YouVersion Logo
Search Icon

उत्‍पत्ति 38

38
यहूदा र तामार
1त्‍यही बेलातिर यहूदा आफ्‍ना दाजुभाइलाई छोडेर गए र एक जना अदुल्‍लाम सहरबाट आएको हीरा नाम गरिएको मानिससित बस्‍न लागे। 2त्‍यहाँ यहूदाले एउटी कनानी केटी भेटे, जसको बुबाको नाम शूआ थियो। उनले त्‍यस केटीलाई विवाह गरे 3र तिनले उनको एउटा छोरो जन्‍माइन्, जसको नाम उनले एर्‌ राखे। 4तिनले गर्भवती भएर अर्को छोरो जन्‍माइन् र त्‍यसको नाम ओनान राखिन्। 5फेरि उनले अर्को छोरा जन्‍माइन् र त्‍यसको नाम शेलह राखिन्। यो छोरा जन्‍मँदा यहूदा कजीबमा थिए।
6यहूदाको जेठा छोरा एर्‌को लागि एउटी तामार नाम भएकी केटी ल्‍याए। 7एर्‌ दुष्‍ट थियो र परमप्रभु त्‍योसित अप्रसन्‍न हुनुहुन्‍थ्‍यो। उहाँले एर्‌को प्राण लिनुभयो। 8तब यहूदाले त्‍यसको भाइ ओनानलाई भने, “तेरी भाउजूकहाँ गएर सुत्। ऊसँग देवरले गर्नुपर्ने कर्तव्‍य गर्‌ र तेरो दाजुको सन्‍तान खडा होस्।” 9तर ओनानले जान्‍दथ्‍यो कि ती छोरा-छोरीहरू उसका हुनेछैनन् र भाउजूसित सुत्‍दा दाजुहरूका सन्‍तान खडा नहून्‌ भनेर उसले आफ्‍ना वीर्य भूइँमा झार्नेगर्थ्‍यो। 10उसको त्‍यस कामले परमप्रभुलाई अप्रसन्‍न तुल्‍यायो र उहाँले त्‍यसको पनि प्राण लिनुभयो। 11त्‍यसपछि यहूदाले आफ्‍नी बुहारी तामारलाई भने, “तिमी माइती-घर फर्क र मेरो छोरा शेलह ठूलो नहुञ्‍जेल विवाह नगरी बस।” शेलहको पनि त्‍यसका दाजुहरू जस्‍तै प्राण जाला भन्‍ने डरले यहूदाले त्‍यसो भने र तामार माइती-घर फर्केर गई।
12केही दिनपछि यहूदाकी स्‍वास्‍नीको मृत्‍यु भयो। शोकको समय काटिएपछि उनी आफ्‍ना साथी अदुल्‍लामबासी हीरालाई साथमा लिई तिम्‍नामा गए, जहाँ उनको भेडाको ऊन कत्रने काम हुँदै थियो। 13ससुरा ऊन कत्रन तिम्‍नामा जाँदै छन् भनी कसैले तामारलाई भनी दियो। 14यसकारण त्‍यसले विधवाको लुगा खोली, चेहरामा घुम्‍टो हाली र गएर एनैम सहरको ढोकामा बसी। एनैम सहर तिम्‍ना जाने बाटोमा पर्थ्‍यो। यहूदाको कान्‍छो छोरा शेलह अब ठूलो भइसकेको छ र पनि मेरो ऊसित विवाह हुन दिइएको छैन भनी तामारलाई राम्ररी थाहा थियो।
15त्‍यसलाई देख्‍दा त्‍यसको चेहरा ढाकिएका हुनाले यहूदाले त्‍यो एउटी वेश्‍या होली भन्‍ठाने। 16बाटोको छेउमा गई यहूदाले त्‍यसलाई भने, “लौ भन्, कति लिन्‍छेस्?” (आफ्‍नी बुहारी हो भनी उनलाई थाहा थिएन।)
त्‍यसले भनी, “कति दिनुहुन्‍छ?”
