Маттай 12
12
Месигь ва сонгугюн
1Шо заман сонгугюн#12:1 Сонгугюн – ягьудилерде сыйлы саналагъан гюн. Мусаны Къанунуна гёре, шо гюн Аллагьгъа ибадат этмекден оьзге ишни кютмек гери урула болгъан. Сёзлюкге де къара. Иса ашлыкъ чачылгъан авлакъдан оьтюп бара болгъан. Ону якъчылары, ач болуп, будай башланы юлкъуп ашамагъа башлайлар. 2Фарисейлер шону гёрюп, Огъар:
– Гёремисен, Сени якъчыларынг сонгугюн гьарам затны этелер, – дейлер.
3Иса олагъа булай жавап бере:
– Оьзю де, ону булангъылар да ач болгъан заманда Давут этген затны гьакъында сиз охумагъанмысыз? 4Аллагьны уьюне гиргенде, о не оьзюне, не оьзю булан бирче болгъанлагъа ашама гьарам этилген, янгыз дин къуллукъчулар учун гьалал этилген экмеклени ашагъан. 5Яда дин къуллукъчулар, сонгугюнлер ибадатханада оьзлени къуллугъун этсе, олар гюнагьлы болмайгъаны гьакъда Къанунда язылгъанны сиз охумагъанмысыз? 6Сизге айтаман: гьали мундагъысы ибадатханадан да уллудур! 7Эгер сиз «Мен къурбанны тюгюл, рагьмуну сюемен» деген сёзлени маънасын биле эдигиз буса, гюнагьсыз адамланы гюнагьламас эдигиз. 8Неге тюгюл де, Мен, Инсанны Уланы, сонгугюнню де уьстюндеги гьакиммендир.
Къолу къуругъан адамны сав болуву
9Ондан гетип, Иса синагоггъа геле. 10Онда къолу къуругъан бир адам болгъан. Исаны айыпламакъ учун, фарисейлер Огъар:
– Сонгугюнлер аврувланы сав этмеге яраймы? – деп сорай.
11Иса олагъа булай дей:
– Эгер биригизни биргине бир къоюгъуз бар буса, о да сонгугюн къуюгъа тюшюп къалса, къайсыгъыз ону тутуп чыгъармай къояр эдигиз? 12Къойдан эсе инсан нечакъы артыкъдыр! Шолай болгъанда, сонгугюнлер де яхшылыкъ этмеге ярар.
13Сонг Иса о адамгъа:
– Къолунгну узат, – дей.
О да узата. Бириси къолу йимик, о да сав болуп къала. 14Фарисейлер буса, къыргъа чыгъып, Исаны оьлтюрмек учун, Огъар къаршы бир питне къуралар.
Аллагь сайлагъан къуллукъчу
15Амма шону билип, Иса ондан гете. Ону арты булан кёп халкъ да гете. Иса авруйгъанланы барын да сав эте. 16Иса олагъа Оьзюню гьакъында башгъалагъа билдирмесин деп бувара. 17Ешая пайхаммардан таба айтылгъан булай сёзлер яшавгъа чыгъа:
18Будур Мени сайлангъан, Мен Оьзюн сюеген къулум. О Мени
жанымны къуванчыдыр. Ругьумну Огъар бережекмен.
О бары да халкълагъа Аллагьны адиллиги етише турагъаны
гьакъда билдирежек.
19О не эришмежек, не къычырмажакъ, бирев де орамларда Ону
сесин эшитмежек.
20Адиллик уьстюн болмай туруп, О иелген къамушну да
сындырмажакъ, сёне турагъан мелтени де сёндюрмежек.
21Халкълар оьзлени умутларын Ону аты булан байлавлу
этежеклер.
Иса ва Зензебил
22Сонг Исаны янына сокъур ва тилсиз жинли адамны алып гелелер. Иса ону сав эте. Шо адам гёрмеге ва сёйлемеге башлай. 23Бары да адамлар бек гьайран болуп:
– Бу Давутну Наслусу сама тюгюлмю? – деп сорайлар.
24Фарисейлер муну эшитгенде:
– Жинлени О жинлени башчысы болгъан Зензебилни гючю булан къувалай, – деп сёйлейлер.
