Марк 14

Иисусты майлаганы

(Мф. 26:1-5; Лк. 22:1-2; Ин. 11:45-53)

1Эки кӱнниҥ бажында Пасха ла ачытпаган калаш јийтен байрам башталып јаткан. Улу абыстар ла бичикчилер Иисусты меке-тӧгӱнле тудуп ӧлтӱрер эбин бедиредилер.

2– Байрамда ла тутпаактар, – дештилер, – калык тӱймебезин.

3Ол Вифанияда капкаш балулу Симон-эште болуп, кыйын отурарда, ак балкаштаҥ эдилген јыракылу бир ӱй кижи келди. Јыракыда нард ӧзӱмниҥ бойынаҥ белетелген баалу-чуулу, јараш јытту май болгон. Ӱй кижи айакты оодып, майды Иисустыҥ бажына урды. 4Кезиктери чугулданып, бойы ортодо айдыжып турдылар:

– Майды мынайып не кородор? 5Оны ӱч јӱс динарийдеҥ артыкка садып ийеле, тӱреҥилерге ӱлеп бергедий.

Олор ӱй кижиге арбанып тургандар. 6Је Иисус айтты:

– Ого тийбегер, оны не тӱймедип туругар? Ол Меге јакшы керек этти. 7Тӱреҥилер слерле кожо јаантайын болор, олорго јетирейин деген тужыгарда, јакшыгарды јетиргейигер. Мен дезе слерле кожо јаантайын болбозым. 8Ол эдер аргалузын этти: эди-канымды озолондыра майлап, мӧҥкӱмди кӧдӱрерин белетеди. 9Чынын айдадым слерге: бу Сӱӱнчилӱ Јар бӱткӱл телекейде, кайда ла јарлалза, оны эске алгылап, улус оныҥ эткени керегинде айдар.

10Он экӱниҥ бирӱзи, Иуда Искариот, Оны улу абыстарга садып ийейин деп, олорго барды. 11Олор угала, сӱӱндилер, ого мӧҥӱн акча берер болдылар. Ол дезе Оны садып ийетен эптӱ учурал бедиреп јӱрди.

Пасханыҥ ажын јигени

(Мф. 26:17-30; Лк. 22:7-23; Ин. 13:21-30)

12Ачытпаган калаш јийтен байрамныҥ баштапкы кӱнинде, пасханыҥ кураанын сойор тужында, ӱренчиктер Иисустаҥ сурадылар:

– Пасханыҥ ажын кайда јийин деп туруҥ? Барып, белетеп койок.

13Ӱренчиктериниҥ экӱзин ийип, олорго айтты:

– Калага барыгар. Слерге суулу јыракы апарып јаткан кижи туштаар. Оны ээчий барыгар. 14Ол кирген айылдыҥ ээзине айдыгар: «Ӱредӱчи: „Ӱренчиктеримле кожо пасханы јийтен кып кажызы?“ – дийт». 15Ол слерге јуунадып, белетеп койгон ӱстиндеги телкем кыпты кӧргӱзер. Анда биске белетегер.

16Ӱренчиктери барып, калага келеле, Оныҥ айтканыла таап алып, пасханы белетеп койдылар.

17Эҥир кирерде, Ол он экӱле кожо келди. 18Олор ажанып кыйын отурган тужында Иисус айтты:

– Чынын айдадым слерге: Мениле кожо курсак јип отургандардыҥ бирӱзи Мени садып ийер.

19Олор ачурканып, «Мен болорым ба?» – деп, Оноҥ ээчий-деечий сурай бердилер. «Мен болорым ба?» – деп, база ӧскӧзи сурады. 20Је Ол айтты:

– Он экӱниҥ бирӱзи, Мениле кожо бир тепшиге колын сунуп турганы. 21Андый да болзо, Кижи Уулы Ол керегинде бичилгениле барып јат. Је Кижи Уулын садып јатканга ачу-корон! Ол кижиге ак-јарыкка туулбаган болзо, торт болор эди.

22Олор ажанып отурарда, Иисус калаш алып, алкайла, сындырды, ӱренчиктерине берип, айтты:

– Алыгар, јигер, бу Мениҥ эди-каным.