17उनले भने, “म मेरो बगालको एउटा बाख्राको पाठो पठाइदिउँला।”
त्‍यसले भनी, “ठीक छ। तर पाठो नपठाउञ्‍जेल मसित केही कुरा बन्‍धकी राख्‍नुहोस्।”
18उनले सोधे, “के कुरा बन्‍धकी छोडूँ त?”
त्‍यसले उत्तर दिई, “तपाईंको हातको छाप लगाउने औँठी, डोरी र टेक्‍ने लट्ठी छोडिदिनुहोस्।” उनले ती चीजहरू त्‍यसलाई दिएर त्‍योसित सुते। त्‍यो गर्भवती भई। 19तामार घर गई, घुम्‍टो खोली र विधवाको लुगा फेरि लगाई।
20यहूदाले आफ्‍ना मित्र हीरालाई पाठो पुर्‍याउन र त्‍यो स्‍त्रीदेखि बन्‍धकी राखेका चीजहरू फर्काइल्‍याउन पठाए। तर हीराले त्‍यस स्‍त्रीलाई भेट्‍न सकेनन्। 21उनले एनैमका कति मानिसहरूलाई सोधे, “यो बाटोछेउमा बस्‍ने वेश्‍या कहाँ छ?”
तिनीहरूले जवाफ दिए, “यहाँ कहिल्‍यै पनि कुनै वेश्‍या थिइन।”
22उनले फर्की आएर यहूदालाई भने, “मैले त्‍यस स्‍त्रीलाई भेट्‍न सकिनँ। त्‍यस ठाउँका मानिसहरूले पनि त्‍यहाँ कुनै वेश्‍या छैन भने।”
23यहूदाले भने, “ती चीजहरू त्‍यसैले राखोस्। नत्र त हामीलाई लाज हुन्‍छ। मैले त्‍यसलाई पाठो पठाइदिएकै हो, अब त्‍यसलाई नभेटिएपछि के लाग्‍यो र?”
24त्‍यसको प्राय: तीन महिनापछि कसैले यहूदालाई “तिम्री बुहारी तामारले वेश्‍याको काम गरेकी छ र अब गर्भवती भएकी छे भनी सुनाइदियो।”
यहूदाले आज्ञा गरे, “त्‍यसलाई लगेर जलाइदेऊ।”
25त्‍यसलाई लगिरहँदा तामारले ससुरालाई यसो भनी खबर पठाई, “यी चीजहरू जसका हुन्, तिनको बच्‍चा मेरो पेटमा छ। यी चीजहरू हेर्नुहोस्, हातको छाप लाउने औँठी, डोरी र टेक्‍ने लट्ठी, यी कसका हुन्?”
26यहूदाले ती चीजहरू चिने र भने, “त्‍यसको दोष छैन। मैले पो आफ्‍नो कर्तव्‍य गरिनँ। मैले आफ्‍नो छोरो शेलहसित त्‍यसको विवाह गरिदिनुपर्थ्‍यो।” अनि फेरि यहूदा त्‍योसित कहिल्‍यै सुतेनन्।
27तामारको सुत्‍केरी हुने बेला आइपुग्‍दा त्‍यसको पेटमा जुम्‍ल्‍याहा रहेछन् भनी थाहा भयो। 28त्‍यसलाई व्‍यथा लागेपछि एउटाले हात बाहिर निकाल्‍यो। सुँडेनीले हात समातेर त्‍यसमा रातो धागो बाँधिदिंदै भनी, “यही पहिले जन्‍मेको हो।” 29तर त्‍यसले हात फेरि भित्र हाल्‍यो र त्‍यसको भाइचाहिँ पो पहिले जन्‍म्‍यो। तब सुँडेनीले भनी, “तँ यसरी जब्‍बरजस्‍ती गरेर आइस्।” यसकारण उनले त्‍यसको नाम फारेस राखी। 30त्‍यसपछि अर्कोचाहिँ छोरा हातमा रातो डोरी बाँधेको लिएर जन्‍म्‍यो। त्‍यसको नाम जेरह राखियो।

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in