“सूरज, ते चाँद, ते तारा मां चैन्ह ङिसे, ते धरती उपर देश-देश चे लौका नु मुसीबत हुवी, कांकि वे समुन्दर चे गरजणे ते लहरा ची अवाजी कनु घब़राती जाये। भय ची वजह ते संसारा उपर आणे आली घटना ची बाट ङेखते-ङेखते लौका चे जी मां जी नी रिही, कांकि आसमाना चीया शक्तिया हलालीया जाये। बल्ति वे, मैं इन्साना चे पूता नु सामर्थ ते बङी महिमा चे लारे बदला उपर आते ङेखे।