“Hî̌kû̌nǎ, dě sîkla tapwa̤pwa̤nu, a dè gènè̤nǎ ta a glè bǒhtò̌ hǐhtò̌yî̤ tama dèhî̌dě, a hǎbò pwî̌꤮ tè pěnu a bǎ hǎnòò̌ dǒkè̌ wǐ. To̤htû̌ a ma̤htoma̤phlǔbò hǐ htǐnutama numî̌, awû shûpě ya mî̌ a shûtò̤ yanu a bǎ sî̌ya wǐ. A dè ma̤wǐ hǐnutò̤, dě a dè bǒhtò̌wǐ ahǐ kòkho, dě a dè ma̤htò̌htophlǔbò̌ ahǐ htǒonu tò̤ hî̌nu, kòyò lǒ̤꤮ bò htě a kè̌shǐ ta a ma̤jèrè̤̌jòrò̤kè ahǐ htǒotoǒnu, a luya̤bò nû̌û pě. Asî glè hî̌ lǒkho ta, ‘Kòyò htǒotapwa̤ ma̤htò̌ tû̌ ahǐ dě a ma̤htoma̤phlǔbò̌ nû̌û tò̤ lè.’