YouVersion Logo
Search Icon

हितोपदेश 14

14
1बुद्धिमती स्‍त्रीले आफ्‍नो घर बनाउँछे तर निबुर्द्धि स्‍त्रीले त्‍यसलाई आफ्‍नै हातले भत्‍काउँछे।
2इमानदार मानिसले परमप्रभुको भय मान्‍दछ, बेइमानीले उहाँको तिरस्‍कार गर्दछ।
3मूर्खले घमण्‍डी भई ज्‍यादा बोल्‍दछ तर बुद्धिमान् मानिसको वचनले तिनीहरूको रक्षा गर्छ।
4खेत-बारी जोत्‍नलाई गोरुहरू नभए भकारी खाली रहन्‍छ। तर हलो जोत्‍ने गोरुहरू भए त्‍यहाँ पूरा अन्‍न हुन्‍छ।
5साँचो साक्षीले छल गर्दैन तर झूटा साक्षीले झूटा कुराहरू फैलाउँछ।
6अहङ्कारी कहिल्‍यै बुद्धिमान् बन्‍न सक्‍दैन तर समझदार मानिसले चाँडै सिक्‍छ।
7मूर्खबाट टाढा बस्, त्‍यसले केही कुराको ज्ञान दिन सक्‍दैन।
8चतुर मानिस कसरी बुद्धिमान् हुन्‍छ? किनभने उसले आफ्‍नो कर्तव्‍य जान्‍दछ। मूर्ख कसरी बुद्धु हुन्‍छ? किनभने त्‍यसले जान्‍दछ भनी विचार मात्र गर्छ।
9मूर्खहरूले आफूले पाप गरेको वास्‍ता राख्‍दैनन् तर असल मानिसहरूले क्षमा पाउने चाहना गर्छन्।
10तिमी हाँस्‍दा एक्‍लै हाँस्‍छौ, तिमी रुँदा पनि एक्‍लै रुन्‍छौ। कसैले तिम्रो हाँसो र आँसुमा साथ दिँदैन।
11दुष्‍टको घर भत्‍केर जान्‍छ तर धर्मीको घर खडै रहन्‍छ।
12 # हितोपदेश 16:25 जुन बाटो ठीक छ भनी तिमी सोच्‍दछौ, त्‍यसले तिमीलाई मृत्‍युमा पुर्‍याउला।
13मुखको हाँसोले मनको पीरलाई ढाक्‍ला तर आनन्‍द हराएपछि त्‍यहाँ अफसोस रहिरहन्‍छ।
14खराब मानिसले भोग्‍नुपर्ने फल भोग्‍ने नै छ तर असल मानिसले आफ्‍नो कामको इनाम पाउनेछ।
15मूर्खले जे कुरा पनि विश्‍वास गर्छ तर विवेकी समझदारले होश गरेर कदम बढाउँछ।
16बुद्धिमान्‌ले होश गरेर दुष्‍टतादेखि टाढै रहन्‍छ। तर मूर्खले होश गर्दैन र त्यो काम गर्न साह्रै हतार गर्छ।
17रिसाहा मानिसले मूर्ख काम गर्छ र धूर्त मानिस घृणित हुन्‍छ।
18निर्बोध मानिसले आफ्‍नो मूर्खताको सुहाउँदो फल पाउँछ तर चतुर मानिसले ज्ञान लाभ गर्दछ।
19दुष्‍ट मानिसहरूले असल मानिसहरूको अघि शिर झुकाउनुपर्छ र नम्र भई दया माग्‍नुपर्छ।
20गरीबलाई उसको छिमेकीहरूले समेत मन पराउँदैनन् तर धनीका धेरै साथीहरू हुन्‍छन्।
21आनन्‍द पाउनलाई दरिद्रलाई दया गर, कसैलाई हेला गर्नु पाप हो।
22भलाइ गर्नेले अरूबाट आदर र पत्‍यार पाउँदछ। दुष्‍ट्याइँ गर्नेले भुल गर्दछ।
23परिश्रम गर, तिम्रो जीविका राम्ररी चल्‍नेछ। एउटै थलोमा कुरा मात्र गरेर बसिरहे दरिद्र बन्‍नेछौ।
24बुद्धिमान् मानिसहरूले धन-सम्‍पत्ति कमाउँछन् तर मूर्खहरूले मूर्खता मात्र निकाल्‍दछन्।
25साँचो साक्षीले जीवन बचाउँछ तर झूटो साक्षीले विश्‍वासघात गर्छ।
26परमप्रभुलाई आदर गर्नेले आफ्‍नो र परिवारको निम्‍ति सुरक्षा र भरोसा प्राप्‍त गर्दछ।
27के मृत्‍युदेखि बाँच्‍न चाहन्‍छौ? परमप्रभुको आदर गर्नु जीवनको मूल हो।
28राजाको महान्‌ता प्रजाका सङ्‍ख्‍यामा निर्भर गर्दछ, प्रजाबिना राजा केही होइन।
29शान्‍त भई बस्‍ने मानिस बुद्धिमान् हो, तातो रिस देखाउनेले आफ्‍नो मूर्खता मात्र देखाउँछ।
30मनको शान्‍तिले शरीरलाई स्‍वास्‍थ्‍य बनाउँदछ तर डाहा गर्नु हाड कुहेको जत्तिकै हो।
31गरीबलाई सताउनेले तिनीहरूलाई बनाउनुहुने परमेश्‍वरको अपमान गर्छ तर दरिद्रमाथि दया गर्नेले परमेश्‍वरको आदर गर्छ।
32दुष्‍टलाई आफ्‍ना दुष्‍कर्मले नै पतन गराउँदछ तर असल मानिसहरूले आफ्‍ना इमानदारीले गर्दा रक्षा पाउँछन्।
33समझदार मानिसको हरेक सोच बुद्धिले भरिएको हुन्‍छ, तर मूर्खले बुद्धिबारे केही जान्‍दैन।
34धार्मिकताले राष्‍ट्रलाई महान् बनाउँदछ, पापले राष्‍ट्रको अपमान हुन्‍छ।
35योग्‍य अधिकारीसित राजा खुसी हुन्‍छन् तर अयोग्‍यलाई तिनले दण्‍ड दिन्‍छन्।

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in