Ёханна 8

8‑нҗи бап

Зынада тутулан аял

1Иса болса Зейтун дагына гитди. 2Эртеси ирден Ол ене ыбадатхана барды, әхли халк Онуң янына гелди; Иса олара өвретмәге башлады. 3Төврат мугаллымлары билен фарисейлер зынада тутулан бир аялы алып гелдилер. Аялы хеммәниң өңүнде дуруздылар. 4Онсоң олар Иса йүзленип: «Мугаллым, бу аял зынада тутулды. 5Муса Төвратда булар ялылары дашлап өлдүрмеги буйрупдыр. Сен муңа нәме диерсиң?» дийип сорадылар. 6Олар муны Исаны сынамак үчин сорапдылар, себәби Оны айыпламак үчин тутарык агтарярдылар. Иса ашак отурып, бармагы билен ере бир затлар язмага башлады. 7Ондан сорамагы довам этдиренлеринде, Иса дикелип: «Сизиң араңызда кимиң гүнәси ёк болса, бу аяла дашы илки шол атсын» дийди. 8Ол ене-де ашак отурып, ере бир затлар язмага дурды. 9Муны эшидип, яшулулардан башлап, хеммеси еке-екеден гитмәге башлады. Диңе Иса билен Онуң өңүнде дуран аял галды. 10Иса дикеленде, аялдан башга хич киме гөзи дүшмәнсоң, оңа: «Эй, начар, бейлекилер ханы? Хич ким сени хөкүм этмедими?» дийип сорады. 11Аял: «Ёк, Агам» дийди. Иса: «Мен хем сени хөкүм эдемок. Бар, гидибер, мундан бейләк гүнә иш этме» дийди.

Хакыкы шаятлык

12Иса ене-де халка йүзленип: «Дүнйәниң нуры Мендирин. Мениң ызыма эерен гараңкылыкда гезмез, онда яшайыш нуры болар» дийди. 13Фарисейлер Оңа: «Сен Өз-Өзүңе шаятлык эдйәрсиң, Сениң шаятлыгың хакыкы дәл» дийдилер. 14Иса олара: «Мен Өз-Өзүме шаятлык эдйән хем болсам, Мениң шаятлыгым хакдыр. Себәби Мен ниреден гелип, нирә барянымы билйәрин, йөне Мениң ниреден геленими я нирә барянымы сиз билмейәрсиңиз. 15Сиз ынсан өлчеги билен хөкүм чыкарярсыңыз, Мен хич кимиң үстүнден хөкүм чыкармаярын. 16Мен хөкүм чыкарайсам-да, хөкүмим хакдыр, чүнки Мен еке дәл-де, Өзүми иберен Ата билендирин. 17#Кан 19:15.Төвратда ики адамың шаятлыгы хак дийлип язылгыдыр. 18Мен Өзүм хакда шаятлык эдйәрин, Мени иберен Ата-да Мен хакда шаятлык эдйәр» дийип җогап берди. 19Онсоң Исадан: «Сениң Атаң ниреде?» дийип сорадылар. Иса олара: «Сиз не Мени танаярсыңыз, не-де Мениң Атамы. Мени танаян болсадыңыз, Мениң Атамы-да танардыңыз» дийди. 20Ол бу сөзлери ыбадатханада өвредйәркә садака гутусының янында айтды, йөне хич ким Оны тутҗак болмады, себәби Онуң вагты энтек долманды. 21Иса олара ене: «Мен гидип барярын; сиз Мени гөзләрсиңиз ве гүнәңизиң ичинде өлерсиңиз. Сиз Мениң барян ериме барып билмерсиңиз» дийди. 22Яхудыларың баштутанлары: «Ол Өзүни өлдүрҗекмикә? Ол шонуң үчин Мениң барян ериме барып билмерсиңиз диййәрмикә?» дийишдилер. 23Иса олара: «Сиз ашакдансыңыз, Мен ёкардандырын; сиз бу дүнйәденсиңиз, Мен болса, бу дүнйәден дәлдирин. 24Мунуң үчин Мен сизе „гүнәңизиң ичинде өлерсиңиз“ дийдим, чүнки Мениң Бирибардыгыма иман этмесеңиз, гүнәңизиң ичинде өлерсиңиз» дийди. 25Ондан: «Сен кимсиң?» дийип сорадылар. Иса олара: «Озал-башдан сизе ким дийип айдан болсам, Шолдурын. 26Сизи айыплап айтҗак затларым көп. Мени Иберен хакдыр, Мен Ондан эшиденлерими дүнйә әшгәр эдйәрин» дийип җогап берди. 27Олар Исаның Өз Атасы барада айдяндыгына дүшүнмедилер. 28Соңра Иса олара: «Ынсан Оглуны хачда ёкары гөтерен махалыңыз, Мениң Шолдугымы билерсиңиз. Шейле хем Мениң Өзүмден хич зат этмәндигиме, диңе Атамың өвреден затларыны айдандыгыма дүшүнерсиңиз. 29Мени Иберен Мениң билендир, Ол Мени еке ташлап гитмеди. Себәби Мен хемише Оңа яраян затлары эдйәрин» дийди. 30Булары айданда, энчеме адамлар Оңа иман этдилер.

