бакы яшайшы мирас алмак үчин нәме этмели?» дийип сорады. 19Иса оңа: «Нәме үчин Маңа ягшы диййәрсиң? Еке-тәк Худайдан башга хич ким ягшы дәлдир. 20#Мср 20:12-16; Кан 5:16-20.Сен табшырыклары билйәнсиң: адам өлдүрме, зына этме, огурлык этме, ялан шаятлык этме, ата-энеңе хормат гой» дийип җогап берди. Ол адам: «Мен буларың хеммесини яшлыгымдан бәри берҗай эдип гелйәрин» дийди. 21-22Иса муны эшиденде, оңа: «Сениң ене бир кемиң бар. Нәмәң бар болса сатып, гарыплара пайла, шонда гөкде хазынаң болар. Онсоң гел-де, Мениң ызыма дүш» дийди. 23Ол бу сөзлери эшидип, гаты тукат болды, себәби чакданаша байды. 24Иса онуң тукатлыгыны гөрүп: «Байлара Худайың Шалыгына гирмек нәхили агыр! 25Бир дүйәниң иңңәниң гөзүнден гечмеги бай адамың Худайың Шалыгына гирмегинден аңсатдыр» дийди. 26Муны эшиденлер: «Онда ким халас болуп билер?» дийип сорадылар. 27Иса: «Ынсан үчин мүмкин дәл затлар Худай үчин мүмкиндир» дийди. 28Петрус Оңа: «Ине, биз әхли задымызы ташлап, Сениң ызыңа дүшдүк!» дийди. 29-30Иса олара: «Сизе догрусыны айдярын: Худайың Шалыгының хатырасы үчин өйүни, аялыны, доганларыны, эне-атасыны, бала-чагасыны ташлан хер кес бу дөвүрде ызына энчеме эссе артык эдип алар, гелҗек дөвүрде болса бакы яшайша говшар» дийди.

Иса өлүп дирелҗегини ене айдяр

(Матта 20:17-19; Марк 10:32-34)

31Иса Онкилери бир чете чекип, олара: «Инди Иерусалиме барярыс. Пыгамберлериң Ынсан Оглы хакда язанларының әхлиси берҗай болар! 32Ол кесеки миллетлериң элине табшырылар. Олар Оны масгаралап кемсидерлер, үстүне түйкүрерлер, гамчыларлар ве өлдүрерлер. 33Эмма үчүленҗи гүн Ол дирелер» дийди.

34Шәгиртлер бу затларың хич бирине дүшүнмедилер. Бу сөзлериң манысы олардан гизленилгиди. Олар Онуң нәме хакда гүррүң эдйәнини билмедилер.

Бир көрүң гөзи ачыляр

(Матта 20:29-34; Марк 10:46-52)

35Иса Ерихо голайланда, ёлуң гырасында бир көр адам дилегчилик эдип отырды. 36Ол янындан мәхелләниң гечип баряндыгыны эшидип, мунуң нәмедигини сорады. 37Оңа: «Насыралы Иса гечип баряр» дийип хабар бердилер. 38Шонда ол: «Эй, Давут Оглы Иса! Маңа рехим эт!» дийип гыгырды. 39Сесиң чыкмасын дийип, өңден барян көп адамлар оңа кәедилер, эмма ол: «Эй, Давут Оглы! Маңа рехим эт!» дийип, өңкүден хем гаты гыгырды. 40Иса аяк чекип, ол адамы гетирмеклерини буюрды. Янына геленде, Иса ондан: 41«Сениң үчин нәме этмегими ислейәрсиң?» дийип сорады. Ол: «Агам, гөзлерим ачылсын!» дийди. 42Иса оңа: «Гой, гөзлериң ачылсын! Иманың саңа шыпа берди» дийди. 43Шобада бу адамың гөзлери ачылды ве ол хем Худайы шөхратландырып, Исаның ызына дүшүп гидиберди. Муны гөрен әхли халк Худайы алкышлады.

Currently Selected:

Лука 18: TukCyr16

Highlight

Copy