Лукъа 10

Иса Оьзюню етмиш эки якъчысын йибере

1Сонг Раббибиз Иса, якъчыларыны арасындан дагъы да етмиш экисин#10:1 Бир бир грекче къолъязывларда бу санав етмиш деп геле. сайлап, Оьзю барма герекли гьар шагьаргъа ва юртгъа Оьзюню алдындан жут жут этип, оланы йибере. 2Иса олагъа булай дей:

– Тюшюм кёп, амма ишчилер аз. Шолай болгъанда, Оьзюню тюшюмюн жыймагъа ишчилер йиберсин деп, тюшюмню Есине тилегиз! 3Барыгъыз! Мен сизин бёрюлени арасына къозуланы йимик йиберемен. 4Оьзюгюз булан не дорба, не хуржун, неде аякъгийим алмагъыз. Ёлда биревге де салам бермегиз.

5Биревню уьюне гирсегиз, башлап: «Бу уьйде парахатлыкъ болсун», – деп айтыгъыз. 6Эгер онда парахатлыкъ сюеген адам бар буса, сиз ёрагъан парахатлыкъ огъар болажакъ, ёкъ буса, сизге къайтажакъ. 7Шо уьйде къалыгъыз, олар берген бар затны ашагъыз, ичигиз, неге тюгюл ишлейген адамгъа оьз къыйыны учун гьакъ тийишлидир. Уьйден уьйге гёчмегиз.

8Къайсы шагьаргъа гелсегиз ва сизин къабул этсе, сизге берген затны ашап къоюгъуз. 9Ондагъы аврувланы сав этигиз, олагъа: «Аллагь сизге гьакимлик этежек заман ювукълаша тура», – дегиз. 10Баргъан шагьарларыгъыздан къайсында сизин къабул этмесе, орамгъа чыгъып: 11«Сизин шагьарыгъыздан аякъларыбызгъа къонгъан чангны да силкип, сизге къоюп гетебиз, тек, билип къоюгъуз, Аллагь сизге гьакимлик этежек заман ювукълаша тура», – дегиз. 12Мен сизге айтаман: къыяматгюн Содомда яшагъан адамланы гьалы о шагьардагъы адамланыкинден къолай болажакъ!

Имансызлагъа буварыв

13– Адаршай сагъа, Гьоразин! Адаршай сагъа, Байтсайда! Эгер сизде болгъан аламатлар Сурда ва Сайданда болгъан эди буса, олар тезокъ товба этер эди. Шону гёрсетмек учун, кирлер де гийип, кюлню ичинде олтурар эди#10:13 Къайгъыны белгиси гьисапда уьстюне без гийип ва кюлню ичинде олтуруп, ону башына себе болгъанлар. . 14Къыяматгюн Сурда ва Сайданда яшайгъан адамланы гьалы сизинкинден къолай болажакъ. 15Сен де, Капернагьум, кёклеге ерли гётерилежекмен деп эсинге гелеми? Сен жагьаннемге ерли тёбен тюшюрюлежексен.

16Сизге тынглайгъан Магъа тынглар, сизин инкар этеген Мени де инкар этер. Мени инкар этегенлер буса Мени йиберген Атамны да инкар этер.

Жинлени таби болуву

17Исаны етмиш эки де якъчысы шат болуп къайта ва:

– Я Рабби! Сени атынгны айтгъанда, бизге жинлер де таби болду, – дейлер олар.

18Иса да олагъа булай дей:

– Мен яшмын йимик болуп кёкден тюшеген иблисни гёрдюм. 19Шолайлыкъда, сизге оьзюгюзге гьеч бир заралсыз йыланланы, акъырапланы ва душманны бютюн гючюн аякъ тюпге салып таптап янчмакъ учун ихтияр беремен. 20Тек жинлер сизге таби бола деп сююнмегиз, амма сизин атларыгъыз кёклерде язылгъанына сююнюгюз.

Исаны сююнчю

21Шо сагьатда Иса, Аллагьны Ругьундан сююнюп, булай дей:

– Гьей кёкню де, ерни де Раббиси болгъан Атам! Бу затланы гьакъыллылардан ва англавлулардан яшырып, яшлагъа ачгъанынг саялы, Сагъа шюкюрлюк этемен. Дюр, Атам! Сени сюегенинг де тап шолай эди.

