YouVersion Logo
Search Icon

مراثی اِرمیا 5

5
ما را نزد خود بازگردان
1خداوندا، آنچه بر ما گذشته، به یاد آر؛
بنگر و رسوایی‌مان را ببین!
2میراثمان از آنِ بیگانگان شده،
و کاشانه‌هامان از آنِ اَجنَبیان.
3یتیم و بی‌پدر گشته‌ایم،
و مادرانمان همچون بیوگان شده‌اند.
4آبی را که می‌نوشیم، باید بخریم؛
هیزممان را نیز به ما می‌فروشند.
5تعقیب‌کنندگان به گردن ما رسیده‌اند؛
خسته شده‌ایم و راحت نداریم.
6با مصر و آشور دست داده‌ایم،
تا نان کافی به کف آریم.
7پدران ما گناه ورزیدند و رخت بربستند،
و ما بارِ گناهان ایشان را حمل می‌کنیم.
8بردگان بر ما حکم می‌رانند،
و کسی نیست که ما را از دستشان برهاند.
9به سبب شمشیرِ اهل بیابان،
برای لقمه‌نانی جان خود را به خطر می‌افکنیم.
10به سبب گرمای سوزناکِ قحطی،
پوستمان همچون کوره داغ شده است.
11زنان را در صَهیون بی‌عصمت کرده‌اند،
دوشیزگان را در شهرهای یهودا.
12امیران را از دستهایشان بر دار کرده‌اند،
و مشایخ را هیچ حرمتی نیست.
13مردان جوان به گرداندن سنگ آسیا مجبور گشته‌اند،
و پسران جوان زیر بار هیزم می‌افتند.
14مشایخ نشستن بر دروازۀ شهر را ترک گفته‌اند،
و جوانان نغمه‌سرایی خویش را.
15شادی از دلهای ما رخت بربسته،
و رقصمان به ماتم بدل گشته است.
16تاج از سر ما فرو افتاده؛
وای بر ما، که گناه ورزیده‌ایم!
17از همین رو، دل ما بی‌تاب شده،
و به سبب همین چیزها دیدگانمان تار گشته است،
18یعنی برای کوه صَهیون که متروک مانده،
و شغالان در آن پرسه می‌زنند.
19اما تو، ای خداوند، تا ابد سلطنت می‌کنی؛
تخت تو نسل اندر نسل برقرار خواهد بود.
20چرا ما را برای همیشه از یاد می‌بَری؟
چرا برای مدتی چنین مدید ترکمان گفته‌ای؟
21خداوندا، ما را نزد خود بازگردان، تا بازگشت کنیم؛
روزهایمان را همچون ایام قدیم تازه کن!
22مگر آنکه به‌تمامی طردمان کرده،
و بی‌نهایت بر ما خشمگین باشی.

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in