Lukà 14:28-30

Ádhɨ pbá alɛ, nzínzìkʉ ɔ̌, ɨdzá-yà-ba ndɨ̀ ndòzè ndɔ̀sɨ̀ rɔ̀, ɨ̀nzɨ̌ rádʉ̀ àdɨ, ndʉ̀pɨ̌ pɛ́ ìfe màtɨ́ ndɨ ɨdza t’ɔ́sɨ̀ta kàsʉ̌ rǎdʉ̀ fʉ̀rangà nónzì dhu angyi, ndàdʉ̀ dhu àndà yà fɔná rɨ́’ɨ̀ fʉ̀rangà ràtɨ́ ndɨ kasʉ nɨ́tɔ ɨ̀tɔ? Pbɛ́tʉ̀ kǎpɛ́ àdʉ̀ ndɨ ɨdza-pfɔ̀ kɛ̀lɛ̌ nɔ́sɨ̀, ndɨ ɨdza-kàsʉ̌ ràdʉ̀ àkpa, nɨ́ kɔ́rɔ́ alɛ wɔ̀rɨ́ dhu nàla rǎdʉ̀ ’ɔ̀pɛ̀ ’ʉ̀gbɔ̌ ndɨ alɛ, ’òwù àtɨ̀nà rɔ̌: ‹Yàrɨ́ alɛ náapɛ̀ ndɔ̀sɨ̀ yà ɨdzá-yà-ba, pbɛ́tʉ̀ kà-kàsʉ̌ nɨ́tɔ kà rɨ̌ dhu nádʉ̀ wà kà-lɛ̀mà nɔ́nzɨ̀.›