Маттай 13

Чачывчуну гьакъында

1Шо гюн Иса, уьйден чыгъып, кёлню ягъасына барып олтура. 2Ону янына кёп халкъ жыйыла, шо саялы Огъар къайыкъгъа минип олтурмагъа тюше. Къалгъан халкъ кёлню ягъасында токътай.

3Иса олагъа, масаллар булан хыйлы затланы уьйрете туруп, булай дей:

– Муна, чачывчу чачмагъа чыгъа. 4О чачагъанда, урлукъланы бирлери ёл ягъагъа тюше. Къушлар гелип оланы чёплеп ашайлар. 5Бирлери, топурагъы аз ташкъатыш ерге тюшюп, узакъ къалмай чыгъа, неге тюгюл онда топуракъны къатлаву сай. 6Гюн чыкъгъанда оьсюмлюклер сёнюп къала. Тамуру терен болмагъангъа гёре, олар къуруп къала. 7Бирлери тегенекликге тюше. Тегенеклер оьсюп, урлукъланы оьсме къоймай, янча. 8Башгъа урлукълар берекетли топуракъгъа тюше. Оланы да бирлери юз, оьзгелери алтмыш, башгъалары буса отуз керен артыкъ тюшюм бере. 9Къулакълары барлар эшитсинлер!

10Якъчылары ювукълашып, Исагъа:

– Неге олагъа масаллар булан сёйлейсен? – деп сорайлар.

11Иса булай жавап бере:

– Аллагь нечик гьакимлик этегенни сырларын сизге билмеге гюч берилген, олагъа буса берилмеген. 12Кимники бар буса, огъар дагъы да берилип, онуки артдырылажакъ. Кимники ёкъ буса, барлары да алынажакъ. 13Мен олагъа масаллар булан сёйлейгенимни себеби – олар тынглап туражакълар, амма англамажакълар, къарап туражакълар, амма гёрмежеклер. 14Ешая пайхаммарны айтгъан булай сёзлери олардан таба яшавгъа чыгъа:

Сиз тынглап туражакъсыз, амма англамажакъсыз;

къарап туражакъсыз, амма гёрмежексиз.

15Неге тюгюл де, бу халкъны юреги ташгъа дёнген, оланы

къулакълары гьаран эшите, олар гёзлерин де юмгъанлар.

Ёгъесе, гёзлери булан гёрер эди, къулакълары булан эшитер эди,

юреги булан англар эди, Магъа багъар эди, Мен де

оланы сав этер эдим.

16Сизин гёзлеригиз насиплидир – олар гёрелер, къулакъларыгъыз да насиплидир – олар эшителер. 17Гертисин сёйлеймен сизге: кёп пайхаммарлар ва муъмин адамлар сиз гёреген затланы гёрмеге сюйгенлер, тек гёрмегенлер, сиз эшитеген затланы эшитмеге сюйгенлер, тек эшитмегенлер.

18Энни сиз чачывчуну гьакъындагъы масалны маънасына тынглагъыз. 19Бирев, Аллагьны гьакимлигини гьакъындагъы каламны эшитип, ону англамаса, иблис гелип йиберип, ону юрегине чачылгъан урлукъланы урлап къачар. Шо адам ёл ягъагъа чачылгъан урлукълагъа ошар. 20Ташкъатыш ерлеге чачылгъаны буса, каламны эшитип, ону сююнч булан шо гьазиринде къабул этеген адамдыр. 21Ону тамуру ёкъдур, шо саялы о бираз замангъа инанар. Амма калам учун къыйынлыкъгъа яда гьызарлавгъа тарыса, о шоссагьат иманындан таяр. 22Тегенекли ерге чачылгъанлары буса каламны эшитеген адамдыр, амма бу дюньяны къайгъысы ва байлыкъгъа дамагькарлыкъ сёзню сёндюрер, о да асувсуз болар. 23Берекетли топуракъгъа чачылгъаны каламны эшитеген ва англайгъан адамдыр. О яхшы тюшюм гелтирер, бириси юз, оьзгеси алтмыш, башгъасы буса отуз керен артыкъ тюшюм гелтирер.

Чёп отланы гьакъында

24Иса олагъа башгъа бир масал айта:

– Аллагьны гьакимлиги оьзюню авлагъына яхшы урлукъ чачагъан бир адамгъа ошайдыр. 25Гече адамлар юхлама ятгъанда, ону душманы гелип, о чачгъан будайны арасына чёп отлар чачып гете. 26Будай оьсюп башкъусгъанда, оланы арасында чёп отлар да оьсюп гёрюне. 27Уьй есини къуллары гелип, огъар: «Бийибиз, сен авлагъынга яхшы урлукъ сама чачгъанмы эдинг? Мунда мунчакъы чёп отлар къайдан гелген?» – деп сорай. 28О да къуллагъа: «Бу ишни душманым этгендир», – дей. Къуллары да огъар: «Сюе бусанг, биз барып, шо отланы юлкъуп тайдырайыкъ», – дейлер. 29О да: «Тарыкъ тюгюл, чёпню юлкъабыз деп, огъар къошуп будайны да юлкъуп къоярсыз. 30Оргъунча, экисин де бирче оьсюп турмагъа къоюгъуз. Оракъны заманы етишгенде, оракъчылагъа: Бир башлап чёпню жыйып алып, кюлтелер этип байлагъыз, сонг оланы яллатарсыз, будайны буса жыйып мени беженлериме тёгерсиз», – деп айтарман.

