Popular Bible Verses from Lukas 9

Share

Dan säd hee to an aula: Wäa met mie metkomen well, mott von sikj selfst vejäten un däachlich sien Kjriez opp sikj nämen un mie nofoljen.

Wäm daut doarom to doonen es, sien ieejnet Läwen to raden, woat daut velieren; oba wäa sien Läwen om mient haulwen velieren woat, woat daut raden.

Jesus oba säd to am: Wäa siene Haunt aun dän Pluach lajcht un dan trigjkjikjt, es em Gottesrikj nich to brucken.

Wiels waut haft een Mensch doavon, wan hee de gaunze Welt jewent un oba sikj selfst velist un en de Grunt brinjt?

Wiels wäa sikj met mie un miene Wieed schämt, met däm woat de Menschensän sikj uk schämen, wan hee en siene Harlichkjeit un en dän Voda un de heilje Enjel äare Harlichkjeit komen woat.

Un Jesus säd to am: De Fas haben äare Lajcha, de Väajel unja däm Himmel haben Nasta; oba de Menschensän haft noanich een Plauz, sienen Kopp hantolajen.

Un hee säd to an: Wäaemma dit kjliene Kjint en mienen Nomen oppnemt, nemt mie opp; en wäa mie oppnemt, nemt dän opp, dee mie jeschekjt haft. Oba de jerinjsta mank junt, woat de jratsta sennen.