Psalteri 9:1-10

Kam me të lavduruem me gjithë zemrënë t’eme, o Zot, kam me treguem gjithë mërekullit e tua. Kam me gëzuem e me u gazmuem për tyi, kam me psallunë për emninë tand, o i Naltë. Kur të këthehenë mbrapa anëmiqt’ e mi, kanë me ranë, edhe kanë me u bierrë përpara sysh tu. Se ti bane gjyqinë t’em edhe të dreitënë t’eme, ndenje mbë shkamp tue gjukuem me dreitëni. Qirtove kombetë, prishe të pa-besinë, shove emënin’ e atyneve ndë jetët të jetësë. O anëmik, të shkretuemetë pushuenë për kur-do, edhe rrenove qytetetë; të përmendunit’ e atyneve hupi bashkë me ata. Por Zoti mbet për gjithë jetënë, bani gati shkambin’ e vet për gjyq. Edhe ai ka me gjukuem botënë me dreitëni, ka me gjukuem popujtë me të dreitë. Edhe Zoti ka me qenunë mpështetëje te i nevojëshimi, mpështetëje ndë kohë të shtrëngimit. Edhe ata qi ngjofin emninë tand kanë me shpëryem mbë tyi, se s’hoqe dorë prei atyneve qi të kërkojën’, o Zot.