Гиччинев урлукъну ва маяны гьакъындагъы масаллар

31Иса олагъа бирдагъы бир масал айта:

– Аллагьны гьакимлиги оьзюню авлагъына гиччинев урлукъ чачгъан адамгъа ошайдыр. 32Шо урлукъ бары да урлукълардан инг де гиччиси, оьсген заманда буса, бары да оьсюмлюклерден бек оьсюп, терек йимик бола. Къушлар, учуп гелип, ону бутакъларыны уьстюнде уялар тигелер.

33Иса олагъа башгъа бир масал айта:

– Аллагьны гьакимлиги бир къатынгиши уьч оьлчев унну ичине къошгъан бир увуч маягъа ошайдыр. Шо бары да хамурну гёпюрте.

34Иса буланы барын да халкъгъа масаллар булан айта. Масалсыз олагъа гьеч бир зат да айтмай. 35Пайхаммардан таба айтылгъан булай сёзлер яшавгъа чыгъа:

Мен олагъа масаллар булан сёйлежекмен.

Мен олагъа дюнья яралгъандан берли яшырылып къалып

тургъан затланы билдирежекмен.

Чёп отланы гьакъындагъы масалны баяны

36Сонг халкъны йиберип, Иса уьйге къайта. Якъчылары Огъар ювукъ барып:

– Авлакъдагъы чёп отланы гьакъындагъы масалны бизге англат, – дей.

37Иса олагъа булай жавап бере:

– Яхшы урлукъну чачгъан Инсанны Уланыдыр. 38Авлакъ демек дюньядыр. Яхшы урлукъ демек Аллагьны гьакимлигини тюбюндегилердир. Чёп отлар демек иблисни адамларыдыр. 39Оланы чачгъан душман иблисдир. Оракъ заман дюньяны ахырыдыр. Оракъчылар буса малайиклердир. 40Чёп отланы жыйып, от салып яллатагъанда йимик, бу дюньяны ахырында да шолай болажакъ. 41Инсанны Уланы малайиклерин йибережек, олар да адамланы гюнагь ишлер этдирегенлени де, яманлыкъ этегенлени де барын да дюньядан жыяжакълар, 42оланы яллайгъан отгъа ташлажакълар. Онда йылав яс болажакъ, тишлер къыжыражакъ. 43О заман муъминлер Атасыны гьакимлигини тюбюнде гюнеш йимик шавлаланып къалажакълар. Къулакълары барлар эшитсинлер!

Яшырылгъан хазнаны ва багьалы жавгьарланы гьакъында

44– Аллагьны гьакимлиги авлакъда яшырылгъан бир хазнагъа ошайдыр. Бирев ону табып, къайтарып басдырып къоя. О шондан бек сююнюп, барып бар чакъы затын да сатып, шо авлакъны оьзюне сатып ала.

45Дагъы да Аллагьны гьакимлиги яхшы жавгьарлар излейген бир савдюгерчиге ошайдыр. 46О бек багьалы бир жавгьарны таба. Оьзюню бары да затын сатып, шону сатып ала.

Балыкъ тутагъан торну гьакъында

47– Дагъы да Аллагьны гьакимлиги кёлге ташланып ондан гьар тюрлю балыкълар тутгъан бир торгъа ошайдыр. 48Тор балыкъдан толгъан заманда ону ягъагъа чыгъаралар. Сонг балыкъчылар олтуруп, яхшыларын сайлап, земгиллеге салалар, яманларын буса ари ташлайлар. 49Дюньяны ахырында да шолай болажакъ. Малайиклер гелип, муъминлени арасындан яманланы айырып алып тайдыражакълар. 50Малайиклер оланы яллайгъан отгъа ташлажакълар. Онда йылав яс болажакъ, тишлер къыжыражакъ.

51Иса олагъа:

– Буланы барын да сиз англадыгъызмы? – деп сорай.

– Англадыкъ, – деп жавап бере олар.

52О да якъчыларына:

– Шолайлыкъда, Аллагьны гьакимлигини тюбюне тюшген гьар дин алим оьзюню гьамарындан янгы ва эсги затланы чыгъарагъан уьй есине ошайдыр, – дей.

Пайхаммарны оьз ватанында абуру болмас

53Бу масалланы айтып битген сонг, Иса ондан гете. 54Оьзюню шагьарына гелип, синагогда адамлагъа Аллагьны каламын англатмагъа башлай. Бек гьайранлыкъ этип, олар булай сорайлар:

– Бу Адамгъа булай гьакъыл, муъжизатлар гёрсетмеге булай къудрат къайдан гелген? 55Бу агъач устаны уланы тюгюлмю? Ону анасыны аты Мариям тюгюлмю? Инилери Якъуб, Юсуп, Симон ва Ягьуда тюгюлмю? 56Ону бары да къызардашлары мунда, бизин арабызда, яшамаймы? Бу затлар бары да Огъар къайдан гелген?

57Олар да Исагъа абур этмеген. Шо заман Иса олагъа:

– Пайхаммарны бары да ерлерде абуру болар, янгыз оьз ватанында да, оьз уьюнде де ону абуру болмас, – дей.

58Шагьардагъыланы иманы ёкъ саялы, Иса онда кёп аламатлар гёрсетип болмай.

Currently Selected:

Маттай 13: КъумCK

Highlight

Copy