23Айакты алып, алкыш јетиреле, олорго берди. Ончолоры оноҥ ичтилер. 24Иисус олорго айтты:

– Бу Мениҥ јаҥы кереес каным. Ол кӧп улус учун тӧгӱлип јат. 25Чынын айдадым слерге: Кудайдыҥ Каандыгында јаҥы јиилектеҥ ичер кӱним јеткенче, виноград јиилегинеҥ база ичпезим.

26Сарнажала, Елеон кырга бардылар.

27Иисус олорго айтты:

– Ончогор Мени таштап барарыгар. Бичилген сӧс бар: «Кӱдӱчини ӧлтӱрзем, койлоры тозо берер». 28Тирилгенимниҥ кийнинде дезе Галилейге слердеҥ озо барарым.

29Петр Ого айтты:

– Сени ончозы да таштаза, је мен таштабазым!

30Иисус ого айтты:

– Чынын айдадым сеге: бӱгӱн, бу тӱнде, пӧтӱк эки катап эткелекте, Менеҥ ӱч катап јана тӱжериҥ.

31Је ол такып-такып айдып турды:

– Сениле кожо ӧлгӧдий де болзом, Сенеҥ јана тӱшпезим!

Ончолоры база анайып ла айдып турдылар.

Гефсиманияда Иисустыҥ мӱргӱзи

(Мф. 26:36-46; Лк. 22:39-46)

32Гефсимания дейтен јерге келдилер. Иисус ӱренчиктерине айтты:

– Мен мӱргигенчем, мында отурыгар.

33Бойыла кожо Петрды, Иаков ло Иоаннды алганча барып, ачурканып, карыга берди.

34– Ӧзӧк-тыныма ӧлӱмниҥ ачузы тӱшти – деди. – Мында болуп, ойгу болыгар.

35Эмеш кедери барала, кӧҥкӧрӧ тӱжӱп, бу ӧй Менеҥ кыйышкадый болзо, кыйышсын деп мӱргип, 36айтты:

– Авва, Ада! Сениҥ этпезиҥ јок. Бу кыйын-шыраны Менеҥ кыйыштыр, је Мениҥ кӱӱнимле болбозын, Сенийиле болзын.

37Бурылып, олордыҥ уйуктап јаткандарын кӧрди, Петрга айтты:

– Симон, сен уйуктап јадыҥ ба? Бир де саат ойгу отурып албадыҥ ба? 38Сергек болыгар, ченелтеге тӱшпеске, мӱргигер. Тын сергек, эт-канда дезе чине јок.

39Катап барала, байагы ок сӧзин айдып мӱргиди. 40Бурылып, олордыҥ база ла уйуктап јаткандарын кӧрди: олордыҥ кӧстӧри јумулып турган; олор Ого каруузына нени айдарын билбей турдылар.

41Ӱчинчизин келип, олорго айтты:

– Эмдиге јетире уйуктап амыраганчаар ба? Је эмди ӧй келди! Бат, Кижи Уулы кинчектӱлердиҥ колына берилип јадыры. 42Туругар, баралы! Бат, Мени садып јатканы јууктап келди.

Иисусты каруулга алганы

(Мф. 26:47-56; Лк. 22:47-53; Ин. 18:3-12)

43Бу ла тушта, Иисус айдып турганча, Иуда, он экӱниҥ бирӱзи, келди. Оныла кожо улу абыстар, бичикчилер ле јаандар ийген кылышту ла шыйдамду кӧп улус келдилер. 44Иисусты садып јатканы олорго темдек айдып берди:

– Окшогон кижим Ол болор. Оны тудуп, јазап каруулдап апарыгар.

45Келеле, бу ла тарый Ого јууктай базып, «Равви!» – дейле, Оны окшоды. 46Олор дезе, Оны тудуп, каруулга алдылар. 47Мында тургандардыҥ бирӱзи кылыжын ушта тартып, улу абыстыҥ кулыныҥ кулагын кезе чапты. 48Иисус олорго айтты:

– Тонокчыны тудайын дегендий, Мени тудуп аларга кылышту ла казыкту келдигер. 49Кӱнӱҥ сайын Мен слерле кожо байзыҥда болуп, ӱредип јӱрдим, слер Мени тутпадыгар. Је бичилгени бӱтсин.

