Лука 13

13‑нҗи бап

Тоба эдиң

1Шол вагт бирнәче адам гелип, Пилатың җелилелилере эденлери барада Иса хабар бердилер. Пилат оларың кәбирини өлдүрип, оларың ганларыны кесип дуран гурбанлыкларына гошупды. 2Иса шейле җогап берди: «Шейле эҗир чекен бу җелилелилери бейлеки әхли җелилелилерден хас көп гүнәли хасаплаярсыңызмы? 3Элбетде, ёк! Эмма тоба этмесеңиз, сизиң хеммәңиз шолар ялы хеләк боларсыңыз. 4Я Силоям минарасы үстлерине йыкылып өлен он секиз адам ядыңызда дәлми? Эйсем шолар Иерусалимдәкилерден хас көп языклыдыр өйдйәңизми? 5Элбетде, ёк! Эмма тоба этмесеңиз, сизиң хеммәңиз шолар ялы хеләк боларсыңыз».

6Онсоң Иса олара шу тымсалы гүррүң берди: «Бир адамың багында битип отуран бир инҗир агаҗы бар экен. Ол гелип, ондан миве агтаряр, йөне хич зат тапмаяр. 7Ол багбана: „Мен үч йылдан бәри гелип, бу инҗир агаҗындан миве гөзлейән, эмма бирини-де тапамок. Оны кесип ташла! Ол нәмә бидерек ер тутуп отыр?“ диййәр. 8Эмма багбан оңа: „Агам, оңа бу йыл хем дегме, мен онуң төверегини газып, дөкүн берейин. 9Гелҗек йыл миве берсе-хә не ягшы, бермесе-де, оны кесип ташларсың“ диййәр».

Иса били бүкүк аялы сагалдяр

10Бир Сабат гүни Иса синагогаларың биринде халка өвредйәрди. 11Ол ерде он секиз йыл бәри ичинде хассалык рухы болан били бүкүк бир аял барды. Ол ики эпленип, асла дикелип билмейәрди. 12Иса оны гөренде, янына чагырып: «Начар! Сен чекйән эҗирлериңден халас болдуң» дийди. 13Онсоң Иса эллерини аялың үстүнде гойды велин, ол шобада дикелип, Худайы шөхратландырмага башлады. 14Эмма Исаның хасса аяла Сабат гүни шыпа беренине гахары гелен синагога баштутаны халка йүзленип: «Ишлемек үчин алты гүн бардыр, шыпа тапмага Сабат гүни дәл-де, башга гүнлерде гелиң» дийди. 15Реб Иса хем оңа: «Эй, икийүзлүлер! Сизиң хайсы бириңиз Сабат гүни өкүзиңизи я эшегиңизи ахырың башындан чөзүп, сува якмага әкитмейәрсиңиз? 16Бу аял он секиз йыллап шейтан тарапындан багланан Ыбрайымың гызыдыр. Эйсем Сабат гүни боланы үчин ол бу зынҗырдан азат эдилмели дәлми?» дийди. 17Иса бу сөзлери айдан вагты, Оңа гаршы чыканларың хеммеси утанды. Халк болса Онуң эдйән аҗайып ишлерине бегенди.

Горчица тохумы ве хамырмая тымсалы

(Матта 13:31-33; Марк 4:30-32)

18Онсоң Иса: «Худайың Шалыгы нәмә меңзейәр? Оны нәмә меңзедейин? 19Ол бир адамың өз меллегине экен горчица тохумына меңзешдир. Ол өсүп, агаҗа өврүлйәр, гушларам онуң шахаларында хөвүртге ясанярлар» дийди.

20Иса ене-де сөз ачып: «Худайың Шалыгыны нәмә меңзедейин? 21Ол хамырмая меңзейәр: аял үч керсен уна бирҗе бөлек хамырмая гошса-да, тутуш хамыр чишйәр» дийди.

Дар гапы

(Матта 7:13,14,21-23)

22Иса Иерусалиме тарап гидип баршына, шәхерлериң, обаларың ичинден гечип, адамлара өвредйәрди. 23Бир адам Ондан: «Эй, Агам! Халас эдилҗеклериң саны аз болармыка?» дийип сорады.

Иса олара шейле дийди: 24«Мен сизе диййәрин: дар гапыдан гирмәге чалшың, себәби көплер бу гапыдан гирмәге җан эдерлер, эмма башармазлар. 25Өй эеси туруп, гапыны гулпланда, сиз дашарда галып, гапыны какарсыңыз ве: „Ага, бизе гапыны ачай-да!“ дийип ялбарарсыңыз. Ол хем сизе: „Мен сизи танамок, ниреден гелениңизи-де билемок“ дийип җогап берер. 26Шонда сиз: „Биз сениң билен ийип-ичдик. Сен көчелеримизде бизе сапак бердиң“ диерсиңиз. 27Эмма ол ене-де: „Мен сизи танамок! Ниредендигиңизи-де билемок! Ёк болуң янымдан, эй, эрбетлер!“ дийип җогап берер. 28Ыбрайымы, Ысхагы, Якубы ве әхли пыгамберлери Худайың Шалыгында, өзүңизиң болса дашары ковланыңызы гөрен вагтыңыз, ол ерде аглама хем диш гыҗама болар. 29Гүндогардан, гүнбатардан, демиргазыкдан, гүнортадан адамлар гелип, Худайың Шалыгында сачак башында отурарлар. 30Догрудан-да, илкинҗилер болҗак соңкулар бар ве соңкулар болҗак илкинҗилер бар».

Исаның Иерусалиме хайпы гелйәр

(Матта 23:37-39)

31Шол вагт кәбир фарисейлер гелип, Иса: «Бу ерден чыкып, башга ере гит. Хирод Сени өлдүрмек ислейәр» дийдилер. 32Иса олара шейле дийди: «Гидиң-де, ол тилкә айдың, ине, Мен бу гүн ве эртир арвах-җынлары ковуп, шыпа берерин, үчүленҗи гүни ишими битирерин. 33Эмма шонда-да Мен бу гүн, эртир ве биригүн ёл йөремели, себәби пыгамбериң Иерусалимден дашарда өлмеги болуп билҗек зат дәлдир! 34Эй, Иерусалим! Пыгамберлери өлдүрйән, өзүне ёллананлары дашлаян Иерусалим! Товугың өз җүйҗелерини ганатларының ашагына йыгнайшы ялы, Мен хем энчеме гезек сениң чагаларыңы йыгнаҗак болдум, эмма сиз муны ислемедиңиз! 35#Зеб 117:26.Ине, өйүңиз хараба өврүлер. Сизе шуны айдайын: „Реббиң адындан Гелйәне алкыш болсун!“ диййәнчәңиз, Мени гайтадан гөрмерсиңиз».

Currently Selected:

Лука 13: TukCyr16

Highlight

Copy