YouVersion Logo
Search Icon

ПРЫПОВЕСЬЦІ 14

14
Разьдзел 14
1 Мудрая жонка будуе сабе дом, а неразумная руйнуе яго сваімі рукамі.
2 Хто ходзіць проста, той баіцца ГОСПАДА, а хто крывіць шляхі свае, той грэбуе Ім.
3 У вуснах неразумнага дубец пыхлівасьці, а вусны мудрых захоўваюць іх.
4 Дзе няма скаціны, там ясьлі пустыя, але багата прыбытку ад сілы вала.
5 Сьведка праўдзівы ня схлусіць, а сьведка фальшывы дыхае няпраўдай.
6 Насьмешнік шукае мудрасьці, і яе няма, але веданьне лёгкае для разумнага.
7 Адыйдзі ад чалавека дурнога, бо ня знойдзеш вуснаў разумных.
8 Мудрасьць разумнага — у разуменьні шляху свайго, а неразумнасьць дурняў — у ашуканстве.
9 Неразумныя сьмяюцца з віны, а пасярод правых — зычлівасьць.
10 Сэрца ведае горыч душы сваёй, і ў радасьць ягоную ня ўвойдзе чужынец.
11 Дом бязбожнікаў будзе зьнішчаны, а намёт правых закрасуе.
12 Ёсьць шлях, які слушны ў вачах чалавека, але канец яго — шляхі сьмерці.
13 І ў часе сьмеху баліць сэрца, і заканчэньне радасьці — смутак.
14 Падступны сэрцам насыціцца шляхамі сваімі, а добры чалавек — сваімі.
15 Неразумны верыць кожнаму слову, а разумны разважае пра крокі свае.
16 Мудры баіцца і адварочваецца ад зла, а дурны гняўлівы і самаўпэўнены.
17 Скоры на гнеў робіць дурасьць, а чалавек зламысны зьненавіджаны.
18 Неразумныя атрымліваюць у спадчыну дурасьць, а разумныя ўкарануюцца веданьнем.
19 Ліхія паклоняцца перад добрымі, а бязбожнікі — каля брамаў праведнікаў.
20 Бедны зьненавіджаны нават бліжнім сваім, але шмат тых, хто любіць багатага.
21 Хто цураецца бліжняга свайго, той грашыць, а хто літуецца над бедным, той шчасьлівы.
22 Ці ж не заблукалі тыя, якія задумляюць зло? Але міласэрнасьць і праўда будзе тым, якія задумляюць добрае.
23 З кожнае працы будзе прыбытак, а ад пустых словаў — толькі нястача.
24 Карона мудрых — багацьце іхняе, а вянок дурняў — глупства іхняе.
25 Сьведка праўдзівы ратуе душы, а хлусьлівы дыхае няпраўдай.
26 У страху перад ГОСПАДАМ моцная пэўнасьць, і для сыноў Сваіх Ён будзе прыстанішчам.
27 Страх перад ГОСПАДАМ — крыніца жыцьця, каб пазьбегнуць пастак сьмерці.
28 У мностве народу веліч валадара, а ў малалікасьці людзей — загуба князя.
29 У павольнага на гнеў багата розуму, а запальчывы выяўляе дурасьць.
30 Лагоднае сэрца — жыцьцё для цела, а зайздрасьць — парахненьне косткам.
31 Хто прыгнятае ўбогага, той зьневажае Творцу ягонага, але шануе Яго той, хто літуецца над бедным.
32 Бязбожнік будзе адкінуты за ліхоцьце сваё, а праведнік і пры сьмерці сваёй мае надзею.
33 У сэрцы разумнага жыве мудрасьць, і паміж дурняў яна вядомая.
34 Праведнасьць узвышае народ, а грэх — ганьба для народаў.
35 Зычлівы валадар да слугі разумнага, але абурэньне ягонае на таго, хто асаромлівае яго.

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in