เร๊อ คูยาโคบ แบ อาโหง่ เร๊อ อา เฮ๊ เน๊อ, “จอแปแหร่ดุ เก่ โอ่เกอ เน๊อ แว, อา เก่ ตอกอเตเกหนิ แว เน๊อ แว จว๊าแกล๊ ยาเออโต๊โผะ, เร๊อ อา เก่ เด๊อะ แว เหล่เอ่เหล่โอ เหล่กือเหล่แซ๊, โท๊โต่ แว เก่ กาโตโม กาโต่แร๊ เบ๊ คยาแซ๊ เด๊อ แวเพ อาหี่ เฮ๊หม่า, จอแปแหร่ ตูจูเพร เออ อา เก่ ทวา แวจอแปแหร่ดุ ปา. โทเร๊อ หล่อ เด๊อ แว โดก๊อถ่อ ม๊าแดแก เน๊อ เตซิเหน่แถ่ เนอเตเมเนอ อา เก่ ทวาดื่อ จอแปแหร่ดุ อาหี่ ปา, เร๊อ ล๋อ เต เด๊อ เน เด๊อะ แว เต๊เห่เนอ, แว เก่ เด๊อะ กาคยา คยาแซ๊ เน๊อ เน อาปลูเช๊อ เร๊อ ตูปลู ปา.”