Мүсүрден чыкыш 4
4
4‑нҗи бап
Реб Муса гудратлы гүйч берйәр
1Соңра Муса Реббе: «Эгер олар маңа ынанмасалар я-да сөзүме гулак асман „Реб саңа гөрнен дәлдир“ дийселер, мен нәме эдейин?» дийди. 2Реб Мусадан: «Элиңдәки нәме?» дийип сорады. Ол хем: «Хаса» дийди. 3Реб: «Оны ере ташла» дийди. Муса оны ере ташлады, ол хаса йылана өврүлди. Шонда Муса ондан гачып башлады. 4Эмма Реб Муса: «Элиңи узат-да, онуң гуйругындан тут» дийди. Муса элини узадып, оны тутан бадына, йылан онуң элинде өңкүси ялы хаса өврүлди. 5Реб оңа: «Ине, муңа ынанарлар, оларың ата-бабаларының Худайы Реббиң, ягны Ыбрайымың, Ысхагың ве Якубың Худайының саңа гөрнендигине ынанарлар» дийди.
6Реб Муса ене-де: «Элиңи донуңың ичине сок» дийди. Ол хем элини донуның ичине сокды. Ол элини дашына чыкаранда, онуң эли ак гар ялы пис ачды. 7Соңра Худай оңа: «Элиңи ызына донуңың ичине сал» дийди. Муса элини ене-де донуның ичине салып, тәзеден чыкаранда, бедениндәки бейлеки агзалар ялы болуп, онуң эли өңки каддына гелди. 8Худай: «Эгер олар саңа ынанмасалар я-да биринҗи гөркезен аламатыңа икирҗиңленселер, белки, олар сениң гөркезен шу икинҗи аламатыңа ынанарлар. 9Эгер олар бу гөркезен ики аламатыңа-да ынанмасалар я-да саңа гулак асмасалар, онда Нил дерясындан бираз сув гетирип, оны гуры ере дөк. Шол гетирен сувуң гуры ерде гана өврүлер» дийди.
10Эмма Муса Реббе: «Эй, Таңрым, Өз гулуң болан маңа геплемезиңден өңем, соңам хич хачан мен дилевар адам болмадык. Мен гепе чепер дәл, дилим тутук ялы» дийди. 11Реб оңа: «Адамың агзыны ким яратды? Оны лал я-да кер эдйән ким? Ким оңа гөреч берйәр я-да ким оны көр эдйәр? Бу Мен Реб дәлми нәме? 12Хәзир болса ёла дүш, Мен саңа сөзлемәге көмек эдерин ве саңа нәме айтмалыдыгыңы өвредерин» дийди. 13Муса болса ене-де: «Эй, Таңрым, ялбарярын, шол ере маңа дерек башга бирини иберәйсене» дийди. 14Шундан соң Реббиң Муса гахары гелди ве оңа: «Левилер неслинден болан доганың Харун шол ерде дәлми нәме? Мен онуң диле чепердигини билйәрин. Ол эййәм сени гаршы алмак үчин ёлда ве ол сени гөренине йүрекден бегенер. 15Сен оңа гепләп, сөзлери онуң агзына салып берерсиң. Мен сизиң икиңизе хем геплемәге көмек эдерин ве сизе нәме этмелидигиңизи өвредерин. 16Саңа дерек адамлар билен Харун геплешер. Ол сениң сөзлейҗиң болар, сен болса онуң үчин Худай ялы боларсың. 17Аламатлары гөркезер ялы, сен бу хасаны хем өз яның билен ал» дийди.
Муса Мүсүре доланяр
18Муса гайынатасы Йитроның янына гелип, оңа: «Маңа ызыма, Мүсүре өз доган-гарындашларымың янына гитмәге ыгтыяр бер. Олар диримикә, гидип гөрейин» дийди. Йитро Муса: «Саг-аман гидип гел» дийди. 19Мидянда Реб Муса: «Мүсүре, ызыңа гайдыбер, чүнки сениң җаныңа каст этҗек адамларың хеммеси өлди» дийди. 20Шейлеликде, Муса аялыны ве огулларыны эшеге мүндүрип, ызына, Мүсүр юрдуна гайтды. Ол өз яны билен кераматлы хасаны хем алды.
21Реб Муса шейле дийди: «Мүсүре, ызыңа бараныңда, Мениң саңа берен гүйҗүм билен фараоның өңүнде әхли гудратлары гөркезерсиң. Эмма Мен фараоны доңйүрек адам эдерин, шол себәпли хем ол ысрайыл халкына гитмәге ругсат этмез. 22Сиз болса фараона шейле дийиң: „Реб саңа шейле айдярын: Ысрайыл Мениң новбахар оглум. 23Маңа гуллук эдер ялы Мениң оглумы гойбер дийдим, эмма сен онуң гитмегине гаршы болдуң. Серет, инди Мен хем сениң илкинҗи болан оглуңы өлдүрерин“».
24Ёлда олар бир кервенсарайда дүшләнлеринде, Реб Муса душуп, оны өлдүрмәге сынанышяр. 25Эмма Сыпора чакмакдашдан эдилен пычагы алып, оглуның уҗыдының пүрчүгини кесйәр-де, оны Мусаның аягына дегирйәр ве оңа: «Хакыкатдан-да, сен ган үсти билен баглашан әримсиң» диййәр. 26Шундан соң Реб онуң янындан айрыляр. Сыпора «Сен ган үсти билен баглашан әримсиң» дийип, сүннет себәпли айтды.
27Реб Харуна: «Чөле гит-де, Мусаның өңүнден чык» дийди. Шейлеликде, Харун гидип, оны Худай дагында гаршы алып, оны гуҗаклады. 28Соңра Муса Харуна Реббиң оңа айт дийип иберен затларының хеммесини айтды. Реббиң оңа ерине етирмели дийип буйран әхли гудратлы аламатлары хакында хем гүррүң берди. 29Муса билен Харун Мүсүре барып, ысрайыл яшулуларының хеммесини бир ере йыгнадылар. 30Харун Реббиң Муса айданларының әхлисини олара гүррүң берди. Халкың өңүнде ол аламатлары хем гөркезди. 31Адамлар оңа ынандылар. Ысрайыл халкына Реббиң назар саландыгыны ве оларың чекйән җебирлерини гөрендигини эшиденлеринде, олар башларыны эгип сежде этдилер.
Currently Selected:
Мүсүрден чыкыш 4: TukCyr16
Highlight
Share
Copy

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© Мукаддес Китап Терҗиме Институты, 2016