25Иса буса, фарисейлер не ойлашагъанны билип, олагъа булай дей:
– Ичинде душманлыкъ болуп ярплашгъан гьар къайсы пачалыкъ да бузулмай къалмас. Ичинде душманлыкъ болуп ярплашгъан бир шагьар яда уьй бирикмес. 26Эгер иблис иблисни къувалай эди буса, о оьзюне оьзю къаршы чыгъагъан болур эди. Шолай болгъанда, ону пачалыгъы бузулмай нечик сакъланыр? 27Эгер Мен жинлени Зензебилни гючю булан къувалай бусам, сизин якъчыларыгъыз оланы кимни гючю булан къувалай дагъы? Шогъар гёре сизге дуванны якъчыларыгъыз эте турсун. 28Эгер де Мен жинлени Аллагьны Ругьу булан къувалай бусам, шо Аллагьны гьакимлигини бир белгисидир. 29Бир адам, оьзюнден гючлю башгъа биревню уьюне гирип, ону малын нечик урламагъа болур? Бир алдын къуватлы гишини къолун бутун байласа, янгыз шо заман ону уьюн урламагъа болур.
30Мени булан тюгюллер Магъа къаршылардыр, Мени булан жыймайгъанлар яягъанлардыр. 31Шону учун сизге айтаман: инсанланы бары да гюнагьлары да, капирлик де гечилежек. Амма Аллагьны Ругьуна къаршы этилген капирлиги гечилмес. 32Инсанны Уланына къаршы капир сёз сёйлеген гишиден гечилежек. Аллагьны Ругьуна капир сёйлегенден не бу дюньяда, не гележекде гечилмес.
33Сиз яхшы терекге ва ону емишине яхшы деп яда яман терекге ва ону емишине яман деп айтмагъа тарыкъсыз. Неге тюгюл де, терек емишине къарап танылыр. 34Гьей йыланны балалары! Оьзюгюз яман да бола туруп, яхшы затланы нечик сёйлемеге боласыз! Неге тюгюл де, юрекде бар зат тилинден таба чыгъар. 35Яхшы адам юрегини яхшы хазнасындан яхшы затлар чыгъарыр. Яман адам буса юрегини яман хазнасындан яман затлар чыгъарыр. 36Сизге айтаман чы: гьар ойлашмай айтгъан сёзю учун инсанлар къыяматгюн жавап бережеклер. 37Неге тюгюл де, Аллагь сен айыплы экенингни яда айыпсыз экенингни оьзюнгню сёзлеринг булан токъташдыражакъ.
Юнус пайхаммарны аламаты
38Шо заман дин алимлерден ва фарисейлерден бирлери:
– Устаз! Сенден бир аламат гёрме сюер эдик, – дейлер.
39Иса олагъа булай жавап бере:
– Бу гьалиги яман, имансыз наслу аламат гёрмеге сюе! Огъар Юнус пайхаммарны аламатындан башгъа аламат гёрсетилмес. 40Юнус уьч гече, уьч гюн хортманы къарнында къалгъаны йимик, Мен де, Инсанны Уланы, уьч гече, уьч гюн ерни къарнында къалажакъман. 41Къыяматгюн ниневиялы адамлар, гьалиги наслу булан туруп йиберип, о наслуну айыплажакълар. Неге тюгюл де, Юнусну сёйлевюнден сонг олар товба этгенлер. Гьали буса Юнусдан да уллусу мундадыр. 42Шебаны пача къатыны, къыяматгюн туруп йиберип, бу наслуну айыплажакъ, неге тюгюл о, Сулайманны гьакъыллы сёзлерине тынгламакъ учун, дюньяны бир къырыйындан гелген. Гьали буса Сулаймандан да уллусу мундадыр!
43Адамны ичинден чыкъгъан сонг, жин къургъакъ дангылларда айлана, оьзюне сыйынма ер ахтара, амма тапмай. 44Сонг о: «Мен чыкъгъан уьюме къайтып бараман», – дей. Къайтып гелгенде буса, уьйню бош, сибирилип, жыйылып таба. 45Сонг о барып оьзюнден де яман дагъы да етти жинни алып гелип, адамны ичине гирип яшай. Натижада, адамны гьалы алдын болгъандан да бузукъ бола. Бу яман наслуну адамларына да лап шолай болажакъ!
Исаны анасы ва инилери
46Иса халкъгъа шолай сёйлеп турагъанда, Ону булан сёйлемеге сююп, анасы ва инилери гелип, къырда токътайлар. 47Бирев гелип, Исагъа:
– Сени булан сёйлеме сююп, ананг да, инилеринг де гелип, къырда токътап туралар, – дей.
48Иса шону айтгъан адамгъа:
– Мени анам кимдир, Мени инилерим кимлердир? – дей.
49Къолу булан якъчыларын гёрсетип:
– Мени анам ва инилерим муна булардыр. 50Ким кёклердеги Атамны сюйгенин эте буса, шо Мени иним де, къызардашым да, анам да дюрдюр, – дей.
Currently Selected:
Маттай 12: КъумCK
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© Библияны Таржумасыны институту, Москва, 2007
