Luk 7:7-9

Ivëh kö’ nat voh e noꞌ peöꞌ to hikta teꞌ noꞌ a teꞌ vih pa nö maꞌ pa ep ka oah. Eën se soe varoe ka teꞌ kikiu peöꞌ toꞌ hah. Suk ataeah, eöꞌ me to teꞌ noꞌ paan in a teꞌ vëh to vovoh ka non eoꞌ pa heꞌ a neoꞌ a kiu. Eöꞌ koman to teꞌ me noꞌ po teꞌ vëvënsun to teꞌ ne paan. Eöꞌ se këh soe ke a teꞌ pamëh, ‘Nö ah,’ keꞌ nö en. Eöꞌ se keh soe ke a teꞌ pan, eꞌ se nö maꞌ, keꞌ se nö en maꞌ. Eöꞌ se keh taꞌ a teꞌ kikiu peöꞌ, ‘Nok a kiu vaꞌih, eꞌ se pënton en pa soe peöꞌ. Pareꞌ nok en pa kiu pamëh.” E Ieesuꞌ to pënton a soe vaꞌih, pareꞌ pah koman vörep e non pa teꞌ pamëh. Ke Ieesuꞌ tarih, pareꞌ soe ke a ma napan peo varih to vavatet vah ne poë pan, “Eöꞌ to soe ka neöm, manih pa muhin va Israël, eöꞌ to hikta ep noꞌ ta pah teꞌ no vaman peꞌ to eh va non manih pa teꞌ susun pa nap vëvënsun vëh.”