اِشعیا 18
18
وحی دربارۀ کوش
1وای بر سرزمین آوای بالها،#18:1 یا: ”آوای ملخها“.
که فراسوی نهرهای کوش#18:1 سرزمین حبشۀ قدیم. است؛
2که ایلچیانِ خود را بر زورقهایی از نی،
بر آبها گسیل می‌دارد.
بروید، ای فرستادگان تیزپا،
نزد قومی بلندقامت و بی‌مو،
که دور و نزدیک از آنان در هراسند؛
که زورآورند و مُظَفر،
و سرزمینشان به نهرها منقسم است.
3ای همۀ مردم جهان،
ای شما ساکنان زمین،
چون بیرقی بر کوهها افراشته شود،
بدان بنگرید!
و چون شیپوری به صدا درآید،
بدان گوش سِپارید!
4زیرا خداوند به من چنین گفته است:
«من خاموش خواهم ماند
و از مکان خود نظر خواهم کرد،
همچون حرارت سوزانِ روز،
و چون ابر شبنم‌دار در گرمای حصاد.»
5زیرا که پیش از حصاد، چون شکوفه تمام شود
و گُل به انگورِ رسیده بدل گردد،
شاخه‌های کوچک را با داسِ هرس خواهد برید
و شاخه‌های منشعب را قطع کرده، به دور خواهد افکند.
6آنها برای پرندگان شکاریِ کوهساران،
و وحوش زمین وانهاده خواهد شد؛
پرندگان، تابستان را به خوردن آنها خواهند گذرانید،
و جانوران، زمستان را.
7پس در آن هنگام، قومی بلندقامت و بی‌مو که دور و نزدیک از آنان در هراسند، قومی که زورآورند و مظفر، و سرزمینشان منقسم به نهرهاست، برای خداوندِ لشکرها هدایا خواهند آورد. و این هدایا به کوه صَهیون، یعنی به مکانی که نام خداوند لشکرها بر آن است، آورده خواهد شد.
Currently Selected:
اِشعیا 18: nmv
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
The Persian New Millennium Version © 2014, is a production of Elam Ministries. All rights reserved.
www.kalameh.com/shop
