اِشعیا 26
26
سرود ستایش
1در آن روز، این سرود را در سرزمین یهودا خواهند سرایید:
«ما را شهری مستحکم است؛
او نجات را حصار درونی و بیرونی آن می‌سازد.
2دروازه‌ها را بگشایید
تا قومِ پارسا داخل شود،
قومی که وفادار می‌ماند.
3اندیشۀ استوار را در آرامش کامل نگاه خواهی داشت،
زیرا که بر تو توکل می‌دارد.
4تا به ابد بر خداوند توکل کنید،
زیرا که خداوند یهوه، صخرۀ جاودانی است.
5آنان را که در بلندیها ساکنند پست ساخته است؛
شهر رفیع را به زیر می‌کشد؛
آن را بر زمین افکنده،
با خاک یکسان می‌سازد؛
6پایها آن را پایمال می‌کند،
پایهای ستمدیدگان و قدمهای بینوایان.»
7راه پارسایان هموار است؛
طریقی که تو برای پارسایان می‌سازی، مستقیم است.
8در طریق داوریهایت، ای خداوند،
برایت انتظار می‌کشیم.
نام و یاد توست
اشتیاق جان ما.
9شبانگاه جان من در اشتیاق توست،
و سحرگاه روح من در اندرونم تو را می‌جوید.
آنگاه که داوریهای تو بر زمین اجرا شود،
ساکنان جهان پارسایی را خواهند آموخت.
10لیکن هرچند بر شریر لطف شود،
پارسایی را نمی‌آموزد.
حتی در سرزمینِ صالحان نیز ستم روا می‌دارد،
و کبریایی خداوند را نمی‌بیند.
11خداوندا، دست تو افراشته است
اما آنان نمی‌بینند!
بگذار غیرت تو را برای قومت ببینند و سرافکنده شوند؛
بگذار آتشی که برای دشمنان تو است، ایشان را فرو بلعد.
12خداوندا، تو برای ما آرامش مقرر خواهی داشت؛
هرآنچه کرده‌ایم، براستی تو برایمان کرده‌ای.
13ای یهوه خدای ما، اربابانی غیر از تو بر ما حکم راندند،
اما ما تنها نام تو را یاد می‌داریم.
14آنان مرده‌اند و دیگر زنده نخواهند شد،
ارواحند و دیگر بر نخواهند خاست.
آنان را جزا داده و نابود کرده‌ای،
و یادشان را از خاطرها زدوده‌ای.
15خداوندا، تو قوم را افزودهای؛
آری، تو قوم را افزودهای و جلال یافته‌ای؛
تو حدود زمین را گسترده‌‌ای.
16خداوندا، ما در تنگی خویش تو را جُستیم؛
آنگاه که تأدیبمان می‌کردی،
نجواهایمان را به حضورت ریختیم.
17همچون زن آبستنِ نزدیکِ وضع حمل
که از درد زا بر خود می‌پیچد و فریاد برمی‌آورد،
ما نیز، ای خداوند، به سبب تو چنین بودیم؛
18آبستن بودیم و از درد بر خود می‌پیچیدیم،
اما باد زاییدیم!
در زمین هیچ نجاتی به‌بار نیاوردیم،
و ساکنان جهان ساقط نشدند.
19اما مردگان تو زیست خواهند کرد،
و بدنهایشان بر خواهد خاست.
ای شما که در خاک ساکنید،
برخیزید و فریاد شادمانی سر دهید.
شبنم تو همچون شبنم سحرگاهان است،
و زمینْ مردگان را بیرون خواهد افکند.
20ای قوم من، رفته به حجره‌های خویش داخل شوید،
و درها را از عقب خویش ببندید.
لَختی، خویشتن را پنهان کنید،
تا خشم او درگذَرَد.
21زیرا هان خداوند از جایگاه خویش بیرون می‌آید
تا ساکنان زمین را به سزای تقصیراتشان برساند.
زمین خونهایی را که بر آن ریخته شده آشکار خواهد کرد،
و بیش از این کشتگان خود را پنهان نخواهد داشت.
Currently Selected:
اِشعیا 26: nmv
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
The Persian New Millennium Version © 2014, is a production of Elam Ministries. All rights reserved.
www.kalameh.com/shop