22Атам Магъа бары да затны инанып тапшурду. Атадан башгъа гьеч бирев Уланын танымас. Атаны да Уланындан ва Уланы Ону оьзюне аян этмеге сюеген гишиден къайры бирев де танымас.

23Сонг Оьзюню якъчыларына багъып бурулуп, олагъа:

– Сиз гёрегенни гёрген гёзлер насиплидир. 24Сизге айтаман: кёп пайхаммарлар ва пачалар сиз гёреген затланы гёрмеге сюйгенлер, тек гёрмегенлер, сиз эшитеген затланы эшитмеге сюйгенлер, тек эшитмегенлер, – дей.

Рагьмулу самариялыны гьакъында

25Шонда Къанундан яхшы англагъан бир дин алими туруп, Ону сынама сююп:

– Устаз, даимлик яшав алмакъ учун, мен не этме герекмен? – деп сорай.

26– Мусаны Къанунунда шо гьакъда не язылгъан? Нечик англайсан? – деп сорав булан жавап бере Иса.

27– «Раббинг Аллагьны бютюн юрегинг булан, бютюн жанынг булан, бютюн гючюнг булан ва бютюн гьакъылынг булан сюй» ва «ювугъунгну оьзюнгню йимик сюй», – дей о.

28– Тюз жавап бердинг, шолай эт, даимлик яшав алажакъсан, – дей Иса.

29Тек о дагъы да мекенлешдирме сююп, Исагъа:

– Мени ювугъум кимдир? – деп сорай.

30Иса огъар булай дей:

– Бир адам Ерусалимден Еригьонгъа барагъанда, къачакъланы къолуна тюшюп къала. Олар ону тонап, токъалап, оьлю санлы кюйде къоюп гетелер.

31Шо ёл булан гелеген бир дин къуллукъчу, ону гёрюп, ёлну бириси янына чыгъып оьтюп гете. 32Шолай левийлерден#10:32 Левийлер – ибадатхананы къуллукъчулары. Сёзлюкге де къара. болгъан бирев де о ерге бара, ону гёрюп, янындан оьтюп гете.

33Самариялы бирев буса шо ёлдан барагъанда, шо адамгъа къаршы бола ва огъар языгъы чыгъа. 34Ювугъуна барып, зайтун май ва чагъыр тёгюп, ону яраларын байлай. Оьзюню эшегине де миндирип, ону бир петерге гелтирип, ону гьайын эте. 35Артындагъы гюн оьзю гетегенде буса, эки гюмюш акъча чыгъарып, къонакъ уьйню есине бере ва огъар: «Муну гьайын этерсен ва эгер артыкъ харжласанг, мен сагъа къайтывда берермен», – дей.

36Сен ойлашагъан кюйде, къачакъланы къолуна тюшген адамны ювугъу шо уьч де гишиден къайсыдыр?

37– Огъар рагьму этген адамдыр, – дей о.

– Буса бар, сен де шолай этерсен, – дей Иса.

Иса Мартаны ва Мариямны уьюнде

38Олар ёлун узатып барагъанда, Иса бир юртгъа геле. Мунда Марта деген бир къатын, Исаны уьюне чакъырып, Ону къабул эте. 39Ону Мариям деген бир къызардашы да болгъан. О Раббибиз Исаны аякъларыны алдында олтуруп, Ону сёзюне тынглай. 40Марта буса уллу къонакълыкъ этмек учун, гьаракат этип айлана. Исагъа ювукълашып, о булай дей:

– Мени Раббим! Къызардашым бары да ишни магъа саллап къойгъанына Сен тергев этмеймисен? Огъар айт дагъы, магъа кёмек этсин!

41– Марта, Марта! Сен кёп затны гьайын этип талашып айланасан, 42янгыз бир зат тарыкъ. Мариям буса оьзюнден чыгъарылып алынмажакъ яхшы пайын сайлагъан, – деп жавап бере Иса огъар.

Currently Selected:

Лукъа 10: КъумCK

Highlight

Copy