Popular Bible Verses from Genesis Genesis 32

Share

En hy sê: Jou naam sal nie meer Jakob genoem word nie, maar Israel

En hy sê: Laat my gaan, want die dag breek aan. En hy sê: Ek sal jou nie laat gaan as jy my nie seën nie.

Jakob het alleen agtergebly; en daar het 'n man met hom geworstel tot die aanbreek van die dag.

En Jakob het die plek Pniël genoem, want ek het God van aangesig tot aangesig gesien, en my lewe is bewaar.

En toe hy sien dat hy hom nie oorwin het nie, het hy die holte van sy heup aangeraak; en die holte van Jakob se heup was uit die gewrig toe hy met hom geworstel het.

En hy sê vir hom: Wat is jou naam? En hy sê: Jakob!

En Jakob het hom gevra en gesê: Vertel my tog U Naam. En hy sê: Waarom vra jy na my Naam? En hy het hom daar geseën.

Ek is nie waardig vir die geringste van al die ontferminge en al die waarheid wat U aan U kneg bewys het nie; want met my staf het ek deur hierdie Jordaan getrek; en nou het ek twee groepe geword.

Daarom eet die kinders van Israel tot vandag toe nie van die verskeurde sening wat op die heup holte is nie, omdat hy die holte van Jakob se heupbeen aangeraak het in die sening wat gekrimp is.

Toe sê Jakob: O God van my vader Abraham en God van my vader Isak, die HERE wat vir my gesê het: Keer terug na jou land en na jou familie, en Ek sal met jou goed doen.

Red my tog uit die hand van my broer, uit die hand van Esau, want ek vrees hom, dat hy nie sal kom en my en die moeder met die kinders sal slaan nie.