هَگو کَسَگ سیلّیَگه سَر لامَگه تَ بِدَت، لاما دیتِر ژی بُ وی پِشکِش گَ. هَگو کَسَگ عبایه تَ ژه تَ بِستِنیت، گِراسه خو ژی بِگِرَ بَر وی. هَچی کَسه گو بِ لاواهیا دِشدَگه ژه تَ بِخازیت گو محتاجی وه دِشده یَ بِده دا و ژه اَو کَسه گو ماله تَ بِ زُره تَ دِستینیت، ایدی ماله خو نَخازَ.