Ыбрайымың несиллери

31Онсоң Иса Өзүне иман эден яхудылара: «Мениң сөзүми берҗай этсеңиз, хакыкатдан хем, Мениң шәгиртлерим боларсыңыз; 32Сиз хакыкаты билерсиңиз, хакыкат-да сизи азат эдер» дийди. 33Олар Исадан «Биз Ыбрайымың неслидирис, хич вагт хич киме гул болан дәлдирис. Онсоң нәдип Сен бизе азат боларсыңыз дийип билйәрсиң?» дийдилер. 34Иса олара шейле җогап берди: «Мен сизе догрусыны айдярын, гүнә эдйән киши гүнәниң гулудыр. 35Гул хич хачан өйүң агзасы болуп билмез, йөне Огул өйүң хемишелик агзасыдыр. 36Шонуң үчин хем Огул сизи азат этсе, сиз, хакыкатдан хем, азат боларсыңыз. 37Сизиң Ыбрайымың несиллеридигиңизи билйәрин, йөне сиз Мениң кастыма чыкдыңыз, себәби сиз Мениң сөзүме өз калбыңыздан орун береңзок. 38Мен сизе Атамың янында гөренлерими айдярын, сиз хем өз атаңыздан гөренлериңизи эдйәрсиңиз». 39Олар Оңа: «Бизиң атамыз Ыбрайымдыр» дийдилер. Иса олара: «Сиз Ыбрайымың перзентлери болян болсаңыз, Ыбрайымың ишлерини эдердиңиз. 40Эмма сиз Мени, ягны Худайдан эшиден хакыкаты айдян Ынсаны өлдүрмекчи болярсыңыз. Ыбрайым бейле иш этмәнди. 41Сиз Ыбрайымың дәл-де, өз атаңызың ишлерини эдйәрсиңиз» дийди. Олар Оңа: «Биз зынадан доглан дәл, бизиң еке-тәк бир Атамыз бар, Ол Худайың Өзүдир» дийдилер. 42Иса олара шейле дийди: «Эгер Атаңыз Худай болса, онда Мени сөердиңиз, себәби Мен Худайдан гелдим, Өз-Өзүмден гелмедим, Мени Ол иберди. 43Нәме үчин Мениң айдянларыма дүшүнмейәрсиңиз? Себәби сиз Мениң айдянларымы диңлемеги башармаярсыңыз. 44Сизиң атаңыз иблисдир, сиз онуң ислегини берҗай этмек ислейәрсиңиз. Ол овалдан ганхорды, хич вагт хакыкатың тарапдары болманды, себәби онда хакыкат ёк. Ол ялан сөзләнде, өз-өзүнден сөзлейәр, чүнки ол яланчы, яланың атасыдыр. 45Эмма Мен хакыкаты айдяндырын. Шонуң үчинем сиз Маңа иман этмейәрсиңиз. 46Сизиң хайсыңыз Маңа гүнә йөңкәп билерсиңиз? Эгер Мен хакыкаты айдян болсам, онда нәме үчин сиз Маңа иман этмейәрсиңиз? 47Ким Худая дегишли болса, Худайың сөзлерини диңлейәндир. Сиз диңлемейәрсиңиз, себәби сиз Худая дегишли дәлсиңиз».

Исаның шөхраты

48Яхудылар Оңа: «Саңа җын уран самариялы дийип, биз догры айдыпдырыс!» дийдилер. 49Иса олара җогап берип: «Мени җын уранок! Мен Атамы хорматлаярын, эмма сиз Мени хорматламаярсыңыз. 50Мен Өзүме шөхрат агтармаярын, Мен шөхратландырян Бири бар. Казылык Эдйән-де Олдур. 51Мен сизе догрусыны айдярын, Мениң сөзүме уйян адам асла өлүм гарасыны гөрмез» дийди. 52Яхудылар Оңа: «Сени җын урандыгыны инди анык билдик. Ыбрайым-да, пыгамберлер-де өлди. Эмма Сен: „Мениң сөзүме уйян адам хич хачан өлмез“ диййәрсиң. 53Эйсем, Сен атамыз Ыбрайымдан хем бейикми? Ол-да, пыгамберлер-де өлди. Сен Өзүңи кимдирин өйдйәрсиң?» дийдилер. 54Иса олара шейле җогап берди: «Мен Өзүми шөхратландырсам, онда бу шөхрат пуч болар. Мени шөхратландырян Өз Атамдыр; сиз Оңа Худайымыз диййәрсиңиз. 55Йөне сиз Оны танамаярсыңыз, Мен Оны танаярын. Эгер Оны танамаярын дийсем, онда Мен хем сизиң ялы яланчы боларын. Эмма Мен Оны танаярын ве Онуң сөзүни ерине етирйәрин. 56Атаңыз Ыбрайым Мениң гелҗек гүнүме гарашып, шатланярды. Ол шол гүни гөрүп, җуда бегенди». 57Яхудылар Ондан: «Хениз элли яша-да бармадык халыңа Сен Ыбрайымы гөрдүңми?» дийип сорадылар. 58#Мср 3:14-15.Иса олара: «Сизе догрусыны айдярын, Ыбрайым догулмазындан өң „Мен бардырын“» дийди. 59Шонда Исаны дашламакчы болдулар, эмма Ол гизленип, ыбадатханадан чыкып гитди.

Currently Selected:

Ёханна 8: TukCyr16

Highlight

Copy