50Айдарда, Оны таштайла, ончозы кача берди. 51Бир јылаҥаш уул кеден бӧслӧ оронып, Иисустыҥ кийнинеҥ барып јаткан. Оны тудуп алдылар, 52је ол бӧсти таштап, јылаҥаш бойы кача берди.

Иисус оток-кӱрее алдында

(Мф. 26:57-68; Лк. 22:54-55, 63-71; Ин. 18:13-14, 19-24)

53Иисусты улу абыска апардылар. Ончо улу абыстар, јаандар ла бичикчилер јуулыжып келдилер.

54Петр дезе Оны ээчиде ыраагыла барып, улу абыстыҥ кӱрентигине кирген. Анда јалчыларла кожо отурып, отко јылынып турган.

55Улу абыстар ла оток-кӱреениҥ ончо улузы Иисусты ӧлӱмге берип ийерге, Ого удура кере бедиреп, таппай турдылар. 56Кӧп улус тӧгӱндеп, Ого удура керелеп айттылар, је олордыҥ бу керези башкаланып турды. 57Кезиктери туруп, Ого удура тӧгӱн керелеп, айттылар:

58– «Мен кижиниҥ колы бӱдӱрген бу байзыҥды бузала, ӱч кӱнге кижи колы бӱдӱрбеген ӧскӧ байзыҥды тудуп койорым» деп, Оныҥ айтканын укканыбыс.

59Је олордыҥ да керези башкаланып турды. 60Айдарда, улу абыс ортозына туруп, Иисустаҥ сурады:

– Не бир де карууҥды айтпай туруҥ? Олор Сеге удура не деп керелейт?

61Је Ол унчукпай, каруузын айтпай турды. Улу абыс Оноҥ катап сурады:

– Алкышту Бойыныҥ Уулы, Христос Сен бе?

62Иисус: «Мен – деди. – Слер Кижи Уулы кӱчтӱ Кудайдыҥ оҥ јанында отурганын ла теҥериниҥ булудыла келип јатканын кӧрӧригер».

63Улу абыс дезе бойыныҥ кийимин јырта тартып, айтты:

– Биске база керечи не керек? 64Кудайды јамандап айтканын уктыгар. Слер не деп сананып јадыгар?

Ончолоры: «Ол бурулу, ӧлӧр учурлу» – дедилер. 65Кезиги Ого тӱкӱре бердилер, јӱзин јаап, согуп, «Танып, јарлыктап айт» дежип турдылар. Јалчылар да Оны сого бердилер.

Петрдыҥ јана тӱшкени

(Мф. 26:69-75; Лк. 22:56-62; Ин. 18:15-18, 25-27)

66Петр тӧмӧн кӱрентикте болордо, оноор улу абыстыҥ јалчы ӱй улузыныҥ бирӱзи келди. 67Отко јылынып отурган Петрды ајыктап кӧрӧлӧ, айтты:

– Сен де Назареттиҥ кижизи Иисусла кожо јӱргеҥ.

68Је ол јана тӱжӱп, «Нени айдып туруҥ болбогой, билбезим, аайлабай турум» – дейле, алдындагы кӱрентикке барды. Бу тарый пӧтӱк этти.

69Јалчы ӱй кижи оны катап кӧрӧлӧ, анда турган улуска айдып баштады:

– Бу кижи олордыҥ бирӱзи.

70Ол база ла јана тӱшти. Саат болбой анда турган улус Петрга база ла айтты:

– Сен олордыҥ бирӱзи болгоныҥ, чын. Сен Галилейдиҥ кижизи инеҥ, эрмегиҥ де олордыйы ошкош.

71Ол дезе, айдып турган кижигерди билбезим деп, Кудайды адап, чертенди. 72Бу тарый пӧтӱк экинчи катап этти. Айдарда, Петр «Пӧтӱк эки катап эткелекте, Менеҥ ӱч катап јана тӱжериҥ» – деп, Иисустыҥ ого айткан сӧзин эске алып, ыйлай берди.

Currently Selected:

Марк 14: AltNTBC

Highlight

Copy